आरण्यकेश्वर

आडरानी दाट
भग्न शिवालय
उध्वस्त पाषाण
तयाचेही...

खुल्या प्रांगणात
सोसे उन्ह ताप
नंदी पाषाणाचा
धष्टपुष्ट...

पसरी आवारे
पाला नि पाचोळा
सुखे विहरती
नाग सर्प...

वन्य श्वापदांचा
अवचित डेरा
वाघाचाही फेरा
कधिमधी...

कधी काळी कोणी
एखादा पांथस्थ
आणिक भाविक
तुरळक...

योगी साधकांचा
कधी पदस्पर्श
परी अशा वेळा
कवचित...

गाभारी विलसे
सदा ही अंधार
जागे गूढ भाव
अंतरीचा...