शांग्रिला

कृपया मागच्या भागाकडे जाण्यासाठी इथे टिचकी मारा.

कृपया मागच्या भागाकडे जाण्यासाठी इथे टिचकी मारा.

आश्रमाच्या गेटवर एण्ट्री करून सर्वजण आत शिरले. चौकशीच्या खिडकीत येण्याचे प्रयोजन सांगितल्यावर त्याने ओळखपत्रं मागितले. आत कुणाला तरी फोन लावून मग कसे आत जायचे, कुठे जायचे याचे व्यवस्थित मार्गदर्शन केले त्याच्या पाठीमागे आश्रमाचा नकाशा होता. त्यावर त्याने नीट समजावून आंगितले.

आधीच्या भागाकडे जाण्यासाठी कृपया इथे टिचकी मारा.

"ए फटिग, अँकर नीट इन्स्टॉल कर "
" गप रे उन्मेष. कळतंय मला "
" हूक टाक. चार कॅराबिनर जोड आणि रोप सोड खाली"
" ऊं .. हूं हूं .. घे. झालं. जरा थांब आता. रोप सोडतोय"

( खूप दिवसांनी. एक अद्भुतरम्य कथा देण्याचा प्रयत्न केला आहे )

आजचा नकार पचवताना कठीण गेलं नाही.
गेली काही वर्षे सातत्याने नकारघंटेने आता सवय झाली होती.

खिडकीतून बाहेर बराच काळ ती ट्रॅफिककडे बघत राहिली. गाड्या इकडून तिकडे धावत होत्या. सिग्नल पोस्ट होता तिथेच होता. जो तो आपापल्या गंतव्य स्थानाकडे धावत होता. प्रत्येकाला ते सापडत होते. त्यांच्या मार्गात त्यांची सोय व्हावी म्हणून तो पोस्ट लाल, हिरवा, पिवळा अशा दिव्यांचं ओझं वागवत निरूद्देशपणे उभा होता. त्याच्या असण्याचं कुणालाच सोयरसुतक नव्हतं.