काहीच्या काही ललित

होणार सून मी या घरची या मालिकेतला झालेला पुनर्मिलन भाग बघितला. मी ही मालिका बघत नाही पण एका मैत्रीणीने हा भाग बघून हमखास (विनोदी ) मनोरंजन होईल म्हणून सुचवले.

तर गाणं सुरु झालं, हिरोईन दुधाचा ग्लास हातात घेऊन लाजत जीने चढु लागली. गाणं ऐकायला चांगलं वाटलं अणि अपेक्षा उंचावल्या.
सुरवात हळुवार झाली तरी रोमांस नंतर पकड घेइल अस वाटत होतं. पण हाय रे कर्मा, त्या लंबुटांग्या हिरोईन समोर आल्यावर हिरो अगदी ईटुकला वाटला. तो समोर आल्यावर ति त्याला पटकन उचलून कडेवर घेतीये की काय अस क्षणभर वाटलं.

आज उशीर झालेला असतो. मी घाई घाईने आवरून निघते. असंख्य वाहनांच्या गर्दीने वाहणारे दहा सिग्नल्स वागविणारा माझा ऑफिसचा रस्ता डोळ्यासमोर दिसू लागतो. आणि ते घडते. माझ्या दुचाकीची किल्ली जागेवर नसते. तिच्या जोडीला सुखाने नांदत असणाऱ्या घराच्या तीन किल्ल्याही गायब असतात मी सगळे घर शोधते. आवरलेल्या-पसरलेल्या गोष्टींची उलथा-पालथ करते. कुठेच ती चिरपरिचित खणखण ऐकू येत नाही.. मग मी माझ्या शत्रूची मदत घ्यायचे ठरवते. काल शेवटची तिला कुठे पहिली होती हे आठवण्याचा आटोकाट प्रयत्न करताना अचानक माझ्या वरच्या मजल्यावरचा दिवा पेटतो. काल कारने हिंडत होतो नाही का.. कुलूप लावताना घेतली होती पण तिला बरोबर.