विडंबन

सुप्रियाताईंच्या करू यातनांचा समारोप आता या नितांतसुंदर गझलेचं विडंबन

नको नटण्याचा खटाटोप आता..
बघ पावली लिपस्टिक लोप आता

तुला पाहता हेच शेजारी करतील,
दिसतेस बिंदु हा आरोप आता

लाटण्याच्या जुन्या जखमा रौद्र होता..
भीती वाटते बघ मला खुप आता

इरॉसी लागला म्हणे सिनेमा कोणता?
येईल टिव्हीवर चल झोप आता

हरभरे ना शिजले ना वटाणे कधीही..
माझ्यावरी झाला तुझा कोप आता

परवड किती बघ झाली या पोटाची !
आणि वर खातो बडीसोप आता...

कार्डात या आता पैसे ना उरले..
प्रिये खरेदी तुझी आटोप आता

* * *

घर सावरताना....
दाद यांच्या ''घर आवरताना''या कवितेच विडंबन,दाद यांची क्षमा मागून.
घर सावरताना....

जाताना घरातला सगळा किमती ऐवज ढापलास ना तू
फार वाईट केलसं,बघ
धक्क्यानं लकवा मारलेला तो तुझा सासरा आहे...हो फक्त तुझाच...
कारण
माझा जावई माझ्या मुलासारखा हा त्यांचा विश्वास...
त्या विश्वासाचा खून केलास तू
...............................................................................................
...............................................................................................
घर आवरताना....(दाद यांची कविता)

स्वत:बरोबर माझ्यातला माझा वावर नेलास ना...
बरं केलस, बघ.

किरण.... यांची माफ़ी मागुन. (दिवे घ्या)

टोपलीत चविष्ट दिसला, चिंबोर खेकडा होता
पहाताच मज आवडला, पण खिसा तोकडा होता....

खंत ना त्याची त्याला बांधील नाहीच कुणाचा
त्यालाच घेऊन होईल बाजार शेजा-याचा
कोळणीचा गर्जला सूर, ’झे..झे..ने दाटला उर *
रश्याला चविष्ठ छान, काहीतरीच सांगे दाम
नकळत पडली भूल आणि खेकडा फ़क्कड होता
पहाताच मज आवडला, पण खिसा तोकडा होता....

चवदार बिचारा सौदा पण पटता पटता हुकला
आवंढा दाटलेला मी अबोल होऊन गिळला
मी सुटलो आहे तोंडी सांगत हे पाणी मजला
पण महाग होता इतका घेण्याचा विचार थिजला
तो हालत होता तेंव्हा नांगीत वाकडा होता

(चाल: बाई माझी, करंगळी मोडली )

ऐन दुपारी, नमुना फेरी,
गाडी नवी काढली - काढली
बाई माझी, ही तंगडी मोडली || धृ ||

झणी मारून मी कट वळताना
कुठून अचानक आला श्वान हा
गुपचुप येऊन, पाठीमागून
माझी साडी ओढली || बाई माझी ...

समोर भुंके कसा आडवा
पायच धरला, (-अंगाला घाम फुटायचं ते कारण होतं का?) माझा उजवा
मी ओरडले, तिथेच पडले,
उठताना मोडली || बाई माझी ...

(चाल: स्वर आले दुरुनी )

सर आले दुरुनी
गेल्या सगळ्या त्या मैतरणी ||

खुर्चीत उसासे साऱ्यांचे
होस्टेलमधील त्या पोरांचे
कुजबुजही नव्हती पोरींची
धुसफुसही नव्हती कोणाची
ऐशा रमलेल्या त्या स्थानी ||

वर्गात मनोरथ किति रचले
गालावर हासू पाघळले
काही हृदयातचि ते घुसले
बाणांतुनी स्पंदन जाणवले
झेली सुंदर मैत्रीण कुणी ||

प्रतिसाद सरांचा तो न कळे
अवसान परी का पूर्ण गळे
संधीच न मिळता पोरांचे
घबराट पुन्हा सर ते दिसले
चहाडी चुगली का केली कुणी ||

लोकपालचं काय झालं, झालं का पास ?
असं विचारत कसाबनं घेतला दिर्घ श्वास
`जाऊ दे ना, - उत्तर आलं
`तरीही, ? ... पुन्हा कसाब
कसलं लोकपाल अन् कसलं काय !
भ्रष्टाचाराशिवाय हा देश जगूच शकत नाय.
निर्णय क्षमतेलाच लागलेय फाशी ... चांगुलपणाची झालेय काशी
तू आधीचा, जूना राहतोयस मजेत हे नाही खटकलं
नंतर आलेलं लोकपाल मात्र भ्रष्टाचाराच्या चर्चेनेचं लटकलं
`मग आता काय होणार, .. पुन्हा कसाब
हे इश्शु चालतचं राहणार दर दिवशी .. कळेलच तूला ही
कारण आता तू ही या देशाचाच रहिवाशी, काय ?
hmmm.. इति कसाब ..
जनहाल बघणार्‍यांना काय कळणार लोकपाल ?
हे बघा उगाच सरकारला वाट्टेल ते बोलू नका,

(प्राजुची मनःपुर्वक माफी मागून...http://www.maayboli.com/node/31531)

उचलून शटर वर मी, उघडे खानावळ
आहे भयाण गर्दी, गल्ल्यास या भुरळ

घासून काढले बघ, पेल्या, कपास मी
पाण्यात बुचकळूनी, त्यांना जरा विसळ

शेवेत या जराशी, घालूनिया तरी
ताटात कालची तू, फक्कड जमव मिसळ

सोडून सर्व कामे, कर्तव्यही तुझे हे
कस्टमरशी नकोरे, बोलू अघळपघळ

चल मार फास्ट फडका, चमकवच टेबले
दे आत चार टोस्ट, बाहेर दे उसळ..

घेऊ नकोस आढे-वेढे उगाच तू
ताजे असो वा शिळे, देऊन जा सरळ

तापल्या तव्यावरती देशी गोळ्याला आकार
विठ्ठला थालीपीठ स्वीकार. //

तेल, पीठ अन कांदे बारा
तूच मिसळशी सर्व पसारा
गोळा मोठा ये आकारा
थालीपीठाच्या चवडीला मग नसे अंत ना पार //

गोळ्या गोळ्याचे रूप आगळे
काकडी, गाजर आणि ते मुळे
तुकड्यातुकड्याना स्वाद वेगळे
मुखी कुणाच्या पडते लोणी कुणा लोणचे खार //

तूच थापिशी तूच भाजशी
संगे लोणी तूप वाढशी
पाकक्रियेचे पुण्य जोडिशी
देशी जिव्हा आणि समोरी रसस्वाद, आभार //

मूळ काव्य :

फिरत्या चाकावरती देसी मातीला आकार
विठ्ठला, तू वेडा कुंभार ॥ धृ. ॥

सर आले दुरुनी
गेल्या सगळ्या त्या मैतरणी ||

खुर्चीत उसासे सार्‍यांचे
होस्टेलमधिल त्या पोरांचे
कुजबुजही नव्हती पोरींची
धुसफुसही नव्हती कोणाची
ऐशा रमलेल्या त्या स्थानी ||

वर्गात मनोरथ किति रचले
गालावर हासू पाघळले
काही हृदयातचि ते घुसले
बाणांतुनी स्पंदन जाणवले
झेली सुंदर मैत्रीण कुणी ||

प्रतिसाद सरांचा तो न कळे
अवसान परी का पूर्ण गळे
संधीच न मिळता पोरांचे
घबराट पुन्हा सर ते दिसले
चहाडी चुगली का केली कुणी ||

विडंबनकार: विजयकुमार देशपांडे
गायक: विनायक रानडे
गाणे ऐकण्या करता हा दुवा - सर आले दुरुनी

-----------------------------------------------------------------------------------
या गाझालेची फक्त चालच चोरलेली आहे .तरी इतर गोष्टींचे इतरत्र असलेल्या गोष्टींशी साधर्म्य आढळल्यास तो निव्वळ योगायोग समजावा
चाल : तू पुन्हा येशील या भीतीमुळे येते अता
यायची केव्हातरी विरहामुळेही कळ इथे
---------------------------------------------------------------------------

तू टिका करशील या भीतीमुळे आहे अता
या आधी काढायचो मी शार्यतीतच पळ इथे

"या इथे पाणी असावे" ......"बेवड्या"....वाटे तुझा...
-आरधा भरला टकीला, आरधा पोकळ इथे

माग तू पाऊस वेड्या हुंदका आला तुला