तीन शतशब्दकथा

आवडल्या.

शेवटची आवडली.

तिसरी कथा पेट शॉप, लंगडे कुत्र्याचे पिल्लू, आणि त्याला विकत घेणारा अपंग मुलगा अशा सेटिंग मध्ये वाचली आहे.

तिसरी खुप छान...

जमल्या आहेत! पुलेशु!

छान आहेत.. पुलेशु!

तिसरी आवडली. तिचे शीर्षक मराठीत असते तर अधिक आवडले असते.
इनामदारांच्या प्रतिसादांशी सहमत.

छान आहेत तिनही कथा . पुलेशु

अ‍ॅस्ट्रोनाट विनय,
तुम्हाला संपर्कातून एक ईमेल पाठवलं आहे. कृपया वाचून रिप्लाय करावा ही विनंती.

विषयांतराबद्दल क्षमस्व.

इनामदार यांचा आटापिटा नक्की कश्यासाठी आहे ते कळले नाही.

विनय यांनी शतशब्दकथा लिहिल्याने मराठीतले किंवा मायबोलीवरचे सर्व उत्तमोत्तम लेखक आपला जॉनर सोडून एकदम लघुकथा किंवा शतशब्दकथा लिहायला घेतील अशी भिती त्यांना वाटू लागली आहे का? कि मराठीत काही नवीन प्रकार येऊच नये असे वाटते आहे? (खरे तर शतशब्दकथा हा प्रकार याआधीच मराठीत आलेला आहे.) एखाद्या कवीवर तुम्ही 'चारोळी लिहू नका, मुक्तछंद लिहू नका, हायकु लिहू नका' अशी सक्ती कराल का? कराल तर का कराल? एखाद्याने कोणत्या प्रकारे व्यक्त व्हायचे हे तुम्ही का सांगायचे?

अवांतरः विनय चांगले लिहितात म्हणून त्यांच्याकडून इतक्या अपेक्षा असाव्यात. अन्यथा माबोवर रोमन मराठीत लिहिणारे, व्याकरणाचा बोर्‍या उडवणारे, क्रमशः लिहून वर्षानुवर्षे कथा अपूर्ण ठेवणारे, लिहिताना बेसिक परीच्छेद सुद्धा न पाडणारे, शंभर शब्दाचा जीव असलेल्या कथेत बादलीभर पाणी ओतून सहस्त्रशब्दाची करणारे असे अनेक लेखक आहेत. परंतु त्यांच्या कथेवर कोणी असे चॅलेंज करणारे आणि तुम्ही चूकताय हे सांगणारे कोणी पाहिले नाहीत अजून मी.

विनय तुम्ही लिहित राहा. मला तुमच्या तिन्ही कथा खूप आवडल्या. पण समहाऊ मला तिन्हींचा शेवट आधीच प्रेडिक्ट करता आल्याने जरा मजा कमी आली.

छान आहेत तीन्ही गोष्टी. आवडल्या.

@पियू: पण समहाऊ मला तिन्हींचा शेवट आधीच प्रेडिक्ट करता आल्याने जरा मजा कमी आली.
>>> सहमत.

छान
३ री खास आवडली.

पहिली कोणी जरा समजाउन सांगेल का? :प

विनय तिन्ही गोष्टी फारच छान, थोडक्या शब्दात फार विचार करायला लावणार्‍या. खास करून शेवट.

तुमचा १२:४० चा प्रतिसाद पण मस्तच आहे.
>>मनुष्यस्वभाव विरोधाभासांनी भरलेला आहे आणि प्रेम वेडं असतं असं म्हणतात.
पुढे कदाचित जॉन पकडला जाईल, दोघे पळून जातील किंवा प्रेमामुळे जॉनचं विचारपरिवर्तन होईल आणि तो वांशिक भेद मिटवायला मदत करेल. पण एक मात्र नक्की, जिथे प्रेम आहे तिथे आशा जिवंत आहे. >> या ओळी फारच भावल्या.

मस्त.. आता पहिलीही आवडली म्हणता येईल.

जाताजाता पाहुण्यांनी आपल्या सहा डोळ्यांनी बघितलं. पिंजऱ्याच्या पाटीवर लिहलेलं होतं-
‘मनुष्यप्राणी, पृथ्वी.’........

lay bhari ..... awadali ...

कथा आवडल्या. फक्त एक,सुबक, सुंदर, चकचकीत मुर्त्यांनी इंचनइंच व्यापला होता>>एक मूर्ती, अनेक मूर्ती. मूर्तीचे अनेकवचन मूर्ती च होते.

तिन्ही खूप आवडल्या .

सुंदर ...

मस्त..
वाचताना मला हेमिन्ग्वे यांच्या 6 word novel (for sale:baby shoes that never worn) याची आठवण झाली.
अर्थात इथे १०० शब्द वापरले आहेत. मला सांगावस वाटते की हा एक गद्य प्रकार आहे. दर वेळी शब्द संख्या मोजणे नसुन ,कमी शब्दांमधे गहन अर्थ मांडणे हा त्या मागचा मुख्य उद्देश असतो. सध्या इंग्रजी मधे या प्रकारचे लिखाणा करीता स्वतंत्र पेज पण बनवले आहेत. (eg: terribly tiny tales)
आणि या लेखात विनय यांनी त्यांचा आशय वाचकांपर्यन्त नीट पोहचवला आहे. तुमचे अभिनंदन की वेगळा प्रकार तुम्ही यशस्वीपणे हाताळलात.

baby shoes that never worn

Buy १ get १ free, thanksgiving deal मिळाली- selling second pair असा पण असू शकते ना?

तिन्ही कथा आवडल्या.... पियुंशी सहमत.... साहित्यप्रकारांना देश, भाषा कींवा वेळेची खुळचट बंधने नसावित त्याने साहित्याची हानिच होते, अस माझ वैयक्तिक मत आहे....