संथ चालती ह्या मालिका, त्यांच्यावरची आमची टिप्पणी ऐका

धन्स वरदा. वरची पोस्ट D - 1 ची. पुढील पोस्ट D - २ ची.

अरुंधतीमध्ये रडारड चालू असताना अपघाताची चौकशी करायला पोलीस आले, पद्मिनीराजेंनी सुपारी दिलेला माणूस धडपडत आला, मागून दिग्विजयभाऊ आले. पण एकदाही दरवाज्यावरची बेल वाजलेली ऐकायला आली नाही की कोणी दरवाजा काढायला गेलं नाही. आणि आमच्या घरी दरवाजा कोणी काढायचा ह्यावरून रात्रंदिनी युध्दाचा प्रसंग असतो. बहुतेक सरंजामेचं घर 'मेरा दर खुला है खुला ही रहेगा तुम्हारे लिये' म्हणून सदोदित उघडं असेल बुवा.

तर दिग्विजयभाऊनी पोलिसांना सांगितलं की मला ह्या माणसाने मारायचा प्रयत्न केला मग पोलीस त्याला घेऊन गेले. इथे पद्मिनीराजे दिग्विजयची दृष्ट काढायला निघाल्या तेव्हा त्याने त्या माणसाने सुपारी देतानाचं पद्मिनीराजेचं बोलणं टेप करून ठेवलं होतं ते सर्वांना ऐकवलं. मग पद्मिनीराजेनी आपण दिग्विजयच्या वडिलांना का मारलं ते सर्वांना सांगितलं. त्यांनी आपल्या रक्ताचं पाणी करून वाढवलेली कंपनी नावारूपाला येताच त्यांना दिग्विजयच्या वडिलांनी बाजूला केल्याचा राग आला म्हणे. पण दिग्विजयच्या वडिलांनी आपली सारी इस्टेट दिग्विजयच्या नावावर केली त्यामुळे त्याचा अपघात घडवून त्याला आंधळा करणं पद्मिनीराजेना भाग पडलं. हे सर्व संदर्भासहित स्पष्टीकरण चाल असताना तिथे हजार असलेली मंडळी - अरुंधती, सायली, अरुंधतीचा भाऊ, दीर, नणंद - यथाशक्ती धक्का बसल्याचा अभिनय करत होती. आपण सुजाण प्रेक्षक असल्याने आपल्याला धक्का बसत नाही. हे असले धक्के पचवून खरं तर आता आपल्याला विजेचा धक्का तरी बसेल की नाही शंकाच आहे.

आता उरलेल्या एपिसोडसमध्ये 'बुढिया गोईंग जेल, जेल्मे बुढीया चक्क पिसिंग एन्ड पिसिंग एन्ड पिसिंग', अरुंधती-दिग्विजय मिलन वगैरे गोष्टी यथासांग पार पडतील. अनेक एपिसोडपूर्वी अरुंधतीच्या वडिलांनी आत्महत्या केली होती पण त्यांच्या मृतदेहाची ओळख पटली नव्हती हे बहुतेक मालिकेतले सगळे विसरले असले तरी दुर्देवाने माझ्या लक्षात आहे. अर्थात मालिकेचा कल्पवृक्ष कन्येसाठी लावूनिया बाबा गेला असल्याने तो बघायला परत येण्याचे चान्सेस नाहीत. देव मृतात्म्याला शांती देवो.

नूतन, धन्स काय? वरदा, तुझे मात्र खूप आभार

पहिला सेल्समन - 'नाही, त्याची गरज नाही हो. खरंच नाही. नाही, नाही, धन्यवाद'. फोन आपटतो.
दुसरा सेल्समन - 'काय झालं रे? चिडलायस एव्हढा'

पहिला सेल्समन - अरे यार, लोकांचा काय सौजन्य सप्ताह चालू आहे काय?
दुसरा सेल्समन - का रे? काय झालं काय?

पहिला सेल्समन - इन्शुरन्स प्रोडक्टबद्दल सांगायला गेलो तर ओळीने चार लोक मला 'किती कष्ट करता तुम्ही. थोडी विश्रांती घेत जा' म्हणाले. एकदोघांनी तर 'तुमच्या प्रीमियमचे पैसे पण आम्ही भरतो' असं म्हटलं. आज कोणी रागावून फोन बंद पण नाही केला.
दुसरा सेल्समन - दुनिया पागल है, या फिर मै दिवाना

पहिला सेल्समन - थट्टा सुचतेय तुला?
दुसरा सेल्समन - चिडू नको रे. मी पैज लावतो की त्या सगळ्या लोकांनी अरुंधतीचा लास्ट एपिसोड पाहिला असेल.
पहिला सेल्समन - का? असं काय दाखवलं त्यात?

दुसरा सेल्समन - अरे ती अरुंधती पद्मिनीराजेकडे पैसे घ्यायला नव्हती आली. दिग्विजयच्या पहिल्या कमाईचे पैसे द्यायला आली होती. तिच्या मनाचा उमदेपणा पाहून पद्मिनीराजेच्या डोळ्यात अश्रू आले रे. मग लगेच त्या तिच्या घरी गेल्या. तिथे त्यांनी आपले डोळे उघडले असल्याचं सांगितलं. मग सगळी संपत्ती दिग्विजयाच्या नावावर करून आपण एक प्रेस कॉन्फरन्स बोलावून आपल्या गुन्ह्यांची कबुली देणार असल्याचं सांगितलं. लगेच दुसर्या दिवशी २-३ कॅमेरामन्स आणि १-२ रिपोर्टरसारखे दिसणारे लोक त्यांच्या हॉलमध्ये जमा झाले. पद्मिनीराजे काही बोलणार एव्हढ्यात अरुंधती, तिचा दीर आणि दिग्विजय तिथे आले. त्यांनी पद्मिनीराजे सरंजामे फाऊन्डेशनची स्थापना करून आपण अंध व्यक्तींसाठी काम करणार असल्याचं जाहीर केलं. मग लगेच अरुंधतिच्या दिराचा आणि सायलीचा साखरपुडा झाला. मग एक समारंभ दाखवला त्यात पुन्हा मुलाखत घेणार्‍याने पद्मिनीराजेना त्यांच्या सुनेबद्दल विचारलं, त्यांनी अशी सून मिळाली हे आपलं भाग्य असल्याचं सांगितलं. अरुंधतीला तिच्या सासुबद्दल विचारलं तेव्हा त्यांनी अशी महत्त्वाकांक्षी सासू मिळाली हे आपलं भाग्य असं सांगितलं.

पहिला सेल्समन - तो मुलाखत घेणारा टीव्हीतून बाहेर आला असता तर मी पण ही मालिका एकदाची संपली हे माझं भाग्य असं सांगितलं असतं. काय पकाऊ सिरीयली काढतात. मग पुढे काय?

दुसरा सेल्समन - पुढे काय? पद्मिनीराजे, दिग्विजय, अरुंधती, तिचा दीर, तिचा भाऊ (ह्याची बायको नव्हती) आणि सायली सगळ्यांचा एकत्रित फोटो काढला. आणि मग ७ च्या नव्या सिरियलबद्दल सांगायला अरुंधती आली.

पहिला सेल्समन - आणि त्या पद्मिनीराजेने २ लोकांचे खून केले होते, दिग्विजयला आंधळं केलं होतं त्याची शिक्षा नाही?
दुसरा सेल्समन - अरे, वेडा आहेस का? ऑल इज वेल दॅट एन्ड्स वेल बाबा.

आत्ताच हाती आलेल्या बातमीनुसार सुप्रसिध्द खाजगी गुप्तहेर श्रीयुत शेरलॉक होम्स ह्यांचा मृतदेह अरबी समुद्रातून बाहेर काढण्यात आला. त्यांच्या खिशात 'माझ्या मृत्युसाठी श्री सतीश राजवाडे ह्यांना जबाबदार धरण्यात यावं' अशी चिठ्ठी सापडल्याने ह्या प्रकरणाचा तपास करणारे पोलिसही चक्रावून गेले होते. परंतु श्रीयुत शेरलॉक होम्स ह्यांचे परमस्नेही डॉक्टर वॉटसन ह्यांनी खुलासा केला आहे की सध्या झी मराठी वर चालू असलेल्या लोकप्रिय 'एका लग्नाची दुसरी गोष्ट' ह्या मालिकेतल्या घना ह्या 'पात्रा'चे दोन्ही काका पोटापाण्यासाठी काय करतात हे शोधून काढायची कामगिरी होम्स ह्यांच्यावर होती. मालिका सुरु होऊन महिने उलटले तरी काहीही धागेदोरे हाती न लागल्याने श्रीयुत होम्स अतिशय निराश झाले होते. आणि निराशेच्या ह्या भरातच त्यांनी हे पाऊल उचललं असावं असंही डॉक्टर वॉटसन पुढे म्हणाले. 'घनाच्या दोन्ही काकांना घरात असेतो कोणी मारणार नाही' असा 'हिरण्यकश्यपू इस्टाईल' वर असावा अशी शंकाही त्यांनी व्यक्त केली आहे.

तरी श्रीयुत राजवाडे ह्यांनी हा तपशील लवकरात लवकर जाहिर करावा. हीच श्रीयुत होम्स ह्यांना खरी श्रध्दांजली होईल अशी टिप्पणी दुसर्‍या एका मराठी चॅनेलवरील मालिका लिहिणार्‍या लेखकाने आपले नाव जाहिर न करण्याच्या अटीवर केली.

श्रीयुत राजवाडे ह्यांस प्रोफेसर मोरियार्टी ह्यांजकडून सुपारी देण्यात आली असावी अशी अफवा मूळ धरू लागली आहे. ह्याबाबतीत मुंबई पोलिस अधिक तपास करत आहेत.

मनमोहन सिंग ऑफिसात येऊन खुर्चीवर बसतात न बसतात तोच फोन वाजतो.

मनमोहन सिंग: हॅलो, हॅलो, कोण बोलतंय?
पलीकडूनः बस काय सरजी, ओळख्लं नाही? मी ओबामा बोलतोय

मनमोहन सिंग: (थोड्या घुश्श्यात) आता काय बोलायचं राहिलंय बाकी? ते पण बोलून टाका
ओबामा: बाप रे! आज एकदम भडकू मूडमध्ये? सोमवार सकाळ म्हणून की काय?

मनमोहन सिंग: कसली सकाळ? तुम्ही सगळा आठवडा नासवला आमचा. आधी आपल्या पायाखाली काय जळतंय ते पहावं माणसाने आणि मग दुसर्‍याच्या भानगडीत नाक खुपसावं.
ओबामा: चिडू नका हो. असं बघा, आमच्या पायाखाली बरंच काही जळतंय. त्याच्या धुराकडे आमच्या जनतेचं लक्ष जाऊ नये म्हणून तुमच्या इकॉनॉमी आणि पॉलिसी बद्दल बोललो हो. आता तुम्हाला पटवून द्य्यायला काय करू?

मनमोहन सिंग: कृपा करून आणखी काही करू नका. केलीत तेव्हढी मेहेरबानी पुरेशी आहे.
ओबामा: तरी पण गरीबासाठी काही सेवा असेल तर सांगा.
मनमोहन सिंग: हं, तसं एक काम आहे खरं. आमच्या देशात एक घन:श्याम काळे म्ह्णून मुलगा आहे बरं का. त्याला किनई तुमच्या देशात यायची फार फार इच्छा आहे. गेले १०-१२ वर्ष प्रयत्न करतोय. पण जमत नाहिये. आता कुठे त्याला एक ऑफर आली आहे. व्हाईट हाऊसकडून एक लेटर मिळालं तर बरं होईल. म्हणजे कुठे माशी शिंकणार नाही.

ओबामा: एव्हढंच ना, आत्ता देतो लेटर. पण हा काळे काय बायकोचा नातेवाईक आहे का?
मनमोहन सिंग: अनुभवाचे बोल वाटतं? नाही, पण आजकाल त्याच्या अमेरिकेला जाण्यावरून बरीच चर्चा चालली आहे. सरकार ह्याबाबत काही करत नाही अशी ओरड सुरु व्हायच्या आत आपलं काम केलेलं बरं, काय?

ओबामा: अगदी अगदी. काम झालंच म्हणून समजा. आता हसा बघू.
मनमोहन सिंग हसतात. आणि ते पाहून आत आलेला त्यांचा खाजगी सचिव बेशुध्द पडतो.

--------

न्यूज चॅनेल्सवर ब्रेकिंग न्यूज - प्रधानमंत्रीजीके निजी सचिव यकायक बेहोश. क्या नयी चाल चल रहा है पाकिस्तान?

स्वप्नील जोशीचं फेसबुक पेज - मालिकेत लवकरच एक ट्विस्ट येणार. बघत रहा 'एका लग्नाची दुसरी गोष्ट'

महादेवचे बरेच एपिसोडस मागच्या आठवड्यात पहाता आले नाहीत. शेवटी एक पहायला मिळाला.

बिचारी पार्वती कुठल्याश्या वृक्षाखाली शांतपणे बसली होती. तिला कार्तिकेयाची आठव्ण येत होती. शंकर विष्णू आणि ब्रह्मदेवासोबत कॉन्फरन्सला गेला होता. हिचं काम आटपलं की काय एव्हढ्यात अशी शंका मला आली. पण तसं बघाल तर स्वयंपाक सोडला तर तिला काय काम असणार? कैलासावर इकडून तिकडे फिरताना ती पदराने जमीन झाडत असते. सगळीकडे बर्फ म्हणजे लादी पुसायची भानगड नाही. कपडे धुवायचे तर तिची एकटीची साडी वगैरे, बापड्या शंकराचा तोही प्रश्न नाही. हुश्श करून ती बसणार एव्हढ्यात बरेचसे दाढीवाले मुनी तिथे आले. मानवजातीत धर्माचा प्रसार करायला कोणीतरी हवं आणि त्यासाठी पार्वती-शंकराची कन्या हवी असं त्यांचं म्हणणं होतं. अरे, ही काय फॅक्टरी आहे काय? मागणी तसा पुरवठा. बरं, अधर्म करायला पुरुष चालतात पण धर्माचा प्रसार कराय्ला स्त्रीच हवी. मज्जा आहे! वर पार्वतीला म्हणतात की तुला कन्या झाली की तुझा वेळही जाईल. म्हटलं बाबांनो, तिला जरा जगाकडे पहायला वेळ द्याल की नाही? आणि कन्या धर्मप्रसाराला गेली की पार्वतीचं मनोरंजन कसं करणार?

पार्वतीला ही चिंता नसावी. लगेच तिने शंकराला बिनतारी संदेश पाठवला. की मी तू इथे नसताना मुलगी जन्माला घालत आहे, परवानगी द्यावी. शंकराने बिनतारी संदेश पाठवला - महान उद्देश की पूर्ती के लिये अनुमती है. मग पार्वतीने त्या झाडाखाली, म्हणजे कल्पवृक्षाखाली मातीची मूर्ती बनवली आणि त्याला विनंती केली की ह्यात प्राण घाल. अहो आश्चर्यम! रेडिमेड मुलगी तय्यार! अगदी मापाच्या कपड्यांसकट - मुलगी आईपेक्षा जरा मॉडर्न आहे कारण तिने स्लिव्हलेस घातलाय. शंकर ते पाहून डोक्यात राख घालून घेणार नाही आणि तांडव करणार नाही अशी आशा करू यात.

मुलीचं नाव 'अशोकसुंदरी' म्हणे. तेव्हाच्या काळात फॉर्म नव्हते भरायला लागत म्हणून बरंय. नाहीतर केव्हढी भूर्जपत्रं खर्ची पडली असती.

बाकी माझा जन्म कुठल्याही महान उद्देशाच्या पूर्तीसाठी झालेला नाही ह्याचं मला अलिकडे फार दु:ख व्हायला लागलंय.

इब्लिस, तुमचं बरोबर आहे. ह्या पोस्टस मी टाकता कामा नये. कोणी आक्षेप घेतला तर भांडाभांड करत बसायला मला वेळही नाही आणि इच्छाही नाही.

दिनेशदा, तिच्यासाठी पार्वतीने 'नहुष' म्हणून वर पण शोधलाय म्हणे

कालच्या एपिसोडमध्ये एकदाचा त्या त्रिपुरांचा विध्वंस झाला. ती जागा उज्जैन म्हणून ओळखली जाणार. अशोकसुंदरीला तो राक्षस पळवून पाताळात घेऊन गेला. ती मोठी झाल्यावर म्हणे त्याला तिच्याशी लग्न करायचं होतं. राक्षसांमध्ये पण मुलगी झाली की तिला मारायचे का क्कॉय? म्हणून लहान मुलींना पळवून त्या मोठ्या झाल्यावर त्यांच्याशी लग्न करायची वेळ यावी. तिथे पार्वतीने 'अशोकसुंदरी, पुत्री कहा हो तुम?' म्हणत अर्धा कैलास झाडला. मग डोळे मिटले आणि ती पाताळात आहे हे तिला कळलं. हे आधीच केलं असतं तर? मग क्षणार्धात तिथे पोचली. तोवर अशोकसुंदरीने त्या राक्षसाला शाप दिला होता की माझा नवरा तुझा वध करेल. त्या नवर्‍याने हिला काळी का गोरी पाहिलं नाही अजून. बिचारा कुठेतरी सुखात जगत असेल. आणि हिने त्याच्यामागे हे नस्तं लचांड लावून दिलंय. वर पार्वतीमाता म्हणते 'उचित है'. हे हलवायाच्या घरावर तुळशीपत्र!

मग त्रिपुरांचा विध्वंस करून शंकर कैलासावर आले. लगेच अशोकसुंदरी साता जन्मांची ओळख असल्यासारखी बोलायला लागली. गळ्यातला साप बघून म्हणते 'इन्का नाम क्या है?'. महादेव म्हणतात 'नागराज'. तो साप एक नाही आणि दोन नाही. 'लंडन लुकिंग टोकियो टॉकिंग' स्टाईल आपला तिसरीकडेच पहातोय. मग तिने चंद्राबद्दल विचारलं. महादेवांनी तिला झोपताना विष्णूच्या मत्स्यावताराची गोष्ट सांगितली. हे शंकर-पार्वती स्वतःच संसारात एव्हढे गुरफटलेत. लोकांना काय मोक्ष देणार? अ ओ, आता काय करायचं

तसं कुटुंबवत्सल देव पाहून मजा वाटली म्हणा. एकदम आपल्या माणसांसारखे वाटत होते. बाय्को आणि मुलीबरोबर बसलेले महादेव पाहून मला राहून राहून मुन्नाभाई एमबीबीएस आठवत होता. महादेव बीवी बच्चोंसमेत

'मला किनई बाई भीष्म पितामहांबद्दल फार फार आदर वाटतो'. दुपारच्या जेवणानंतर झाकपाक करता करता द्रौपदी म्हणाली.
धर्मग्रंथ वाचण्यात गढलेल्या युधिष्ठीराला आधी तिचं बोलणं ऐकू आलं नाही. पण चुकीच्या फटक्यावर बाद झालेला फलंदाज तंबूत परतताना जशी उगाचच बॅट फिरवत जातो तशी गदा फिरवणार्‍या भीमाचा हात हवेतच थांबला.
युधिष्ठीराकडून काही उत्तर आलं नाही तेव्हा द्रौपदीने ठेवणीतला आवाज लावला. 'अहो, काय म्हणतेय मी? ऐकलं का?'

'काय म्हणालीस?" युधिष्ठीर गडबडीने म्हणाला. दुपारचं जेवण झालं असलं तरी रात्रीचं अजून व्हायचं होतं.
'मी म्हणते मला भीष्म पितामहांबद्दल फार फार आदर वाटतो"

युधिष्ठीर दचकला. हे नवं काय प्रकरण आहे ह्याचा त्याला अंदाज येईना. वस्त्रहरण प्रकरणानंतर द्रौपदीचं एकूणात कुरू वंशाच्या ज्येष्ठ मंडळींबद्दल चांगलं मत नव्हतं. मग आज काय झालं? पण काही बोललं तर प्रकरण आपल्या अंगावर शेकतं हे त्याला अनुभवाने माहित झालं होतं. काही बोललं नाही तरी ते शेकणारच हीही खात्री होती.

'ह्म्म्म्म' एक निरुपद्रवी शब्द उच्चारून त्याने खडा टाकला.
'म्हणजे बघा ना? त्यांनी ब्रह्मचारी रहायची शप्पथ घेतली ती आजतागायत पाळली आहे'.
'हो ना' हे प्रकरण कुणीकडे जातंय ह्याचा पाचापैकी एकाही पांडवाला अजून अंदाज येत नव्हता. अर्जुनाने मनातल्या मनात कृष्णाचा धावा केला.

'त्यांनी लग्न केलं असतं तर माझी गायत्री झाली असती'
'गायत्री?' युधिष्ठीराचे ओठ फक्त हलले. त्यातून शब्द बाहेर आला नाही.
'मला सासू हवी वाली' नकुलाने हातवारे करून त्याला सांगितलं म्हणून बरं.

'ती हो मला सासू हवी मधली मीराची सासू. तिला किनई त्या काकूआजींनी ती आदर्श पत्नी असल्याचं सिध्द करायला सांगितलंय. तराजूच्या एका पारड्यात तिच्या नवर्‍याला बसवणार आणि दुसर्‍या पारड्यात एक हंडा ठेवणार. नवर्‍याच्या वजनाइतकं पाणी त्यात विहिरीचं पाणी शेंदून आणून घालायचं आणि त्या पाण्याने नंतर शिवलिंगाला अभिषेक करायचा. तेही सूर्यास्त व्हायच्या आत. आता तुम्हा पाच जणांच्या वजनाइतकं पाणी मला शेंदावं लागलं तर माझी काय गत झाली असती विचार करा तुम्हीच' द्रौपदी भीमाकडे बघून डोळे वटारत म्हणाली. त्याने बिचार्‍याने रात्री २ किलो कमी भात खायचा संकल्प केला.

'अग पण काकूआजीने गायत्रीला ते करायला सांगितलं. मीराला नाही. त्या न्यायाने कुंतीमातेला हे दिव्य करावं लागलं असतं ना' सहदेवाला राहावलं नाही. प्रश्न लॉजिकचा होता.

'अहो हो, पण तुमचे वडिल अकाली गेले ना. म्हणून त्यांनी माझ्याकडे मोर्चा वळवला असता. किती झालं तरी सासूच ती. तिचा काय नेम सांगता येतो? ' द्रौपदी ठसक्यात म्हणाली आणि अर्जुनाने मनातल्या मनात कृष्णाला साष्टांग घातला.
(कोणाच्याही धार्मिक भावना दुखावण्याचा हेतू नाही. दुखावल्या गेल्यास क्षमस्व)