कथा फाटक गूढ कथा

मागील भागासाठी येथे क्लिक करा

"आत येऊ का "
" या या , मिसेस कागाळे !"
" मुद्यालाच हात घाला इन्स्पेक्टर साहेब !"
" हं , काय घेणार चहा , कॉफी ? "
" नाही नको, धाकधुक होतेय हो. "
" गायकवाड, चहा वाल्याला आवाज दे, स्पेशल सांग दोन "
" अहो, खरंच नको हो "
" लांबून आला आहात. थेट इकडेच. तुमची अवस्था कळतेय मलाही. तुमच्या निमित्ताने माझाही चहा होऊन जाईल. जरा रिलॅक्स व्हा !"
" कालपासून जिवात जीव नाही. लवकर सांगा प्लीज "
" विशेष असं काही नाही. कुठून सुरूवात करू ? "

" तुमचे बाबा डायरी लिहायचे याची कल्पना आहे का ?"

दिवस जात नाही..

ही रॉकचेअर मुलीने घेऊन दिलेली. लाकडी बॅटन पट्ट्या रुतायच्या म्हणून हिने मऊ गादी करून आणली होती. तिच्या साडीचा अभ्रा शिवलाय गादीला. खुर्चीत पहुडलं की गुंगी येऊ लागते. असा किती वेळ जातो कोण जाणे, पण हिचा स्पर्श जाणवायला लागतो. माझ्या आजूबाजूला ती व्यापून राहीलीय असं वाटत राहतं. बरं वाटतं..

एव्हढ्यात मनोहर मिलच्या भोंग्याच्या आवाजाने जाग येते. दुपारचे तीन वाजून दहा मिनिटं. शिफ्ट बदलत असते. दुपारचा एक प्रहर आ वासून शिल्लक असतो. भिंतीवर हिचा सकाळी साफ केलेला फोटो. तिची करुण नजर पाहवत नाही. हे कारुण्य का तिच्या नजरेत ?