सान्जपर्व...ग्रेस विशेषांक

कवितेच्या पंढरीची
हाक बिलगून गेली
जन्म झाला वारकरी
तरी संपेना वाटुली ∥१∥

अनवाणी पावलांना
लळा काट्यांचा लावून
कविते ग तुझ्यापायी
आले पैंजणे फेकून ∥२∥

गाथा बुडाली तृष्णेत
असे घातले साकडॅ
वन्ही आषाढात पेटे
कसे टाकलेस कोडे ∥३∥

दिंडीतील रिंगणात
वारु होत उधाणले
उरातील कासाविशी
तुझा जयघोष बोले ∥४∥

तुझ्या एका स्पर्शासाठी
पाऊले ही वादळती
घाल घनचिंब मिठी
दर्वळू दे माझी माती ∥५∥

कशी येऊ चरणासी
वाहताना लोंढ्यातून
डोळ्यातील चंद्रभागा
जाऊ पाहे कलंडून ∥ ६ ∥

दिशा अबीरमाखल्या
तरी कळस दिसावा
आशयाच्या नभांगणी