निसर्गाच्या गप्पा (भाग २७)

brahmakamal at our place...

ओह किती सुंदर , साधना चं गुलाबी फूल आणी वीटी चं ब्रह्मकमळ

मस्तच फोटो आहेत सर्व.

नेहमीप्रमाणेच मस्त, आनंददायी गप्पा सुरु आहेत.

छानच आहेत सगळे फोटो गुलाब तर अप्र्तिम.
मी मुद्दामहुन सकाळी-सकाळी या धाग्यावर येते दिवस छान जातो.

वा, सुरेख फोटो.

सुप्रभात....

स्वप्नातली रचना.... रणकपुर मंदिरपरिसरातले एक घर.

अजुन एक सुंदर दृश्य..

प्रतिक्रियांबद्दल सर्वांना धन्यवाद!
ब्रह्मकमळ सुरेख!
स्वप्नातलं घर तर फार सुंदर!

लोंगातुलीला (उत्तराखंड) भेटलेली आयरीसची फुले

उत्तराखंडमध्ये, द्रोणागिरी गावाकडे जाताना एक लँडस्लाईड पॅच (भूघसरण टप्पा??) लागतो. अगदी अरुंद पायवाट आहे. सांभाळून चालावे लागते.
त्या वाटेवर घसरून एक याक मरून पडला होता तिथून त्याला वर काढणे शक्य नसल्याने वनखात्याच्या लोकांनी त्याला तिथेच जाळून टाकले होते:

साधना फोटो मस्तच..
अदिजो, अरेरे..तो याक बघुन कसतरीच वाटल.. महान लोक आपले..जाळून तसाच ठेवुन दिला..त्या जळलेल्या शरीराची विल्हेवाट वगैरे नै लावली..तसच..व्वाह रे बहाद्दर लोक..

तसं नाही गं टीना..त्या याकपर्यंत पोचून त्याला जाळणंही जोखमीचं काम होतं. विल्हेवाट लावणं लांबची गोष्ट. कुजून वास पसरू नये म्हणून त्यांनी असं केलं.
खरं तर त्या भागात रोजचं जगणंच इतकं अवघड आहे ना..

ओह...

हो अदिजो, हिमालयाच्या आजुबाजुला जाऊन आल्यावर कळ्तं तिथे राहणं किती कठिण आहे ते. मी जेव्हा लदाखमध्ये फिरत होते तेव्हा सकाळी निघताना मनात विचार यायचा, संध्याकाळी परत परतेन ना मी? की कुठल्यातरी दरीत चिरविश्रांती?

हे असे रस्ते असतात तिथे

मानव तर सोडाच, त्याने तयार केलेले जगही खुजे आहे तिथल्या निसर्गासमोर. तिथे चुकीला माफी नाही. चुक पहिली जरी असली तरी बक्षिस थेट स्वर्गप्राप्ती

अगदी खरं आहे.
आम्ही फिरलो त्या भागात अगदी ३०-३५ उंबर्‍यांची छोटी छोटी गावं होती. वीज नाही, संपर्काची साधने नाहीत, रस्ते नाहीत. द्रोणागिरीत कोणाला फोन करायचा असेल तर आठ किमीवरील 'कागा' गावत जाऊन फोन करावा लागतो. नोव्हेंबर-डिसेंबर मधे कडाक्याच्या थंडीत ते लोक खाली 'चमोली' गावात जाऊन राहातात. मे मधे गावात येतात आणि बटाटा, राजमा,लसूण वगैरेची शेती करतात.
जे रस्ते आहेत ते तयार करण्याचं आणि सांभाळण्याचं काम म्हणजे बॉर्डर रोड ऑर्गनायझेशनची कमाल आहे.

ब्रम्हकमळ मस्तच..
साधना ते घर कीत्ती सुंदर आहे... बोगनवेलेनी आच्छादिलेले.
लद्दाख जेवढ सुंदर आहे तितकच तीथल जिवन कठीण आहे..
बिच्चारा याक..

याक

बाकी सर्व फोटो सुंदर.

ओह, याक बिचारा!!!

ट्रू, हिमालयातील जीवन खरोखरीच खडतर आहे.. घराबाहेर पडल्यापासून घरी पोचेस्तोवर जीव मुठीतच धरून प्रवास
करायचा.. एक्स्ट्रीम वेदर शी चाललेला सतत झगडा.. तिकडले लोकं असुविधांबद्दल काहीच खिन्नता दर्शवताना दिसत नाहीत , हेच आपलं प्रारब्ध आहे म्हणून स्वीकारलेलं दिसतं.

जिंदगी के टेढे मेढे रास्ते

एरिअल फोटो

वोव...
कसले रोड्स आहेत..
मागे डिस्कव्हरी कि आणखी कशावर तरी सिरीयल यायची ना रोड्स बाबत..
सर्वात उंचीवरचे कि सर्वात धोकादायक म्हणुन काहितरी..

वर्षु दी हे पण लदाखचेच का?

हे एक >आयव्ही ने आच्छादीलेले झाड...
फोटो संध्याकाळी घेतल्यामुळे असा आलाय..

वर्षूचा २ नंबरचा फोटो पाहिल्यावर झोझिला पास आठवला :).

तिथले लोक शांतपणे सांगतात, कार पडली पास क्रॉस करताना. आपल्याला ऐकुन काटा येतो.

आयव्ही ?

मस्त वर्षुताई.

दोन गाणी आठवली फोटो बघुन, 'ही वाट दूर जाते स्वप्नामधील गावा' आणि ' इस मोडसे जाते है'.

आय व्ही म्हणजे काय सायली.

Ivy ek creeper aahe.. Ikde ek purna ghar ya velini covered ahe..

ओह ते होय...
कळल कळल..माझ्याकडे पण होता..भिंतीवर चढवलेला..पण मग विंचुकाट्याच्या भितीने काढून टाकला..खिडक्यातुन काही घुसायची भिती म्हणुन..कॉलनीमधे एका घरावर आहे अजुन..पुर्ण भिंत खाल्लीय वेलीने
पण मला तरी ते भिंतीवर चढवण म्हणजे डेंजरस वाटत
आम्ही याला वॉल क्रिपरच म्हणतो

ओके सायली, .

भारतीय स्वातंत्र्यदिनाच्या सर्वांना हार्दिक शुभेच्छा.

माझ्याकडुन सुद्धा भारतीय स्वातंत्र्यदिनाच्या सर्वांना हार्दिक शुभेच्छा
आणि हि ३००वी पोस्ट