Submitted by पुरंदरे शशांक on 15 September, 2019 - 10:42
ताम्हिणी घाट, पावसाळी माहोल
तलम तलमसे जलद उतरती मधेच धरणीवर
हिरवे कुंतल माळून बसले मोत्यांची झालर
भर माध्यान्ही रवि किरणही येती ना भुईवर
मेघ अडविती वाट तयांची विरविरती चादर
झरे वाहती अगणित नाजूक खळखळती सुस्वर
विराट रुपे घेऊनी काही कोसळती भूवर
ओलावा हा भरुन राहिला इथवरुनी तिथवर
एक चिमुकला पंख वाळवी ऊडून वरचेवर
पागोळ्या ओंजळीत वेची पोर कुणी अवखळ
रानफुले डोलती घुमूनीया तरुतळी त्या निश्चळ
...........................................................
जलद..... ढग
कुंतल.... केस
विरविरती.....विरलेली
तरु ...... वृक्ष, झाड
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
सुरेख शब्दचित्र!
सुरेख शब्दचित्र!
कवितेची पार्श्वभुमीही वाचायला आवडली असती.
खुप सुंदर..
खुप सुंदर..
शब्दचित्रण आवडलं..
माध्यान्ही ऐवजी मध्यान्ही हवंय का?
सुंदर !
सुंदर !
छान.
छान.
सुरेख...
सुरेख...
एकदम चित्रदर्शी वर्णन !
एकदम चित्रदर्शी वर्णन !
आवडली कविता
खरच एकदम चित्रदर्शी वर्णन आहे
खरच एकदम चित्रदर्शी वर्णन आहे.
छान
छान
खूपच छान आहे कविता.
खूपच छान आहे कविता.
फारच छान
फारच छान
अर्रे काय सुरेख कविता आहे.
अर्रे काय सुरेख कविता आहे.
>>ओलावा हा भरुन राहिला इथवरुनी तिथवर
एक चिमुकला पंख वाळवी ऊडून वरचेवर
अत्यंत मोहक आणि चित्रमय!
सुंदर कविता
सुंदर कविता
सुंदर कविता
सुंदर कविता
माध्यान्ही ऐवजी मध्यान्ही
माध्यान्ही ऐवजी मध्यान्ही हवंय का?
मन्याs
नाही.. माध्यान्ह बरोबर आहे.. माध्यान्ह म्हणजे दुपारची वेळ.. किंवा भर दुपारी म्हणतात तसं