संथ चालती ह्या मालिका, त्यांच्यावरची आमची टिप्पणी ऐका

धन्स मंडळी

डॉक्टर वॉटसन २२१बी बेकर स्ट्रीट मध्ये शिरला तेव्हा संध्याकाळ होऊ लागली होती. होम्सची खोली धुराने भरली होती. त्यावरून तो बराच वेळ पाईप ओढत बसला असावा हे वॉटसनने ताडलं. 'गुड इव्हिनिंग वॉटसन' त्याच्या खोकण्यावरून कोण आलंय हे अचूक ओळखत होम्स म्हणाला. 'गुड इव्हिनिंग होम्स' होम्स कुठे बसला आहे ह्याचा अंदाज घेत वॉटसन स्थानापन्न झाला. थोडा वेळ कोणीच काही बोललं नाही. होम्सने पाईप ओढणं थांबवलं असावं कारण धूर कमी होत चालला होता.

'कसला एव्हढा विचार करतोयस वॉटसन? एखादी नवी केस आहे का?' होम्सने विचारलं.
'छे, छे, उगाच आपलं' वॉटसन सावरून बसला.
'ह्म्म्म्म.....हाच विचार करतो आहेस ना की सौरभ खरं बोलतोय का खोटं?'
'सौरभ? कोण सौरभ?' वॉटसन अंमळ पटकन बोलला तेव्हा होम्सला आपला अंदाज अचूक असल्याचं कळलं.
'उगाच वेड पांघरून पेडगावला कशाला जातोस वॉटसन? आता लग्न झालंय तुझं. तेव्हा ह्या सिरियली पहाव्या लागणार. त्याला इलाज नाही मित्रा'.
'तेही खरंच म्हणा.' एक दीर्घ उसासा टाकून वॉटसन म्हणाला 'तुझं बरं आहे बाबा. एकटा जीव सदाशिव. मी मात्र लग्न करून अडकलोय. पण तुला सौरभ कसा माहित?'
'मिसेस हडसन बघते रे ती सिरियल. मीही बघतो कधी कधी थोडं हसावंसं वाटलं तर'
'मग तुझं काय मत?'
'एलिमेन्टरी माय डियर वॉटसन. बिचारा सौरभ खरं बोलतोय. अरे त्याने काही पाहिलं असतं तर तोच बेशुध्द नसता का पडला?' असं म्हणून होम्स पुन्हा विचारमग्न झाला.
'अरे हो. हे लक्षातच आलं नाही माझ्या. पण तू कसला गहन विचार करतो आहेस एव्हढा?'
'हाच की चादरीखालून एखाद्याचे कपडे कसे बदलता येतील?'
'ह्म्म्म....माझ्या आर्काइव्हज साठी मस्त केस होईल बघ - द मिस्टरी ऑफ द पिंक नाईटगाऊन'

"नारायण, नारायण" शेषनागावर पहुडलेल्या भगवान विष्णूना प्रणाम करतेवेळी नारदमुनींचे हात कापत होते.
'मुनिवर, झालंय काय? तुम्ही काळजीत दिसता' भगवान विष्णू उठून उभे रहात म्हणाले.
'बातमीच तशी आहे देवा. पृथ्वीने फिरणं थांबवलंय'
'काय? काय सांगताय काय?' भगवान विष्णू जवळ्जवळ ओरडलेच.
'खरं तेच सांगतोय देवा. सगळीकडे हाहाकार माजलाय. मानवजातीचं काही खरं दिसत नाही. लवकर उपाय शोधायला हवा.'
हिन्दी सिरियलमध्ये कसं एखादा प्रॉब्लेम असला की सगळी फॅमिली गोळा होते (पहा पवित्र रिश्ता!) तसं लगेच तिथे ब्रह्मदेव, भगवान शंकर आणि इन्द्र अवतीर्ण झाले.
'पृथ्वी फिरायची थांबली? मग माझं सिंहासन डळमळलं नाही ते?' इन्द्र आश्चर्याने म्हणाला.
'तेही कंटाळलंय अलिकडे' नारदमुनी तु.क. टाकून म्हणाले.
'भगवन, तुम्ही तरी काही करा' मुनी महादेवांकडे पाहून म्हणाले. महादेव विचारमग्न होते पण त्यांनी लगेच पार्वतीला टेलिपथिक संदेश पाठवला (देवोंके देव महादेव पहायला लागल्यापासून त्यांना ही ट्रीक कळली होती). लगेच पार्वती हजर झाली.
ते काही बोलणार एव्हढयात तीच म्हणाली 'माहित आहे. पृथ्वी फिरायची थांबली आहे ना?'
'माहित आहे तुला?' महादेव अवाक होऊन म्हणाले.
'म्हणजे काय? मी जगन्माता आहे म्हटलं. आम्हालाही बातम्या लागतात बरं' हे वाकय नारदमुनींना उद्देशून होतं. महादेव गप्प बसले.
'माते, काही उपाय?' मुनी हात जोडून म्हणाले.
'सोप्पं आहे. काहीही करु नका. आज संध्याकाळी ७:३० वाजता पृथ्वी पुन्हा फिरायला लागेल.'
'काय?' त्रिदेव एकासुरात ओरडले. नारदमुनींच्या तोंडून फक्त "नारायण, नारायण" आलं.
'तर काय? अहो, राधाचा जोडीदार कोण होणार हे पहायला पृथ्वीने श्वास रोखून धरलाय. म्हणून ती फिरायची थांबली आहे. एकदा का राधाचं लग्न झालं की लागेल ती फिरायला'

'नारायण नारायण' चालता चालता नारदमुनी एकदम थबकले. यम आणि त्याचा रेडा घामाघूम होऊन धावत धावत येत होते. शोलेमध्ये बसंती आणि धन्नोच्या मागे गब्बरची माणसं आणि त्यांचे घोडे लागल्यावर त्या कश्या पळतात अगदी तस्से. म्हशीवर बसलेली कोणी बाई त्यांच्या मागे लागली आहे हा काय असं वाटलं त्यांना. पण तो विचार झटकत त्यांनी त्या दोघांना थांबवायचा यत्न केला.
'यमराज, थांबा थांबा'
'नाही मुनिवर आता थांबवू नका' यम पळत पळत म्हणाला.
'अहो पण झालंय काय?' यमाचा हात धरून त्याला जवळजवळ खेचत त्यांनी थांबवलं.
'काय झालंय? सगळे यमदूत संपावर गेलेत. आता मोर्चा घेऊन येताहेत असं कळलंय म्हणून धावतोय मी'.
'पण त्यांना संपावर जायचं कारणच काय? तुम्ही काही आर्थिक लोचा तर नाही ना केला' नारदमुनी रोखून बघत म्हणाले.
'अहो, मी कुबेराच्या डिपार्टमेन्टमध्ये आहे का लोचा करायला?'
'मग?'
'मग काय? अहो, यमदूत कोणाही बाईचे प्राण हरण करायला जाणार नाही म्हणतात'
'ऑ? का?'
'म्हणे बायका हटून बसतात की आमचा नवरा आम्हाला परत यायला नेईपर्यंत थांबा.'
'नवरा त्यांना कशाला न्यायला येईल?'
'त्या अर्चनाचा नाही का आला? म्हणून सगळ्या बायांना वाटतं आपलाही येईल'
'असं का? मग येतात का नवरे?'
'९०% केसेसमध्ये नाही येत.'
'वा! काय सांगताय? १०% बायकांचे नवरे येतात? छान छान'
'अहो छान छान काय मुनिवर? ते येतात आणि म्हणतात हिला परत पाठवणार असाल तर मला तुमच्याबरोबर घेऊन चला' यमाने कपाळाला हात लावत सांगितलं आणि रेडा मान हलवत खिन्न मनाने ज्ञानेश्वरांनी शिकवलेले वेद आठवू लागला.

धन्स मंडळी