२०१३ च्या जानेवारी महिन्यापासून मी आणि आऊटडोअर्सने आपापल्या देशात नियमित रनिंग करायला सुरुवात केली. आम्ही एकमेकींना आमच्या रोजच्या रनिंगचे अपडेट्स देत होतो, प्रोत्साहन देत होतो, नवनवीन टार्गेट्स देत होतो. सहा महिने प्रॅक्टिस झाल्यानंतर एक दिवस दोघींना वाटलं की आपापल्याच देशात म्हणजे वेगवेगळ्या ठिकाणी का होईना, पण एकाच वेळी धावलो तर ....? दोघींच्या टाईमझोनमध्ये ५ तासांचा फरक असूनसुध्दा हे जमवलं. आऊटडोअर्सने तिच्या सकाळी ६.०० वाजता घरातुन ट्रॅककडे निघताना मला पिंग केलं आणि मी पण त्याचवेळी घरातुन बाहेर पडले.
.
भारतात (आणि संपूर्ण जगातच) आजच्या घडीला स्त्री आणि पुरूष दोघांमध्येही हृदयविकार हे मृत्युचे सगळ्यांत अग्रेसर कारण आहे !
अयोग्य जीवनशैली आणि मधुमेहाचे वाढते प्रमाण ह्यामुळे हृद्यविकाराच्या प्रमाणात दिवसेंदिवस आणखीनच वाढ होत आहे.
मेनोपॉजच्या वयापर्यंत स्त्रियांमध्ये हृदयविकाराचे प्रमाण पुरूषांच्या तुलनेत बरेच कमी असते.
मेनोपॉजनंतर मात्र हे प्रमाण झपाट्याने वाढत जाते.
साधारण ६० व्या वर्षात स्त्री आणि पुरूष दोघांमध्ये हृदयविकाराचे प्रमाण सारखे असते !
असे का घडते ?
उत्तर पुन्हा तेच.....इस्ट्रोजेनची कमतरता !
ह्याआधीचा लेख - मेनोपॉज-१ : नेमकं काय घडतं ?
मागच्या लेखात आपण पाहिले की मेनोपॉज हा आजार नसून स्त्रियांच्या आयुष्यातील एक अटळ आणि पूर्णतः नैसर्गिक अशी अवस्था आहे.
त्या वेळी जाणवणारी शारीरिक आणि मानसिक त्रासाची लक्षणे ही इस्ट्रोजेन ह्या हॉर्मोनच्या कमतरतेमुळे होतात.
कुठली लक्षणे असतात ही ?
तुम्हाला हिमगौरीच्या गोष्टीतील "हाय हो, हाय हो, हाय हो" असं आनंदाने म्हणत लुटुलुटु चालणार्‍या सात बुटक्यांची फौज आठवते का ?
कसलीच तयारी न करता पहिल्यांदाच गिर्यारोहणाला जाणारे किती लोक पाहिले आहेत तुम्ही ??
ज्या जागी जायचं आहे तिथला नकाशा, तिथे आधी कुणी गेलंय का, त्यांचे अनुभव काय होते, तिथलं वातावरण कसं असेल, सोबत काय न्यावं लागेल, तिथे त्रास होऊ नये म्हणून खाण्या-पिण्यात काय बदल करावे लागतील, आणि सगळी काळजी घेऊनही काही त्रास झालाच तर काय उपाययोजना करायची.....
......बहुतांशी लोक अशी शक्य तितकी माहिती गोळा करूनच गिर्यारोहणाला निघतात.
आणि असं केल्यामुळे " आपल्याला नक्की जमेल हे ! " हा आत्मविश्वास कितीतरी पटीने वाढतो, प्रवास तुलनेने सुखकर होतो.
