..... तर तो/ती कुठलं गाणं म्हणेल? (भाग ५)

व्हिज्युअल इफेक्ट म्हणून एक भूत आणि एक भूतीणही आहेत गाण्यात.>>>>>>:फिदी:

गाणं खरंतर बघायचंच नाही, डोळे मिटून ऐकायचं फक्त>>>>अगदी अगदी

या चित्रपटात म्हणे हिर्वीनीला रात्री झोपेत चालायची सवय असते.

मामी.. कोडं छान होतं.

बाकी त्या गाण्यात कुणी एक म्हातारा 'जिसका खौफ था वही हुआ..' असं काहीसं म्हणतो. खौफ वगैरे म्हटल्यावर ती हिरॉइन भूत सोडून अजून काहीच असू शकत नाही.

हिरॉइन भूत सोडून अजून काहीच असू शकत नाही.>>>>>:फिदी:

पराडकर कोडी (आपकोडी) म्हणता येईल>>>>:फिदी: मला मायबोलीचा "आप" आठवला.

रच्याकने, यातच "अपने आप रातों को चिलमने सरकती है...." आणि "कही एक मासूम नाजूकसी लडकी..." हि दोन अप्रतिम गाणी आहेत.

घाबरून ते आणखी खाली सरकून डायफ्रामखाली जाऊन बसतात. वडील डायफ्रामच्या वर शोधत असताना, खाली क्षी कोणतं गाणं म्हणत देवाची आळवणी करत असेल?<<<<<

परदे में रहने दो, परदा ना उठाओ.
परदा जो उठ गया तो भेद खुल जायेगा..
अल्ला मेरी तौबा... अल्ला मेरी तौबा...

तुला चवळीची भाजी न कळणाची भाकरी. बरूबर कांदा न धह्याची वाटी!
<<<< वावावा! कळण्याची भाकरी खाऊन लै दिस झाले. आणा हिकडं!

अरे व्वा! सही! अभिनंदन श्रद्धा!

मामी,श्रद्धा ----/\------

मामी, फासलेवाल्या कोड्यासाठी __/\__

आप कोडं क्र. ०५/४९>>>

दोनो किसीको नजर नही आये
चल दर्यामे डुब जाये.....

( एक अंदाज)

मामी, कोडं क्र. ०५/४९ - दर्याचा रेफरन्स कळला नाही

कोडं क्र. ०५/५०:

'सर्, निखिलचा फोन आला होता.' प्रोफेसर शेलार आल्या आल्या मुदितने सांगितलं.
'अरे वा, काय म्हणतोय आमचा हिरो? कसं चाललंय उत्खनन?' प्रोफेसर शेलार चष्म्यावरून त्याच्याकडे बघत म्हणाले.

'फर्स्ट क्लास सर्, खूप एक्साईट झाला होता. इतकं काय काय मिळतंय की काय डॉक्युमेंट करू आणि काय नाही असं झालंय म्हणे. अजून २-३ लोकांना पाठवायची विनंती केळी आहे त्याने'
'अरे, छान बातमी आहे मग. सारिका, वरूण आणि कल्पना तिघांना पाठवून दे आजच्या गाडीने. पेपरवर्क मी पहातो.'

'आणि सर, तो म्हणत होता की एकदा सर् येऊन पाहून गेले तर अजून झक्कास होईल'
'अरे, करू देत तरुण टीमला काम. माझी कशाला मध्ये लुडबुड?'

शेलार असं म्हणाले खरं पण हे उत्खनन त्यांच्यासाठी सुध्दा उत्साहवर्धक घटना होती. त्यांना रहावेना. तिघांच्या टीमसोबत तेही रात्रीच्या गाडीने रवाना झाले. साईटवर पोचताच रात्रीच्या प्रवासाचा त्यांचा सारा शीण निघून गेला. निखिल एखाद्या वाघासारखा काम करत होता. कुठे म्हणून नाव ठेवायला जागा नव्हती.

दुसर्या दिवशी त्यांनी निघायचा बेत जाहीर केला तेव्हा निखिल चकित झाला. 'सर, पण मला तुमच्या मार्गदर्शनाची गरज आहे.'
'अरे, तू सगळं समर्थपणे हाताळतो आहेस. तुझं काम पाहून मी खूप समाधानी आहे. माझं शिकवणं सत्कारणी लागलं.' प्रोफेसर म्हणाले.

हेच त्यांना गोल्डन एरामधलं गाणं म्हणून सांगायचं असतं तर त्यांनी कोणतं गाणं म्हटलं असतं?

कोडं क्र. ०५/५१:

'हा जी, बोलिये, क्या नाम् है आपका?' रजिस्ट्रेशन करणारया माणसाने कीबोर्ड वर बोटं नाचवत विचारले.

'जी, आयेशा महमूद जामदार' त्या तरुणीने उत्तर दिलं. आणि इथेतिथे बघण्यात गर्क असलेल्या सोहेलने मान वर करून पाहिलं. आवाज एव्हढा गोड आहे तर त्याची मालकीण किती सुंदर असेल. त्याचा अंदाज बरोबर निघाला. आयेशा खरंच सुरेख होती. तकतकीत सावळा रंग, पाणीदार डोळे आणि ओठांवर हसू. बघता क्षणीच तो तिच्या प्रेमात पडला. पुढे स्पर्धेच्या निमित्ताने त्यांची ओळख झाल्यावर संधी पाहून त्याने एकदा विषय काढला. पण 'सध्या मला करियरवर लक्ष द्यायचं आहे' असं तिने सांगितले. सोहेल नाराज झाला पण त्याने आशा सोडली नाही.

एक दिवस अल्लाची कृपा झाली. एका गाण्यासाठी त्या दोघांची जोडी ठरली. सोहेलने एक गाणं म्हणून आयेशाला पुन्हा एकदा मागणी घातली. ओळखा ते गाणं.

कोडं क्र. ०५/५२:

'आई ग' घरी आल्या आल्या चित्रा दाणकन सोफ्यावर बसली आणि चप्पल काढून पाय चोळू लागली.
'काय ग चित्रा, काय झालं?' तिच्या आईने बाहेर येत विचारलं.
'अग, बिनडोक बीएमसीवाल्यांनी सगळ्या टाईल्स उखडून ठेवल्यात ४ दिवसांपासून. धडपडले मी. पाय मुरगाळलाय बहुतेक. आई ग'
'तरी सांगत होते मी. एव्हढ्या हाय हिल्सच्या चपला घालू नकोस म्हणून. पण माझं ऐकशील तर ना'

चांगली ४ दिवस ट्रीटमेन्ट घेतल्यावर आत्ता कुठे चित्राचा पाय बरा होत होता. तेव्हढ्यात संध्याकाळी नागपूरहून तिची मामेबहीण नमिता आली.

'ए काय ग चित्रा, मी एव्हढी आले आणि तू धडपडून घेतलंस. आता काय घरात बसून रहायचं?' आल्या आल्या तिने तोफ डागली.
'मला काय हौस आहे घरी बसायची? पण काय करणार? पाय वाईट मुरगाळलाय. अजून २ दिवस तरी बाहेर जायची परवानगी नाही डॉक्टरांची.' ४ दिवस घरी बसायला लागल्याने चित्रा पण वैतागली होती.
'ते काही नाही. मी तरी आज जेवल्यावर नाईट वॉकला जाणार.' नमिता म्हणाली.

ह्यावर तिला परावृत्त करण्यासाठी चित्राने काय गाणं म्हटलं असेल?

दर्याचा रेफरन्स - खारट पाणी ???
__/\__ मुन्नीबाई एमबीबीएस

कोडं क्र. ०५/५०:

'सर्, निखिलचा फोन आला होता.' प्रोफेसर शेलार आल्या आल्या मुदितने सांगितलं.
'अरे वा, काय म्हणतोय आमचा हिरो? कसं चाललंय उत्खनन?' प्रोफेसर शेलार चष्म्यावरून त्याच्याकडे बघत म्हणाले.

'फर्स्ट क्लास सर्, खूप एक्साईट झाला होता. इतकं काय काय मिळतंय की काय डॉक्युमेंट करू आणि काय नाही असं झालंय म्हणे. अजून २-३ लोकांना पाठवायची विनंती केळी आहे त्याने'
'अरे, छान बातमी आहे मग. सारिका, वरूण आणि कल्पना तिघांना पाठवून दे आजच्या गाडीने. पेपरवर्क मी पहातो.'

'आणि सर, तो म्हणत होता की एकदा सर् येऊन पाहून गेले तर अजून झक्कास होईल'
'अरे, करू देत तरुण टीमला काम. माझी कशाला मध्ये लुडबुड?'

शेलार असं म्हणाले खरं पण हे उत्खनन त्यांच्यासाठी सुध्दा उत्साहवर्धक घटना होती. त्यांना रहावेना. तिघांच्या टीमसोबत तेही रात्रीच्या गाडीने रवाना झाले. साईटवर पोचताच रात्रीच्या प्रवासाचा त्यांचा सारा शीण निघून गेला. निखिल एखाद्या वाघासारखा काम करत होता. कुठे म्हणून नाव ठेवायला जागा नव्हती.

दुसर्या दिवशी त्यांनी निघायचा बेत जाहीर केला तेव्हा निखिल चकित झाला. 'सर, पण मला तुमच्या मार्गदर्शनाची गरज आहे.'
'अरे, तू सगळं समर्थपणे हाताळतो आहेस. तुझं काम पाहून मी खूप समाधानी आहे. माझं शिकवणं सत्कारणी लागलं.' प्रोफेसर म्हणाले.

हेच त्यांना गोल्डन एरामधलं गाणं म्हणून सांगायचं असतं तर त्यांनी कोणतं गाणं म्हटलं असतं?

उत्तर:

देख ली तेरी खुदाई, बस मेरा दिल भर गया

कोडं क्र. ०५/५१:

'हा जी, बोलिये, क्या नाम् है आपका?' रजिस्ट्रेशन करणारया माणसाने कीबोर्ड वर बोटं नाचवत विचारले.

'जी, आयेशा महमूद जामदार' त्या तरुणीने उत्तर दिलं. आणि इथेतिथे बघण्यात गर्क असलेल्या सोहेलने मान वर करून पाहिलं. आवाज एव्हढा गोड आहे तर त्याची मालकीण किती सुंदर असेल. त्याचा अंदाज बरोबर निघाला. आयेशा खरंच सुरेख होती. तकतकीत सावळा रंग, पाणीदार डोळे आणि ओठांवर हसू. बघता क्षणीच तो तिच्या प्रेमात पडला. पुढे स्पर्धेच्या निमित्ताने त्यांची ओळख झाल्यावर संधी पाहून त्याने एकदा विषय काढला. पण 'सध्या मला करियरवर लक्ष द्यायचं आहे' असं तिने सांगितले. सोहेल नाराज झाला पण त्याने आशा सोडली नाही.

एक दिवस अल्लाची कृपा झाली. एका गाण्यासाठी त्या दोघांची जोडी ठरली. सोहेलने एक गाणं म्हणून आयेशाला पुन्हा एकदा मागणी घातली. ओळखा ते गाणं.

उत्तरः
आजा आजा मै हू प्यार तेरा

आजा = आयेशा जामदार

मामी, येशुताईंनी केलेला वडाच घे बक्षीस म्हनुन

मामी, सध्या चिक्कार बीझी आहे (ऑफिसच्या कामात) तरीही अधुन मधुन इथे येऊन हजेरी लावून जात असतो.

मामे ...

मणी च्या उपम्या साठी ढण्यवाद.....

ते बटाटे वड्याचं क्लु दे बरं.......