Submitted by गणेश कुलकर्णी on 21 November, 2024 - 10:14
झब्याने मारलेला
पुरातन काळा दगड
लागावा आपल्या
पाषाण हृदयी
सनातन काळजाला!
आणि
आतून फुटावेत झरे
प्रज्ञा, शील, करूणेचे
द्वेषा ऐवजी!
कवी: गणेश कुलकर्णी (#समीप)
तारीख : 28 मार्च 2023
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
छान आहे.
छान आहे.
असे घडले तर किती छान होईल!
असे घडले तर किती छान होईल!
अजून पुढच्या ओळी लिहा. मी वाचण्यास उत्सुक आहे.
धन्यवाद, सामो आणि डॉक्टर
धन्यवाद, सामो आणि डॉक्टर रोहिणी जी.
क्षमा करा, मी असहमत असेल.
क्षमा करा, मी असहमत असेल.
मुळात, पाषाण हृदय हा शब्द बोचला,
नुसतं सनातन काळजाला ठीक होते.
जसे तुकाराम सांगतात, "भले तरि देऊं कासेची लंगोटि"
प्रज्ञा, शील, करूणेचे झरे आहेतच, पण उत्तर मात्र "देव्हाऱ्यावरी विंचू आला । देवपूजा नावडे त्याला । तेथें पैजारेचें काम । अधमासी तों अधम"
हेच असावं असं वाटलं तर काय चूक आहे?