गंमतीची गोष्ट

त्रिवार गंमत?

स्वतःला कुरवाळण्याचा उगाच-नाच!!

अपने तो सर के उपर से गया बाबा!

हे काये

सद्ध्या गुलमोहरावर जे चाल्लंय त्याचंच वर्णन आहे हे.

नीधप.... छान.

जातेस तर जा बाई, मी कोण अडवणार तुला!
पण शक्य असेल तर लिहिण्याला सोड.
लेख आवडला !

हा आपलातुपला गंमतनाच!... खूप आवडला हा गंमत नाच , सहीये

नी आता लौकरच या कमेंट साठी तय्यार राहा गं बाई,' आपण स्वतःला फार मोठ्या कवियत्री समजता काय?"

>>लेख आवडला !

अनिल, हा लेख नाही, कविता आहे (म्हणे)

स्वतःला कुरवाळण्याचा उगाच-नाच!!!!! >>>>> छान आहे आवडली

निंबुडे, जाने दे ना... निरर्थक गोष्टी डोक्यावरून जाण्यासाठीच असतात. >>> एकांत मिळाला की आपल्याच मनाच्या २ रुपांमध्ये झालेल्या संवादातून परिणती झालेली अशी ही कविता आहे का? म्हणजे मला तरी ही कविता वचल्यावर तसा फील आला. पण जरा बोजड झालं माझ्या बुद्धीला म्हणून सोडून दिला मी नाद रसग्रहणाचा.

गंमत पळून जातानाची गोष्ट व उगाच नाच.....

मस्त

गंमतनाच... आता यापुढे हाच कोडवर्ड. लापि वाजवणार नाही अजिबात

बाकी प्रतिक्रिया वाचायला मजा येतेय..

निंबुडा | 1 September, 2010 - 10:28 नवीन
अपने तो सर के उपर से गया बाबा!

मला पण असच काही वाटतय

ए मला आवडली गं नी. मघाशी विसरुन गेले मी प्रतिसाद द्यायला.

छानै गंमतीची गोष्ट.

खल्लास कविता केलीयेस नीरजा....... लय म्हणजे लयच आवडली बघ!

लापि वाजवणार नाही अजिबात >>>
लापि म्हणजे?

हुं मलाबी तोच प्रश्न पडलाय निंबे.. लापि म्हणजे काय