स्वामीच गुराखी
*************
घेतल्या वाचून
देसी दोन्ही हाती
चालविसी वृती
स्वामी राया ॥
कुठल्या जन्माचे
असावे हे फळ
स्वामी देई बळ
जगण्यास ॥
फार काही मज
घडली न सेवा
संकटात धावा
फक्त केला ॥
भजन पुजन
किर्तन नर्तन
घडले कधी न
यज्ञ याग ॥
एक स्वामी भक्त
दिधलास दोस्त
रुजविले आत
प्रिती बीज ॥
घडविली यात्रा
कधी प्रेम बळे
धरुनिया नेले
तुच सवे ॥
स्वामीच गुराखी
माझा तो असून
रक्षितो दुरून
मज सदा ॥
रूद्राभिषेक विधी,त्याचे महत्व ,रूद्राभिषेकाचे प्रकार ,स्त्रिला हा विधी करता येतो का,पुजा विधी ब्राम्हनाकडूनच करून घ्यायची की स्वतःसुध्दा करू शकतो, किती वेळ लागतो इ.माहीती हवी आहे.
जालिंदर नाथ
**********
वैराग्य अग्निच
जगी प्रगटला
धरेवर आला
जालिंदर||
काय सांगू त्यांच्या
वैराग्याची कथा
क्षणी राजसत्ता
लाथाडली ||
संसार समस्त
जाणुनिया व्यर्थ
जाहला प्रबुद्ध
अंतर्यामी||
निर्जर वनात
निर्भय होऊन
निजाचे कल्याण
शोधतसे||
असुनी मदन
जाहला संपूर्ण
वैराग्य संपन्न
अग्नीसवे||
स्वयम् अग्नीदेवे
तयाला वाहिले
दत्तपदा नेले
शिष्यत्वास ||
दत्तकृपा पूर्ण
जाहला सज्ञान
कृतार्थ जीवन
सारे केले ||
दत्त कृपाळू
***********
दत्त कृपाळू कृपाळू
जणू मूर्तिमंत छळू
दत्त मायाळू मायाळू
लावी ह्रदयासी जाळू
दत्त आधारू आधारू
देतो धक्काची उतारू
दत्त वेल्हाळ वेल्हाळ
जणू उरावरी काळ
दत्त सोयरा सोयरा
गळा बांधतसे दोरा
दत्त विक्रांते सोडला
येत दत्ताने गिळला
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
अमृतानुभव, पद्य भावानुवाद अध्याय २, सद्गुरू स्तवन, ओव्या ५६ ते ६०
*******************************************************************
॥ कैसा आपणया आपण । दोंविण सोइरेपण ।
हा यहूनि विलक्षण । नाहींना नोहे ॥ २-५६ ॥
५६
शिवल्या वाचून
परंतु द्वैताला
गुरू शिष्या खेळा
मांडियेले ॥१२५॥
आहे नाही सोस
नच दोन भाव
ऐसा हा स्वभाव
विलक्षण ॥१२६ ॥
जग आघवें पोटीं माये । गगनायेव्हढे होऊनि ठाये ।
तेचि निशी साहे । नाहींपणाची ॥ २-५७ ॥
57
वृत्तीवर वाहे
**
जेधवा मजला
दिसते मी आहे
वृत्तीवर वाहे
निरंतर
आहे पणाची या
कथा काळजाची
कुठल्या गावाची
विसरतो
मी च्या मुळातून
त्रिभुवनी जातो
नच कळू येतो
वाटलेला
बधीरून जाता
सुक्ष्म संवेदना
कळून फुटेना
होते काही
भेदक डोळ्यांनी
पाहती ते मला
गिळून वृतीला
थोपावती
जन्माचा सोहळा
कळतो जन्माला
डोळे पाहण्याला
फुटतात
श्री स्वामी स्वरुपानंद
**
अज्ञान तिमिरी
हरवला अहं
विसरूनी सोहं
स्वरूपाला
पावसी प्रगटे
ज्ञानाचा प्रकाश
अंधाराचा नाश
करावया
मुर्ध्निआकाशात
करतसे वास
ज्ञानियांचा अंश
नाथ योगी
स्वरूपा जाणून
वाटतो जगाला
हंसारुढ झाला
स्वामी माझा
स्वरुप आनंद
आस या जगास
विक्रांत मनास
खुणावते
तयाचा तो दिप
तेवतो सतत
घालतोय साद
शोधकर्त्या
**********
वाहतो हे शब्द
अक्षरांची पोथी
नाही तया गाठी
अनुभव ॥
कुणी कुणी येते
ऐकविते ज्ञान
कंटाळून कान
गेले तया ॥
जाणत्या जवळी
सदा उभे मौन
वायफळ प्रश्न
निरर्थक ॥
शास्त्राचा धांडोळा
बुद्धीचा पाचोळा
अवघा घोटाळा
गमतसे ॥
जाणत्या जवळी
जाणण्यास जाता
जाणण्याची वार्ता
बुडो जाते ॥
जयाचे वरण
करीतसे आत्मा
तया अपघाता
नाव ज्ञान ॥
बाकी कसरत
श्वासांची शब्दांची
चाले जगताची
मुक्तीसाठी ॥
विक्रांत निमूट
पाहुनिया गती
डिसक्लेमर - लेखिका ज्योतिषावरती विश्वास ठेवते. या धाग्याचा स्कोप, तो विश्वास योग्य आहे की अयोग्य हा नाही.
श्री गहिनीनाथ
*************
खेळता गोरक्ष
घडली करणी
उद्भवे गहिनी
मातीमध्ये
भिवून बालके
भूत त्या म्हणून
बसले लपून
तो करभाजन
मच्छिंद्रे जाणून
हृदयी धरुन
प्रेम दिले
घडवून याग
देव संगतीत
गहिनी पंथांत
नाथ केले
गहनीने थोर
निवृत्ती तो केला
ज्ञानेश दिधला
महाराष्ट्रा
नाथपंथाच्या या
गहिनी फांदीला
बहर हा आला
वारकरी
मराठी देश हा
ऋणी गहिनीचा
जिव्हाळा जीवाचा
पुरविला
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
