परगावी राहणाऱ्या प्रियजनांची काळजी

छान कल्पना. बहुतेक सगळे मुद्दे कव्हर केले दिसताहेत.

नव्या प्रकल्पासाठी शुभेच्छा!

खरच कल्पना खूपच छान आहे . किती विचार केला आहे तुम्ही यावर ! चोवीस तास सपोर्ट ची गरज नाहीये पण अशा प्रकारच्या सपोर्ट ची आहे असे बरेच जण असतील त्यांना याचा नक्कीच फायदा होईल .

तुम्हाला आणि तुमच्या प्रोजेक्ट ला खूप खप शुभेच्छा !

कल्पना आवडली!

चांगली कल्पना आहे.

सर्विस इंडस्ट्री म्हणजे सोबत काम करणारी माणसे प्रोफेशनल हवीत शिवाय काळजीवाहू वगैरे.

यात फुल टाइमर केअर टेकरची मागणी सुद्धा येईल.

हे पाळणाघराची कन्सेप्ट असल्यासारखेच फक्त कमी वेळासाठी.

यासंदर्भात एका मैत्रिणीशी बरेच बोलणे झाले आहे. पुण्यात यातील काही सुविधा पुरवणाऱ्या प्रोफेशनल संस्था आहेत. त्यांचाही अभ्यास जरूर कराच. त्यांचे दर जरा सर्वसामान्य माणसासाठी महाग आहेत, परंतु गरज असेल तर लोक नाईलाजाने का होईना, पैसे खर्च करत असतात.
व्यक्ती तितक्या प्रकृती यानुसार ग्राहकांचेही तऱ्हेतऱ्हेचे अनुभव येतातच. आपले अनुभव जरूर शेअर करा.
तुम्हांला शुभेच्छा!

Looks like you are trying to outsource job of traditional Indian son.

Its difficult.

Think again, Simba.

मित्रा,

इतकी इन्व्हॉल्व्हमेंट विकत घेता येत नाही. त्या दर्जाचे डिव्होशन/सर्व्हिसेस देणारे भारतीय तरूण पैसे फेकून सापडणे अशक्य आहे. त्या लेव्हलच्या इन्व्हॉल्व्हमेंटसाठी (भारतीयांत) श्रावणबाळ स्टाईलचे इमोशनल ब्लॅकमेलच कराव लागते.

पुन्हा,

थिंक अगेन, थिंक इंडियन. थिंक पर्स्पेक्टिव्ह.

यू नो व्हॉट?

>> The traditional son sitting far away should not get a guilty feeling<<

यू कान्ट सेल ऑफ्फ़ गिल्ट.

वाल्मिकीची स्टोरी आठवतेय ना? माझ्या पापात कुणी वाटेकरी होतंय का?....

ज्यांना हायर कराल त्यांचा नीट बॅकग्राऊंड चेक, पोलिस वेरीफिकेशन वगैरे करून घ्यावे लागेल नाहीतर नंतर नस्ता डोक्याला ताप व्हायचा.

वरच्या राईटअप मध्ये सेवा- मूल्य- प्याकेज असे शब्द जरी वापरले असले तरी या सर्व इंटरएक्श्न मध्ये जेष्ठ नागरिकांबरोबर भावनिक बंध तयार होतील आणि ते इमोशनली सेक्युअर फील करतील याची पुरेपूर काळजी घेतली जाईल >>
भावनिक बंधा पेक्षा कामाकरता कमिटमेंट असणारी, केपेबल असणारी, विश्वासू माणसं मिळवणे. त्यांच्या कामावर देख रेख ठेवणे हे पहा.

ज्येष्ठ नागरिकांना मैत्री, माणसांचा सहवास,जिब्व्हाळा , आपुलकी इ जरी हवं वाटत असेल तरी या सर्व अपेक्षा सेवादात्यांकडून असतीलच असं नाही.

हॉस्पिटल / कोर्ट / शॉपिंग या करता ने आण करणे, प्रिस्क्रिपशन तपासून आठवड्याच्या गोळ्या डब्यात भरणे, प्रिस्क्रपशन प्रमाणे औषधे वेळेवर आणून देणे, घरच्या घरी डायलिसिस होत असेल ते मशिन ऑपरेट करणे, फिजिकल थेरपीचे व्यायाम करवून घेणे या सर्व मेझरेबल सेवा आहेत. उत्तम दर्जाची सर्विस द्याल तर त्याला तसेच मोल पण मिळेल.

भावनिक बंध व गैरे वाचायला कितीही जरी भारी वाटले तरी एकटे रहाणारे ज्ये ना, +सेवेसाठी पैसे पुरवणारी मुलं मुली, आणी तुमचे एम्प्लोयीस या मधे ही सेड, शी सेड टाइप वाद विवाद आणि तिन्ही पार्टीजचे इतरांना अनरिझनेबल वाटणारे एक्स्पेक्टेशन्स याला पूर्ण वाव आहे.

शिवाय कोर्टाची कामे वा तब्येतीच्या तक्रारी यात अल्टिमेट अकाउंटेबिलिटी शेवटी फॅमिली मेम्बर्सचीच राहील. त्यात तुम्ही भावनिक बंध व ज्येनांशी ( त्यांच्या मुलां पेक्षा जास्त ) जवळीक वगैरे करायच्या भानगडीत पडू नका.

ईट्स अ बिझनेस, यू सी अ नीड फॉर सर्व्हिस ., ती तुम्ही द्या. मुलांची जागा घ्यायला जाउ नका.

नुकतच एका मित्राकडून अशा सेवेबद्दल ऐकलं. दक्षिण मुंबईतील सुखवस्तू वयोवृद्धांसाठी अशी सेवा(?) त्याच्या माहितीत कोणीतरी देतं. मुलं परदेशी वास्तव्य करणारी व परत कधीच न येणारी. स्वतःची बरीच संपत्ती असणारी त्यामुळे पालकांचे घर नाही मिळाले / नाही विकता आले तरीही वाईट न वाटणारी. असे पालक किंवा परदेशी मुले या सेवेसाठी करार करतात. मरेपर्यंत त्या वृद्धांना २४/७ सांभाळायचे. खाणेपीणे, सामान आणणे, फिरायला नेणे, सगळच. महिन्याला एक ठराविक रक्कम व मृत्यूनंतर राहत्या घराचे बक्षिसपत्र हा मोबदला. मला टू मच वाटलं होतं म्हणून मी जास्त काही विचारलं नाही. गैरफायदा घेण्याची शक्यता तर खूपच. विचारून बघते माहिती.

चांगलं वेंचर. शुभेच्छा.
सध्या मिळतंय त्यापेक्षा जास्ती चांगला सेवा पुरावा, आणि हळूहळू फीडबॅक घेत वाढवा/ सुधारणा करा. पहिल्या पासून आयडीअल करण्यापेक्षा ते ध्येय ठेवून इतर सेवांपासून डिफरनशिएट करता येईल इतका फरक ठेवून चालू करा. नाहीतर खर्च अवाच्यासवा वाढून स्केल होणं कठीण होईल असं मला वाटतं.

अजून एक - मेडिकल लिगल / आर्थिक बाबतीत डॉक्टर / वकीलस/ सी ए काय म्हणाले याचं इंटर प्रिटेशन आणि त्यावरुन घेतले जाणारे निर्णय या मुळे सख्खया भावंडांमधे वितुष्ट येऊ शकतं. तर तुम्ही आणि तुमचे एम्प्लोयीज या बाबतीत सुरुवाती पासून जागरूक रहायला हवं

छान कल्पना.

-ve points

फक्त एक लक्षात घ्या की ही योजना मध्यम वर्गीय लोकासाठी जरा खर्चिक असु शकते. तुम्हाला महिना १५००० तरी पगार द्यावा लागेल. रोज २५ दिवस आणि ६ तास जरी काम केले ( २ तास रिपोर्टींग, रिकामा वेळ ) तरी तासाला १०० रुपये होतात. आणी त्यात तुमचे overhead (billing, office, electricity, phone, profit) जरी ५०% पकडले तरी तासाला १५० रुपये होतात.

जर एखाद्या वरिष्ठ नागरिकाला २ तासाची सेवा द्यायची असेल तरी ३०० रुपये होतात. भारतातील वरिष्ठ नागरिकाची एवढे पैसे देउन सेवा घ्यायची हे न पटण्यासारखे आहे.

+ve points

पण हेच जर मुल परदेशी किंवा भारतात चांगल्या हुद्यावर असल्यास त्याचासाठी अवघड नाही.

अमेरिकेत मी ज्या apartment मध्ये राहतो ती आधी फक्त ५५+ च्या लोकासाठी होती. काही वर्षापुर्वी शहराच्या नवीन कायद्यामुळे हा नियम काढुन टाकला. आणि आमच्या सारखे लोक राहायला आले. आजुनही ५०%पेक्षा जास्त वयस्कर लोक आहेत आणि ते एकटे राहतात . माझे तीन शेजारी ८०+ आहेत आणि एकटे राहतात . घरातील plumbing, electricity ची कामे apartment ओनर करतो. बाकीच्या कामासाठी तासाला $१५ घेउन सेवा पुरवाणारे माणसे आहेत. तिन्ही शेजारी त्याचा गरजेप्रमाणे सेवेचा लाभ घेतात. भारतात पण अश्या सेवेची गरज असण्यार्या लोकाची संख्या वाढत जाणार आहे. त्यामुळे there is business opportunity

सुरवातीला हा एक खांबी तंबू असणार आहे > कमी भांडवल , risk नाही

http://www.lokmat.com/storypage.php?catid=1&newsid=15449617
ज्येष्ठ नागरिकांसाठी मोफत 'डे केअर सेंटर'

अशी कामे करणारी माणसे मूळातच या कामाची आवड असणारी हवीत नाहीतर नाईलाजाने काम स्वीकारले तर वृद्ध माणसांना टोमणे मारणे, मारहाण करणेही होताना बघितलेय.
घरातच एखादी मदतनीस असेल तर तिला अशी कामे कशी निपटायची याचे शिक्षणही देता येईल.
मुंबईत, प्रियदर्शिनी नावाची फक्त स्त्रियांनी चालवलेली टॅक्सी सेवा होती ( अजून असेल ) त्यांनाही सहभागी करून घेता येईल.

In bangalore, urban clap, house joy, helpr, stayglad etc. Apps based services providers are there. I am sure these app has services in other cities also.

नाशीकमधे वरीलप्रकारची सेवा पुरवणारी संस्था आहे. 2 तासांकरिता नाममात्र मोबदला घेते . वेळ आणि नेमकी काय मदत हवी हे तुम्ही ठरवा. मदतनीसाला थोडेफार वैद्यकीय ज्ञान पण असते. अर्थात ही सेवा संस्था पुरवत असल्याने मदतनीसाचे पोलीस व्हेरीफीकेशन पण झाले असते. संस्थाचालक स्वताःहून दिलेल्या सेवेविषयी विचारपूस करतात.

सिम्बा, मायबोलीवर नव्हते झाले बोलणे. माझी एक मैत्रिण हाच व्यवसाय सुरू करण्यास इच्छुक होती. तिला रिअल इस्टेट व संबंधित क्षेत्रातला चांगला अनुभव असल्यामुळे प्रॉपर्टी केअर, मेन्टेनन्स, आवश्यक सेवासुविधा व विश्वासू लोक उपलब्ध करून देणे हे तिला शक्य आहे. किराणा, औषधे पुरवठा, भाजी वगैरेसाठीही तिची तयारी होती. परंतु स्थानिक पातळीवर जर जवळपास सुपरमार्केट टाईप दुकाने, केमिस्ट असतीलतर ते माफक दर लावून किंवा विनामूल्य घरपोच सेवाही देतात. बाकी मेडिकल सुविधा पुरवण्यास तिचा पुरेसा अभ्यास व अनुभव नाही. मनुष्यबळही नाही. पुढेमागे कदाचित ती हा व्यवसाय सुरू करेल.

परवाच तिचा फोन आला होता तेव्हा तूर्तास तरी तिने या व्यवसायाचा विचार बाजूला ठेवला आहे असे म्हणाली. तरी तिला विचारून बघते. तिला रस असेल तर तसे तुम्हांला कळवते.