कवितेचे देणे

Posted
13 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
13 वर्ष ago

कसा सांग सुटतो ग हातातला हात
स्वच्छ निळ्या आभाळाचा का ग तुला राग?
झाकोळता नभ पुन्हा येतेस धावून
दिसे बापुडेसे मग कोवळे हे ऊन्ह

नवी ओळ, नवे खूळ घेऊन येतेस
डोळ्यास जागाई तू ग देऊन जातेस
नित्य नव्या खुळापायी येई दाटून पापणी
प्राक्तनांची खूण अवघ्या जन्माच्या गोंदणी

ओळ धरून उशाला मन निजले थकून
तिथे भेटली कविता रडे तिला बिलगून
का ग वेळ लावियेला किती केले जपजाप
अंतरीचा तूच दीप; तूच ईश, मायबाप

(कधीकधी ओळखिची सापडते खूण
भेट होते आता अशी अधुनमधुन
काही रुसवे-फुगवे, काही शपथा वचने
कैक जन्म फिटू नये ऐसे कवितेचे देणे)

~श्यामली

ही कविता दिवाळी अंकात दिली होती...कविता विभागच रद्द झाल्यामुळे छापून आली नाही (ऑडियो स्वरुपात तिथे आहे)

प्रकार: 
शब्दखुणा: 

नित्य नव्या खुळापायी येई दाटून पापणी
प्राक्तनांची खूण अवघ्या जन्माच्या गोंदणी .... सुंदर!!

का ग वेळ लावियेला किती केले जपजाप
अंतरीचा तूच दीप; तूच ईश, मायबाप
. अगदी.. अगदी!! अनुभवलेल्या ओळी आहेत ह्या... Happy

श्यामली, निव्वळ अप्रतीम..!
नकळत गुणगुणलो. मस्तच!
काव्यवाचनाच्या कार्यक्रमाला मी ही सादर करणार.. चालेल? Happy

सही श्यामली !!!
अंकाच्या कामांच्या वेळी लूप मधे टाकून १५-१५ वेळा ऐकली होती... आत्ता परत ऐकली.. Happy

फार मस्त आहे.. Happy

ओळ धरून उशाला मन निजले थकून
तिथे भेटली कविता रडे तिला बिलगून>>>> मला खूप आवडलेली ओळ. दिवाळी अंकात ऐकली होती. कविता आवडलीच.