कुणी, कुणीच नाही... माझे रे..
या अंतीम, अंतीम.. प्रेतयात्रेत...
शंका, शंकेने भरलेले..आहे रे..
मन, मने मित्रांची.. या प्रेतयात्रेत..
निंदा, निंदेचे घाव, सोसले.. रे.
छिन्न, छिन्न हे ह्रुदय...लक्तरागत..
कुणी, कुणीच कां? नाही.. माझे या विश्वात..
गर्दी ही अपार, तरी शुकशुकाट.. प्रेतयात्रेत..
देवाला ठाऊक आहे, गरज प्रत्येकाची...
जयजयकार करणार्‍याची आणि खर्‍या मनांची..
त्याला ठाऊक आहे, गरज एकेकांची..
ज्यांचे विचार, जवळ सदैव असणार्‍यांची,
तो जाणतो, कुणालातरी, आहे गरज दयाळुपणाची,
एक हात मदतीचा, हात उधार देणार्‍याची,
कुणी स्वखुशीने, वेळ देणार्‍याची,
पर्वा करणार्‍याची, काळजी घेणार्‍याची,
देवाला ठाऊक आहे, गरज प्रत्येकाची...
प्रत्येक दिवस, आनंदात साजरा करण्यासाठी,,
गरज आहे, खंबीर मनाची, साहसाची,,
छातीवर पहाडासारखे दुखः झेलण्यासाठी,
देवाला जाण आहे, खरे अन् खोट्याची,,
जवळ असणार्‍याची, अन् दुर जाणार्‍याची,
देवाला जाण आहे, प्रत्येकांच्या दुखःची,,
करा विचार क्षणभर....
आयुष्य अगदिच छोटं आहे ...
सोपे नाही देणे उत्तर.....
विरुन जातो टाळ्यांचा गजर
पदके अनं चषक पडलीत धुळ खात
करा विचार क्षणभर....
आयुष्य अगदिच छोटं आहे ... 1
वाटे मनाला दररोज
जाईल आयुष्य मजेत
झाल्यावर लग्न, डुंबीन सुखात
गाडी, बंगला, येतील दिवस बेहत्तर
करा विचार क्षणभर....
आयुष्य अगदिच छोटं आहे ... 2
वाढत्या वयात मुलांच्या
भवितव्यांच्या, गोड स्वप्नांच्या,
चारचाकी अनं मनाजोगी सुट्टी
बहरले मन, सुख अपरंपार
करा विचार क्षणभर....
आयुष्य अगदिच छोटं आहे ... 3
का लागला उशीर ?
करण्या परिभाषा ह्या सुखावर
मी कोण आहे !! कुणी मला सांगेल का ?
माझे मलाच कळत नाही....
सुर्यकिरणे सगळीकडेच पसरतात
माझ्यावरच ते का पडत नाही.....
माझे मलाच कळत नाही....
प्रत्येकाचे मन ज्याच्या त्याच्या काबुत आहे
माझेच तेवढे का नाही..
माझे मलाच कळत नाही....
चहुकडे आनन्दी आनन्द आहे
मीच का ऊदासीन आहे..
माझे मलाच कळत नाही....
या संसारात सगळॆ सगळॆ सुखी आहेत
मीच का दुखी आहे..
माझे मलाच कळत नाही....
आपाआपल्या यशात सगळी कसे मग्न आहेत
मीच का अपयशी आहे..
माझे मलाच कळत नाही....
माझ्या समजुत घालण्यासाठी..
तुझे शब्द तेवढेच का पुर्ण वाटतात
माझे मलाच कळत नाही....
मी कोण आहे !!
बंद ही दारे अशी
मोकळी मी करीत आहे
या ऊजाड माळराणावर
वाट तुझी बघत आहे
कढत् आहे, सलत आहे
ऊरात हे रुतत आहे
सागराला पुर आला
आसवेही वाहात आहे
जागलो मी, पेटलो मी
विझलो कधी नव्हतोच मी
ऊत्कटता दबुन होती
ह्रुदयास ग, या आस होती
फोडेन मी तोडेन मी
बन्धने ही कारागृहाची
फडफड ही काळजाची
सहवास का! दुर्मीळ आहे
अंत आहे, ही खंत आहे
महंत मी मुळीच नाही
बेवफा तुला कसे म्हणु
तो.. दुसरा पण संत नाही
जाणुन घ्या मला..... जाणुन घ्या
दिला नाहीत मोठेपणा
तरी चालेल मला
पण मोठेपणा माझ्यातला, खोटा आहे
असे म्हणु नका – 1 –
जाणुन घ्या मला..... जाणुन घ्या
झाला नाहीत सहमत
तरी चालेल मला पण सहमतीसाठी, मी खोटा आहे
असे म्हणु नका – 2 –
समुद्र किनार्‍यावर, वाळुच्या ढिगात....
वाळुचा कील्ला, बांधुया......
ढिगार्‍यावर बसुन, सगळच विसरुन..
स्वप्नाचे महाल बांधुया....
मी एकटाच, वाळुच्या ढिगात
वाळुचा कील्ला, उभा केला झोकात
कितीतरी वेळ, ढिगर्‍यावर बसुन
वाट बघत, एकटाच रुसुन......
एकाएकी पाऊस, आला बरसुन
वाळुचा कील्ला, गेला वाहून...
वाळुचा कील्ले, थरथरत्या मनात
बनतात क्षणात, मीटतात ही क्षणात
प्रत्येकाच्या जिवनाची
वेगळी वाट होती
जसा दिवस आंनदाचा
विरहाची हुरहुर होती
जुळलेले स्नेहसंबध
तुटले जाणार होते
विरहाचा विषाद होता
मुखावर संमीश्र भाव होते
वियोगाच्या विषादाने
ह्रदय भरुन होते
मानवी जिवनाची तर्हा
विचीत्रच म्हणावी लागते
मैत्रीची "जीवनसरीता"
अखंड वाहत राहते
तु अशी जवळी राहा
नको जाऊस रानावनात
वाघ, लांडगे. हरीणांना
हर्षते का मन बघतांना
बघीतलेस, कधी माशांना
पाण्याशीवाय तडफडतांना
ह्या कवीच्या कल्पना
लाजवतात तरुणांना
आठवणीत तुझ्या रमतांना
का लाऊ लगाम विचारांना
नकोस रागाऊ, क्षमा करना
रानावनात जाशील जर पुन्हा
करतो सदैव तुज याचना
ठेव लक्षात या ओळीनां..
तु अशी जवळी राहा.......
