शंभर मी

नुकतेच श्याम मनोहर यांचे "शंभर मी" हे पुस्तक वाचले. इतके दिवस पेपरमध्ये त्यावर आधारित कार्यक्रमाची जाहिरात बघायचे आणि कधी जाऊन बघावं वाटायचं. पण सहसा असे कार्यक्रम लांब आणि संध्याकाळी उशिरा असल्याने जाणं झालं नाही. पुस्तकाबद्दलच्या माझ्या भावना संमिश्र आहेत. सुसंगत, आदि-मध्य-अंत असलेल्या कथा किवा लेख वाचायची सवय असल्याने हा प्रकार नवीन वाटला. नाविन्यामुळे वाचत राहावं वाटलं. पण तरीही अर्धवट वाटतंय. प्रत्येक लेख हा कुणीतरी "मी" आहे आणि हा "मी" त्याचं/तिचं मनोगत किवा अनुभव किवा असच काही सांगत आहे. म्हणजे दिवसातले झोपण्याचे काही तास वगळता आपल्या मनात एक संवाद सतत चालू असतो.