बकुळ - शतशब्द्कथा

Submitted by कविन on 27 August, 2013 - 08:37

गोष्ट तिची आणि त्याची.. तशी सरळ साधी

कॉलेजच्या वाटेवर सुरु होणारी.. आणि वाटेतल्या बकुळीच्या झाडाजवळून जाताना क्षणभर थबकणारी

ओंजळभरुन फ़ुलं वेचून त्याचा सुगंध तिने भरुन घ्यावा आणि त्याने तो सोहळा लांबुनच हळूच टिपावा हे ही नेहमीचच

मग बराच वेळ तो गंध पाठलाग करायचा तिचाही आणि त्याचाही अगदी समांतर रस्ते आपापली वळणं घेत दिसेनासे होई पर्यंत

बरच काही बदललं, तरी इतक्या वर्षांनंतरही तिचं बकुळ वेड मात्र तसच राहिलं

"बकुळच का आवडते तुला? स्वप्नांना..नात्यांना आणि स्वत:लाही फ़ुलू द्यायच्या वयाच्या लेकीने जेव्हा हे विचारलं तेव्हा,

तिने सुकलेल्या फ़ुलांची ओंजळ तिच्या जवळ नेत म्हंटलं "सुकल्यावर ज्याचा सुंगंध वाढतो असं हे एकच तर फ़ुल आहे."

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

अभिषेकच्या गोष्टींवरुन प्रेरणा घेऊन एकदा तरी हा प्रकार हाताळून बघुयात असं वाटलं म्हणून हा उपद्व्याप केला Proud

कविन, मी सुद्धा इतरत्र पाहिलेलाच प्रकार होता... वेगवेगळे लोक लिहितील तर प्रत्येकाची वेगवेगळी शैली बाहेर पडेल अन हा प्रकार विकसित होईल..

बाकी हा उपद्व्याप जमलाच.. आणि यात एखादे लिहिल्यावर आणखी एक लिहायची इच्छा होतेच., बोले तो त्या ले'ज च्या जाहीरातीसारखे.. त्यामुळे दुसरीच्या प्रतीक्षेत Happy

हा लेखनप्रकार माबोवर पहील्यांदाच (अभिषेक ने लिहीलेला) वाचला, मस्तच वाटला.. कमीत कमी शब्दांत जास्तीत जास्त संदर्भ व्यक्त करायच्या...

ही कथा कवे अप्रतिमच गो!!! आणि शेवटचं वाक्य तर इतक्या सुंदर रितीने रिलेट झालेय ना पहील्या २ वाक्यांच्या संदर्भाशी की ..... काय बोलू... फार आवडली!!! आणखी लिही... (वाचनवेडी हावरट बाहुली :फिदी:)

प्रतिसाद देणार्‍या सर्वांचेच मनापासुन आभार Happy

आधीचा प्रतिसाद मोबाईल वरुन टाईप केल्यामुळे त्रोटक आहे.

अभिषेक, आणि यात एखादे लिहिल्यावर आणखी एक लिहायची इच्छा होतेच., बोले तो त्या ले'ज च्या जाहीरातीसारखे.. ला अनुमोदन Happy