मुलांचे प्रश्न आणि त्यांचे कुतुहल

गेल्या वर्षीपर्यंत शनिवारी शाळेला सुट्टी असायची. या वर्षी शनिवारीपण शाळा असल्याने तो एक अत्यंत जिव्हाळ्याचा विषय झाला आहे आमच्यासाठी. मग समजूत काढायला मी 'अगं, मला, बाबाला तर दर शनिवारी शाळा असायची' असं सांगितल्यावर 'गांधीजींना पण शनिवारी शाळा असायची का?' असा प्रश्न आला.

शाळेसाठी लवकर उठणे हा अजून एक जिव्हाळ्याचा विषय. त्यामुळे, 'जोधा अकबर' बघताना अकबरला सकाळी झोपेतून उठलेले पाहून 'हा सकाळी किती वाजता उठायचा?' असा प्रश्न पडला होता.

माझ्या मुलाच्या वर्गातल्या एका मैत्रीणीचा एक दात नुकताच पडलाय..अमळ लवकरच वाटतंय मला म्हणजे प्रिस्कुलमध्येच...तर आता याला आजी आजोबांचे दात बाहेर कसे येतात हा प्रश्न पडलाय म्हणजे एकदम त्याची याददाश ताजी बिजी झालीय...मला वाटतं तिला पण तसा दात द्यावा का हेही एकीकडे डोक्यात सुरू असेल

सगल्यन्चे response वाचुन वततय कि देवाबद्दल जेवधे कुतुहल आपल्याला आहे त्यपेक्शा जास्त ते मुलाना आहे. I feel we believed in all stories quite blindly but children are thinking about it seriously,
माझ्या मुलाने इतक्यताच विचार्लेले दोन प्रश्न
Why shiva cut ganesh's head...how he could do it to his own son

hyachya uttaracha vichar karanya aadhich dusara prashna bomb sarakha samor phutala...

Why did he ask for elephant head, he could have attached same head again (logic: elephant head shodhyanyat vel kashala ghalavala...ani ugach ek hatti marala etc etc)

रेवति, देवा बद्द्लचे प्रश्न तर असे जबरदस्त असतात या मुलांचे की समोरचा गार...... परत त्यांच स्वतःच लॉजीक असतं त्यांच्या प्रत्येक प्रश्नोत्तरामागे...... आठवलं म्हणुन माझ्या लेकीने मला सांगितलेली कौरव पांडवांचे गुरु द्रोणाचार्य यांची गोष्ट सांगते " एकदा कौरव व पांडव वीटी दांडू खेळत असतात , अचानक त्यांची विटी विहीरीत जाउन पडते. आता काय करायचे म्हणून ती मुलं विहीरी भोवती घोळका करुन उभी असतात इतक्यात तिथुन द्रोणाचार्य जात असतात. ते त्या मुलांना मदत करायचे ठरवतात. तिथे जवळच पडलेल्या गवताच्या काड्या ते गाठी मारुन एकत्र लांब दोर बनवतात त्याच्या एका टोकाला मॅगनेट बांधतात (विटीच्या एका टोकाला लोखंडी पत्रा असतो, हे आपण समजून घ्यायचं ) व ती दोरी विहीरीत सोडतात. मॅगनेटला चिकटून विटी बाहेर येते.... त्यांची ही हुषारी पाहुन त्यांना कौरव-पांडवांना शिकवायचे काम दिले जाते
हे ऐकल्यावर मी तिला विचारले होते, ही अशी सांगीतली गोष्ट तुला शाळेत ??? यावर तिने मला ऐकवलं, "अरे , शाळेत जशी सांगितली होती तशी जर मी तुला सांगितली असती ना .... तर तु बिलिव्हच केलं नसत..... काही ही सांगतात...... ताई".
तेव्हांपासून जी मी तिला शरण आहे की अजुन तरी तिला पौराणिक कथा सांगण्याची हिम्मत केली नाही

मस्तच धागा आहे हा. अजून वाचते आहे.

आमच्याकडे पण नेहमी एक मोठी प्रश्नावली तयार असते. त्यातले काही प्रश्न.

आई आपण ऐकतो कसं?
कानाने ऐकतो.
आपल्या कानाला होल असते तसे मग कार्टूनच्या कानाला का नसते?

कार्टूनच्या हाताला चारच बोटे का असतात?

दिवस, रात्र का असते?

आपल्याला नाभी का असते?

आपल्याला थुंकी का येते?

एक डॉक्युमेंटरी पाहून झाल्यावर, रॉकेट सरळच का जाते वर ते विमानासारखे आडवे का नाही जात?

कोंबडी जेव्हा त्याच्या ताटात असते, तेव्हा त्या कोंबडीला चिकन का म्हणतात?

http://ed.ted.com/lessons या साईटवर लहान - मोठ्या मुलांसाठी आणि अगदी आपल्यासाठीही खूप तर्‍हेतर्‍हेचे माहितीपूर्ण, मनोरंजक व्हिडियो लेसन्स आहेत. कार्टून्स, व्हिडियो गेम्स वगैरे ठीक आहे, पण ह्या चित्रफीती मुलांना अवश्य दाखवाव्यात असे मला वाटते.

माझ्या लेकीने साधारण ७-८ वर्षांची असताना माझ्या आईला विचारले होते
"आजी, आपण पहिल्यांदा एकमेकींना कधी भेटलो?"