श्रांत

पोहती दिव्यांचे सोन हंस हळू जली
चुबुकळती कल्लोळी दिपाली वरखाली

थरथरते चंद्र बिंब हळू स्पर्शे कमल दली
लाजेने चूर होत कळी खुलते हळू गाली

श्रांत नाव थकलेली डूलते घाटा जवळी
दोर जागता झुलवी तिस मंद झोपाळी

चुकलेला कुणी पक्षी धडपडत ये खाली
कळपाशी ये मिळता निःशंक होय पली

आठवते कोणीसे कातरशा ह्या वेळी
दरवळत्या धूपासम मारवा मन गंधाळी