जायचे होते 'तुंग' पोचलो 'तिकोना'ला !!!

सकाळ सकाळी ६.३० ला जाग आल्यावर कंटाळा येण्यासारखं काय असतं? तेही शनिवारी? पण तरी कंटाळा आला.
मग काय, मित्राला फोन करुन विचारले 'जायचे का कुठेतरी ट्रेकला?'
पलीकडुन एकच शब्द ऐकु आला 'चल'. बिच्यार्याला झोपेतुन सुद्धा निट जागे होउ दिले नव्हते.

त्याला ४ वाजता काम असल्याने इथे नको, तिथे नको, हे नाही, ते नाही करत, ३ पर्यंत कसंही करुन परत यायचे ठरवुन जायचे पक्के झाले. आता ३ पर्यंत परत यायचे म्हणुन ठिकाण तैलबैला नको, घनगड नको, तिकोणा मी आधीच केलाय म्हणत म्हणत तुंगला जायचे ठरले.

मग काय स्वार्या निघाल्या हुंदडायला...

वाटेत एक तलाव्/बंधारा लागला. नाव आठवत नाहीय, जाणकार पाणी आय मीन प्रकाश टाकतीलच म्हणा.

पण सरळ इच्छीत ठिकाणी पोहोचलो तर आम्ही भटके कसले. मित्राने शॉर्ट्कट म्हणुन कुठेतरी वळवले आणि आम्ही पोचलो तिकोण्याच्या पायथ्याशी. तुंग तिथुन अजुन ५-६ किमी दुर होते. खराब रस्त्यांमुळे गाडी चालवायचा कंटाळा म्हणुन 'तु तिकोणा पाहीलायस, मी नाही पाहीले, आज तिकोणाच करु, तुंग पुन्हा कधीतरी!' असं म्हणत त्याने गाडी तिकोण्याकडेच वळवली.

हा आम्हाला येताना भेटलेला तलाव/बंधारा...

१० मिनीटात गडावर पोहचता तुम्ही.

हा गडाचा दरवाजा... वेताळ दरवाजा !!!

हनुमान शिल्प

तिथुन पुढे गेल्यावर एक विहिर आणि गुहेतील तुळजादेवी मंदीर लागते.

तिथुन पुढे चालत गेल्यावर चुन्याची भट्टी लागते, त्याच्या पुढे गडाचा दुसरा दरवाजा लागतो.

दुसर्या दरवाज्यातुन आत गेल्यावर पायर्या लागतात. पावसाळ्यात या पायर्यांवर शेवाळं तर जमलेलं  अस्तंच, वर पाणीही वाहत असते. पण यावेळेस हिवाळ्यात जायचा योग आल्याने पायर्यांचे उघड दर्शन झाले.

गडाचा हा तिसरा दरवाजा. या दरवाजाची खासीयत अशी की आतल्या बाजुने हा दरवाजा दिसत नाही. गडाच्या आतल्या बाजुने पाहील्यास हा फक्त एक चौकोनी कट्टा असल्या सारखा दिसतो.

हा बालेकिल्ला...

             
गडावरील त्र्यंबकेश्वर मंदीर

गडावरील टहळणी बुरुज

टेहळणी बुरुजावरुन दिसणारा तुंग किल्ला

बाकी असेच काही...

- मल्लिनाथ करकंटी