Submitted by सई गs सई on 5 June, 2013 - 05:15
ओले मेघ उरी झुरती
फुटोनी कोसळाया;
वीज जणु शुभ्र होते
प्राणांना उजळाया..
सरी येती देत जाती
भिजण्याचे बहाणे;
पान फुल झाड हले
घालताती उखाणे..
कवेत घेती आज मला
पाझरत्या पाऊसधारा;
चिंब मनाचे रान झाले
वाऱ्यावरती मोरपिसारा..
विझून गेले ऊन जीवाचे
वैशाखाचा व्याकूळपणा;
मागती तरी धूळ माती
निळाईच्या स्वप्नखुणा..
- सई
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
ह्म्म, मला वाटतंय आरती प्रभू
ह्म्म, मला वाटतंय आरती प्रभू जरा जास्तच वाचतेय मी आजकाल !
ती आर्द्रता शब्दांमधे तर नाहीच पण मनात हलकीशी उतरली असावी..