चांदणशेला

सुंदर!

काय सुरेख लिहिलं आहेस गं श्यामली! अश्याच शब्ददेखण्या कविता वाचायला मिळू देत तुझ्याक्डून ह्या नव्या वर्षात!

झकास.

अप्रतिम!!

सुरूवात शिर्षकापासून
अहाहा...सुंदर शब्द . लहाणपणी मटका कुल्फीकडे आशाळभूतपने पहात शाळेत जायचो..आणि कधीतरी मग कुणी पाहुणा वाडिलाल आइस्क्रीम घेऊन यायचा तेव्हां झालेला आनंद या शब्दाकडे पाहतांना झाला. काहीतरी मिळाल्याचा !! ( पुढे त्या शब्दाचा उगम सांगायचे सौजन्य दाखवून तो आनंद आणखी वाढलाय).

पण देहावर पांघरलेला चांदणशेला आणि तो ही हळवा..क्या बात है

ही नवीन वळणे आतूर.. गात्रांतून उठली थरथर
हे बावरलेले लाघव..त्या डोळ्यांमधुनी आर्जव

थांब थांब...काय शब्द वापरलास ?? बावरलेले लाघव .. प्रेमात पडणारी षोडषा दाखवायची कि काय ? बस्स दोनच शब्दांतून ??

मौनाने पसरून बाहु, टिपले हे हसरे मार्दव
आकाशी आनंदाने गहिवरला चांदणशेला

बघ...पुन्हा आता हसरे मार्दव ! काय लावलयस बाई तू हे ? तुझा चांदणशेला हळवा, तुझं लाघव बावरलेलं, आणि मार्दव हसरे.. लाघव बावरे असा शब्दप्रयोग करण्याचा मोह झाला असता माझ्यासारख्या धसमुसळ्या कवीला...!!

ही निशा जरी सरलेली.. ती नशा न ओसरलेली
हा भासांचा नाही घोळ.. वा स्वप्नांचाही खेळ
वचने वा आणा-भाका.. तुटणारच रेशिमधागा
ही सुंदर गंधीत ठेव.. हिरमुसला चांदणशेला

खरंच अशा किती आणाभाका पूर्ण होऊ शकत नाहीत पण ती ठेव कायमची असते...! असा शेवट असलेली प्रसन्न करणारी कविता असे हिचे वर्णन केले तर ?

-----------------------------------------------------------------

सुरेख !!! श्यामली
दोन वेगवेगळीच चित्रे उभी रहातात !!

श्यामली, मस्त कविता..:)

जबरदस्त! सुंदर!! अप्रतिम!!! चांदणशेला.

नावापासुन सुरेख आहे. आ हा!

श्यामले मस्त गं

ही कुठली शुभंकर वेळा; हा ऋतू कोणता आला?
कुणी देहावर पांघरला जणू हळवा चांदणशेला
,,,,,, श्यामे, जिंकलेस बाई

खल्ल्लास!!

अप्रतिम!!

निवडक दहामध्ये नोंद!!

शरद