उंचीची भीती, ट्रेकिंग, अनुभव, सल्ले

प्रश्न रास्त आहे. भीती जाते का? ट्रेकिंग करावे का?

पहिले म्हणजे आपण डोंगरात राहात नसल्याने सवय पार गेलेली असते. शारिरिक दम लागणे हे तर लगेच जाणवते.

दुसरे म्हणजे तुलना होण्याने मानसिक त्रास होत असतो. म्हणजे ग्रुपमध्ये जाताना किंवा स्वतंत्रपणे जात असतो पण इतर गर्दी असते तेव्हाही मनातल्या मनात तुलना होत राहाने. मानसिक दडपण. तो/ ती माझ्याच वयाची /मोठीही किती पटापट जात आहेत, मी मागे !!

उपाय - स्थानिक गाइड घेणे. आपण याच ट्रेकलो गेलो आहे अगोदर, वाट माहीत आहे, चुकणार नाही तरीही तो गाइड म्हणून नाही तर एक आश्वासक पणा देतो. बडबड करतो, माहिती देतो, गुंगवतो, आणि मुख्य म्हणजे पोहोचोवतो. त्याची जबाबदारी आपल्याला व्यवस्थित पोहोचवण्याची असते. ती तो पार पाडतो आणि भिती राहातच नाही. कोण कुठे चुकतो आणि काय खबरदारी घ्यायची ते तो सहज सांगतो. आपण चालायला शिकतो लहानपणी तसे ते गाइड डोंगर चढाउतरायला शिकलेले आसतात. आश्वासकपणा येतो आणि ट्रेकिंगमधली गंमत कमी होत नाही.

शेवटी - Rhinos Meissner ,नावाचा प्रख्यात सोलो ट्रेकर म्हणतो तसे " मी mountaineer नाही, मी mountainman आहे.
Peak scaling वेगळं wandering in mountains वेगळं.

-–---------
बाकी व्यायामाबद्दल माहिती नाही पण १) काही खाल्ल्यावर दीड तासानंतर ट्रेक सुरू करावा. नंतर दोन तासांनी वाटेत केळी, फळं खावीत.
----------
पाचवी लॅडर चढले व त्यानंतर गरगरणं सुरू झालं
टेस्ट - शाळेतला खेळ आठवतो का? एक काठी जमिनीत पुरलेली असते. त्यास वाकून एकाहाताने विळखा घालून कान ( आपलाच) पकडायचा. पाच/दहा प्रदक्षिणा घालून मग लगेच उभे राहून थोड्या अंतरावरच्या काठीकडे चालत जायचे. चक्कर येणारा सरळ जाऊ शकत नाही. किंवा सवयीने हे काम जमते किंवा किती फेऱ्या घालू शकतो यावरून आपला ब्यालन्स कळतो.

जे इतरांना जमते ते आपल्याला नक्की जमेल पण स्पर्धा टाळा. गाईड अवश्य घ्या.

Srd ,
त्या खेळाबद्दल नीट लिहाल का प्लिज?
मला माहित नाहीये पण तो उपयोगी आहे असं वाटतंय.
बाकी उंचीच्या भीतीबद्दल काही लिहू शकत नाहीये पण चांगली माहिती वाचायला आवडेल.

सतत ट्रेकिंग करून उंचीची भिती कमी होऊ शकते असं म्हणतात.. पण मला तरी तसा अनुभव येत नाही. प्रत्येक ट्रेक वेळी भितीचा अ‍ॅटॅक आल्याशिवाय रहात नाही. कुठून दुर्बुद्धी सुचली अन इथे आलो असं होतं. आता जगलो-वाचलो तर शेवटचाच ट्रेक.. पुन्हा कधीही येणार नाही असं प्रत्येक वेळी वाटतं पण घरी पोचल्यावर पुन्हा पहिले पाढे पंचावन्न सुरुच रहातात.

वर्टिगो उत्पन्न झाला असेल तर डॉक्टर औषध देऊ शकतील.

@सावली, तसा तो खेळ नाही फक्त टेस्ट आहे. मला आठवतंय - आठवीत असताना एनसीसी मध्ये प्रवेश देताना हे करत. ज्यांना सरळ चालता येत नाही ते बाद. मला हे जमलं पण पाय - तळपाय सपाट असल्याने बाद झालो.

सतत ट्रेकिंग सतत करून उंचीची भिती कमी होऊ शकते असं म्हणतात.. पण मला तरी तसा अनुभव येत नाही.... DJ.....

बरोबर आहे. प्रत्येकाची एक पातळी असते भिती वाटण्याची.
शक्यतो अधिक किमी लांबीचे ट्रेक करावेत, पण कमी लांबीचे पण कुठे धोकादायक अरुंद वाट असेल तर खात्री आणि आत्मविश्वास नसेल तर टाळावे. कारण मनोरंजन महत्त्वाचे परीक्षा नव्हे.

हो.. तुम्ही म्हणता तेही खरेच. त्यामुळेच मी अजुनही अलंग - मदन - कुलंग करण्याचं अजुनही टाळलं आहे.

मी पण टाळलं कारण ते परावलंबी आहे.

मधल्या प्रदीर्घ काळामुळे कदाचित भीती वाटत असावी. सातत्य ठेवले तर भीती निश्चितच कमी होईल. कोणत्याही खेळासाठी/पोहण्यासाठी सराव असणे गरजेचे आहे. छान अनुभव कथन केला. महिला दिनानिमित्त हार्दिक शुभेच्छा.

एखादा माणूस उंचीवर उभा असला की मागे जाऊन त्याला एक हाताने धक्का मारतो आणि दुसऱ्या हाताने पकडतोसुद्धा. त्यामुळे तो माणूस खूपच घाबरून जातो आणि थोडक्यात वाचल्याची भावना त्यात निर्माण होऊन पुढच्या वेळी कितीही उंचावर उभा राहिला तरी त्याला काही वाटत नाही. असं मी अनेक जणांना या हाईट फोबियातून मुक्त केलंय.

एखादा माणूस उंचीवर उभा असला की मागे जाऊन त्याला एक हाताने धक्का मारतो आणि दुसऱ्या हाताने पकडतोसुद्धा. त्यामुळे तो माणूस खूपच घाबरून जातो आणि थोडक्यात वाचल्याची भावना त्यात निर्माण होऊन पुढच्या वेळी कितीही उंचावर उभा राहिला तरी त्याला काही वाटत नाही. असं मी अनेक जणांना या हाईट फोबियातून मुक्त केलंय.>> हॉरिबल...

शरदजी खूपच छान आणि सविस्तर माहीती दिलीत.

>>एक काठी जमिनीत पुरलेली असते. त्यास वाकून एकाहाताने विळखा घालून कान ( आपलाच) पकडायचा>> हा खेळ कधी खेळले नाही<<
बघायला मजेशीर पण खेळायला खतरनाक असा खेळ (डिझि इझि) आहे हा. याची इंप्रोवाय्ज्ड वर्जन्स टेलीमॅच मधे असायची...

Reinhold Messner चे उदाहरण इथे अप्रस्तुत आहे. First ascent of Everest without supplementary oxygen करणारा तो माणूस म्हणजे सुपरह्युमन आहे.

शेवटी स्वतःचा जीव सांभाळणे सर्वात महत्त्वाचे. झेपत नसेल तर अट्टाहासाने असे कठीण ट्रेकिंग करायच्या फंदात पडू नये, असे माझे वैयक्तिक मत.

उदाहरण इथे अप्रस्तुत आहे ......उपाशी बोका

तो अतिप्रगत चढाई करतो हे मान्य. पण त्याचं वाक्य घेतलं आहे. की सहजपणे गाववाले फिरतात तसे फिरतो. तसा तोही सहजच करत होता लहानपणापासून कारण त्याच्या गावाला चुनखडीचे डोंगर होते. तिकडे फिरणे सामान्य होते. आपली पातळी पाहून डोंगरवाटा तुडवणे एवढेच राखून आनंद मिळवायचा.

<<एखादा माणूस उंचीवर उभा असला की मागे जाऊन त्याला एक हाताने धक्का मारतो आणि दुसऱ्या हाताने पकडतोसुद्धा. त्यामुळे तो माणूस खूपच घाबरून जातो आणि थोडक्यात वाचल्याची भावना त्यात निर्माण होऊन पुढच्या वेळी कितीही उंचावर उभा राहिला तरी त्याला काही वाटत नाही. असं मी अनेक जणांना या हाईट फोबियातून मुक्त केलंय.
Submitted by बोकलत on 8 March>>

अतिशय अयोग्य प्रतिसाद. इथे वाचून खरंच कोणी असं काही केलं तर फार महागात पडेल. दोघेपण खाली पडतील.

अतिशय अयोग्य प्रतिसाद +१
बोकलत, धागा वाचणारे सगळेच तुमच्या विनोदांना(?) परिचित असतील असे नव्हे. समजा एखादा नवा आयडी किंवा गुगल सर्च मधून इथे पोहोचलेला कॉलेजकुमार/कुमारी एका ट्रेकवर गेले आणि उंचीची भीती असणाऱ्या त्यांच्या मित्रावर असा प्रयोग केला तर ? त्यात चुकून काही बरेवाईट झाले, त्याला ह्यदयविकाराचा झटका आला किंवा त्यांची मैत्री तुटली तर ?

त्यात चुकून काही बरेवाईट झाले, त्याला ह्यदयविकाराचा झटका आला किंवा त्यांची मैत्री तुटली तर ?>> क्रेडीट गोज टू बोकलत

मी स्वतः वापरलेले नाही पण झीरोफोबिया नावाचे अ‍ॅप आहे.

माझे काही फोटो देउ का इथे? ते बघुन कदाचित उंचीची भीती कमी होण्यास मदत होइल, "मी का नाही करु शकणारे हे?" असे वाटुन.

>>>मी का नाही करु शकणारे हे?>>
तुलना टाळा. मग आनंद वाढतो. मी तर अवघड जागी ( रॉक क्लाइमिंग) जातच नाही. दोन चार लोक आपल्याला दोरीने ओढणार, " वा काका, छान जमतंय तुम्हाला" हे नकोच.

सर्वात आधी
__/\__
घ्या!!!
हॅट्स ऑफ!

SRD तुलना कधी टाळायची असते तर कधी करायची असते.
अनेक भीती, भीड, लाज वगैरेंवर माणुस इतर उदाहरणे पाहून मात करतो आणि पुढे जातो. सतत तुलना टाळली तर जिथे आहे तिथंच राहील.

म्हाळसा, बाकी कुठल्या high rise building च्या छतावर देखील जाताना भीती वाटली असा अनुभव आला आहे का? May be it's just an impression from your last experience with moon pyramid. हळूहळू सुरूवात करता येईल. हा इतक्यात केलेला ट्रेक वर्णनावरून बराच strenuous conditions मध्ये केला असं वाटतंय. Keep as many factors in the comfort range as possible and then start building your capacity for heights. हा कायमस्वरूपी फोबिया वगैरे वाटत नाहीये मला तरी. खूप खूप शुभेच्छा तुला

>>>>सर्वात आधी __/\__ घ्या!!! हॅट्स ऑफ!

+१

फोटो म्हणून छानच आहे पण आई-बाबांना दाखवला का हा फोटो त्या काळात? पॉकेटमनी बंद व्हायचा....