चल पुन्हा तळ्याच्या काठी....

Submitted by अनन्त्_यात्री on 27 September, 2017 - 02:15

जांभळ्या टेकडी तळिचे
ते तळे खुणावुन हसले
अन पहाटफुटणी मधल्या
केशरात अलगद लपले

थरथरली तीरावरची
गवताची पाती ओली
वाऱ्याची फुंकर येता
पाण्यावर झुंबर फुटले

घनदाट शांतता तिथली
तोलून थिरकत्या पंखी
पाखरू एक इवलेसे
क्षण एक लकेरुन गेले

नि:शब्द, तरल जे सारे
ते इथेच जन्मा आले
कोवळे ऊन टिपताना
हलकेच धुके शिरशिरले

चल पुन्हा तळ्याच्या काठी
चल पुन्हा, पुन्हा चल जाऊ
अस्वस्थ जगाचे मागे
कोलाहल सोडुनी सगळे.

Group content visibility: 
Use group defaults

नि:शब्द, तरल जे सारे
ते इथेच जन्मा आले
कोवळे ऊन टिपताना
हलकेच धुके शिरशिरले >>> खूप सुंदर!!!!!!!! Happy

व्वा! सुंदर! रम्य... असं वाटतंय आत्ता कुठे तळ्याच्या काठी जाऊन बसावं अन् कवितेतलं वर्णन, तेथील शांतता सगळं सगळं पुन:पुन्हा अनुभवावं.. Happy

राहुल, उत्स्फूर्त प्रतिसादाबद्दल आभार!
इगतपुरीजवळ भावली नावाचं धरण आहे. कळसूबाईच्या टेकड्यांमध्ये वेढलेलं धरणाच्या पाणलोटाचं जे तळं आहे तिथे भल्या पहाटे गेलो असताना या कवितेतला शब्द् न शब्द अनुभवला होता!

असा विलक्षण अनुभव शब्दबद्ध करणे म्हणजे वार्‍याला चिमटीत पकडण्याइतके अवघड....
.....जे तुम्ही सहज करुन दाखवलंत... Happy

तुमच्या सार्‍याच रचनांनी मा बो वरील कविता विभागाला टवटवी आलीये नक्किच.... Happy

____/\____

असा विलक्षण अनुभव शब्दबद्ध करणे म्हणजे वार्‍याला चिमटीत पकडण्याइतके अवघड....
.....जे तुम्ही सहज करुन दाखवलंत

अतिसुंदर !

स्निग्धा, झुलेलाल, स्वाती_आंबोळे, अक्षय दुधाळ: आपणा सर्वांना आपल्या प्रतिसादांबद्दल धन्यवाद!

>>>घनदाट शांतता तिथली
तोलून थिरकत्या पंखी
पाखरू एक इवलेसे
क्षण एक लकेरुन गेले>>>जां-कुर्बान ओळी आहेत या! पूर्वी वाचली तेंव्हाही प्रतिसाद नोॅदवला आहेच,पण या ओळी आठवल्या,म्हणून पुन्हा कविता वाचली,मनाचे पुन्हा पाखरु झाले!
शशांकजींचा प्रतिसादही खूप आवडला!
अवांतर—आपल्या गावाकडच्या मावळतीचे बिलोरी रंग माबोच्या कॅन्व्हासवर उतरले नाहीत बहुतेक अजून? येवू द्या!
(फर्माइशच समजा हवं तर!)