तुला दुरून पाहणे (तरही)

वा छान

तुझाच वाटलो तुला - असाच भास नेहमी!
घडेल ना असे कधी? कि फक्त वाटते मला?>>>>>>>>>>>>> क्या बात है....आवडेश

तुझ्यासवे समग्र विश्व पूर्ण वाटते मला
तुझ्याविना स्वतःमध्येच रिक्त वाटते मला

तुझाच वाटलो तुला - असाच भास नेहमी!
घडेल ना असे कधी? कि फक्त वाटते मला?

तुझ्या भयाण अंतरात गारठा विसावतो
तुझ्या विराण सावलीत तप्त वाटते मला

हे शेर आवडले. अलामतीत सूट घेतली आहे.. पण गझल आवडली.

बेस्ट तरही
अलामत खास आवडली माझ्या पद्धतीने मी ती 'अर्धी -अ ' अशी मोजली
एकापेक्षा एक सरस खयालही
खूप खूप आवडली रचना

धन्यवाद !!

शिस्त, फक्त आणि तप्त हे शेर आवडले.

चांगली गझल.

सही भिडू !! आवडली खूप

शंभरी भरली तुझी

आवडली गझलं

अनोळखी बनून वाट चालतो कधीकधी
कुणास साथ द्यायची शिकस्त वाटते मला

>>> हा शेर सर्वात जास्त आवडला.

तुझ्यासवे समग्र विश्व पूर्ण वाटते मला
तुझ्याविना स्वतःमध्येच रिक्त वाटते मला<<< मस्त काँट्रा

अनोळखी बनून वाट चालतो कधीकधी
कुणास साथ द्यायची शिकस्त वाटते मला <<< व्वा व्वा, खयाल आवडला, पण मला असेही वाटून गेले की सिकस्त या शब्दाचा अर्थ उध्वस्त झालेला, नष्ट झालेला असा काहीसा आहे की काय! (भटसाहेबांच्या एका शेरात आहे तो शब्द.) नक्की माहीत नाही, एकदा चेक करायला हवे मला. पण येथे शिकस्तचा जो शिक्षा असा काहीसा अर्थ घेतलेला आहे त्याने शेर उत्तमच.

तुझ्या भयाण अंतरात गारठा विसावतो
तुझ्या विराण सावलीत तप्त वाटते मला<<<

विराण सावली. भयाण अंतरात. शेर फार आवडला.

धन्यवाद

-'बेफिकीर'!

छानै !

आवडेश

<<<तुझ्यासवे समग्र विश्व पूर्ण वाटते मला
तुझ्याविना स्वतःमध्येच रिक्त वाटते मला>>>

<<<तुझाच वाटलो तुला - असाच भास नेहमी!
घडेल ना असे कधी? कि फक्त वाटते मला?>>> हे दोन्ही शेर खासच आवडले

तुझ्या भयाण अंतरात गारठा विसावतो
तुझ्या विराण सावलीत तप्त वाटते मला>>> शेर चांगलाय, पण हा शेवटी आल्यामुळे गझल अपूर्ण राहिली असं वाटलं.

चांगली गझल.

आवडली

तुला जपावया कुणी जवळ कशास पाहिजे?
तुझ्यासभोवती तुझीच गस्त वाटते मला...हे अशक्य आवडलंय!!

तुझाच वाटलो तुला - असाच भास नेहमी!
घडेल ना असे कधी? कि फक्त वाटते मला?...

कुणास साथ द्यायची शिकस्त वाटते मला, तुझ्या विराण सावलीत शब्दप्रयोग आवडले.

मतला,

तुझाच वाटलो तुला - असाच भास नेहमी!
घडेल ना असे कधी? कि फक्त वाटते मला?

भन्नाट !

रच्याकने शिकस्त म्हणजे पराकाष्ठा ना?

-सुप्रिया.

नचि, सुंदर लिहिली आहे. जबरी आवडली मला.

मस्त रे!!

तुला जपावया कुणी जवळ कशास पाहिजे?
तुझ्यासभोवती तुझीच गस्त वाटते मला

प्रचंड आवडलं हे.

शिकस्त म्हणजे उर्दूत 'पराभव',
.मराठीत आपण 'हद्द झाली ' अशा अर्थी हा शब्द वापरतो.. त्या द्विपदीचे अर्थ त्यामुळे बदलत रहातात..

शेवटही सखोल..

शिकस्त म्हणजे उर्दूत 'पराभव',>>>>>>>>>>>>>

मीही याच अर्थाने वापरला होता हा शब्द

नकोत भांडुया सखे पुन्हाकधी, नकोच ना !
उगाच व्ह्यायची तुझी शिकस्त वाटते मला

धन्यवाद !!

तुझ्यासवे समग्र विश्व पूर्ण वाटते मला
तुझ्याविना स्वतःमध्येच रिक्त वाटते मला

तुझाच वाटलो तुला - असाच भास नेहमी!
घडेल ना असे कधी? कि फक्त वाटते मला?

तुझ्या भयाण अंतरात गारठा विसावतो
तुझ्या विराण सावलीत तप्त वाटते मला

मला ही हे ३ शेर खूप आवडले...

बाकी गझलही छान...

शुभेच्छा..

नचिकेतजी!
गझल आवडली!
आमची निरीक्षणे खालील प्रमाणे..............

१)शेर नंबर १.......... निमित्त म्हणजे बहाणा, कारण, प्रयोजन वगैरे. दुरून लाजणे..........खटकले. दुरून ऎवजी ‘उगाच’ असे हवे होते असे उगाचच वाटून गेले! ‘उगाच लाजणे तुझे, निमित्त वाटते मला!’..........असे करून पाहिले.

२) शेर नबर २.....पहिली ओळ अजून जोरकस करता यावी! ‘बिशाद मीच काय, कोण छेड काढतो तुझी;’

३)शेर नंबर ३......दुसरी ओळ अजून प्रभावी करता यावी! ‘जपायला तुझी कठीण शिस्त वाटते मला!’

४)शेर नंबर ४...........सुंदर!

५)शेर नंबर ५ ........शिकस्त शब्दावर अजून चिंतन करायला हवे होते असे वाटून गेले.

‘अनोळखी अजून मी! परंतु लागलो रुळू......
रुळायची करेन मी शिकस्त वाटते मला!’

६)शेर नंबर ६.........‘‘कि’..........‘की’ असे हवे. तुझाच वाटतो तुला.....अभिव्यक्ती सुलभ वाटली नाही.

‘खरोखरी तुझाच जाहलो असेन काय मी?
असे घडेल?की, उगाच, फक्त वाटते मला!’

७)शेर नंबर ७........दोन्ही ओळी स्वतंत्ररित्या आवडल्या! शेर अजून मुलायम करता यावा.खयाल सुंदर!

‘तुझ्याच वळचणीस गारवा असेल वाटले!
तुझ्या परंतु सावलीत तप्त वाटते मला!!’

टीप: गझलेखाली, काय प्रतिसाद द्यावा, किंवा प्रतिसादाची कुठलीच आचारसंहिता वगैरे विषयक कोणतीही टीप दिलेली नसल्याने, जे प्रांजळपणे वाटले ते लिहिले! नचिकेतजी! आपली गझल सुंदर आहे. आम्हास जे जाणवले ते प्रांजळपणे लिहिले. मामला आपण दोघांमधला आहे!
तरीही आम्हास खात्री आहे, की काही टुकार व थिल्लर प्रतिप्रतिसाद यावर येतील. पण आम्ही त्यांना मोजत नाही! हां, खुद्द आपणासच आमचा प्रतिसाद नको असेल तर, कृपया तसे स्पष्टपणे सांगावे. म्हणजे आमच्या डायरीत वगळायच्या नावांमधे आम्हास नूतनीकरण करता येईल!

..................प्रा. सतीश देवपूरकर
.................................................................................................

शिकस्त म्हणजे काय?<<<<<<<<<<<
मूळ फारसी शब्द आहे शिकस्त्
हे जर विशेषण म्हणून वापरले तर त्याचा अर्थ होतो..........
......पराजित
..........भग्न, मोडके तोडके, मोडकळीस आलेले उदाहरणार्थ घर, विहीर इ.
.........कुचकामाचे, निरुपयोगी
स्त्री. शब्द......... अर्थ पराभव, दुर्दशा.
शिकस्त करणे म्हणजे कागद, तक्ता इत्यादींची घडी घालून चार रकाने पाडणे.
शिकस्त खाणे म्हणजे हार खाणे, पराभूत होणे.
शिकस्त फारसी स्त्री. शब्द....अर्थ.........कमाल, पराकाष्ठा.

आपण मराठी बोली भाषेत शिकस्त झाली, कमाल झाली किंवा हद्द झाली वा पराकाष्ठा झाली असे म्हणतो.

म्हणून नचिकेतजींच्या शिकस्तच्या शेरावरील ब-याच सखोल चिंतनानंतर, आम्ही खालील शेर लिहिला...........

अखेर हात टेकलेच! लाभला न सोबती!
खरोखरीच जाहली शिकस्त वाटते मला!!

टीप: आधी आम्ही दुसरी ओळ निश्चित केली .............
खरोखरीच जाहली शिकस्त वाटते मला!

मग पहिल्या ओळीचा विचार करू लागलो!

इथे पहिला मिसरा म्हणून खलील मिसरे लिहून पाहिले.........
१)म्हणून वाट चालतो अनोळखी बनून मी!

२)अनोळखी बनून एकटाच वाट चालतो!

३)अखेर एकटाच मी प्रवास लागलो करू!

४)अखेर हात टेकलेच! लाभला न सोबती!

वरील चार पर्यायातून शेवटचा म्हणजे चौथा पर्याय आम्ही शेराची दुसरी ओळ म्हणून कायम ठेवला व अखेरीस शेर असा मार्गी लावला..........

अखेर हात टेकलेच! लाभला न सोबती!
खरोखरीच जाहली शिकस्त वाटते मला!!

नचिकेतजींच्या मनातील भावभावनांना, मराठी व्याकरणाची कोणतीही चूक न करता व शिकस्त शब्दाला पुरेपूर न्याय देण्यासाठी हा शेर शेवटी वरीलप्रमाणे आम्ही आमच्या अल्पमतीनुसार फायनल केला.
आमची चिंतनप्रक्रियाही वर मुद्दाम दिलेली आहे.

नचिकेतजी! काही चुकीचे बोललो असल्यास आम्हास क्षमा करावी!
न रहावल्यामुळे हा आमचा लेखनप्रपंच!
वाचण्याची तसदी घेतल्याबद्दल आभारी आहोत!
थांबतो!
..........प्रा.सतीश देवपूरकर
..........................................................................................

>>>>>. मस्त <<<<<<

फार सुन्दर...

अलामतीवर विचार करावा ही विनन्ती.

कावळ्याचा आनंद आणि आनन्दयात्री ह्यांचा उद्वेग समजू शकतो. माझ्यासारखे अनेक जण असावेत, जे समजू शकतील. ज्यांनी क्वचितच कुठल्या चर्चेत भाग घेतला पण झालेल्या चर्चा वाचल्या मात्र.

प्रोफेसर स्वतःचं हसू करून घेवोत की अजून काही, हा त्यांचा वैयक्तिक प्रश्न. पण ह्या मंचाचे मात्र हसे होत आहे, हे खरे आणि हा सामाजिक प्रश्न आहे.

मतस्वातंत्र्य आणि प्रतिसादस्वातंत्र्य ह्यावर निर्बंध घालणे चूकच आहे. पण जर अश्याप्रकारे प्रत्येक गझलेला अख्खी प्रतिगझल लिहिली जात असेल, तर ह्याची काय हमी आहे की सम्पूर्ण गझल लिहिल्यावर ती गझल स्वतःकडे नोंदवून ठेवली जात नसेल. आणि ती नंतर स्वतंत्रपणे सादर केली जात नसेल?

असे ना का! मी तर लिहित नाही. फक्त वाचत असतो. वाचत राहीन.. तुम्ही लिहित राहा.. सर्वांनाच शुभेच्छा व शुभाशिर्वाद !