पालवी

संतापल्या उन्हाला वाटे विषाद, हेवा
अमुच्यात दंग आम्ही छाया असे नसे वा !
वा!!

ही कोणत्या मनाची स्वप्नील आस आहे ?
अंधार पेरिताही उगवेल सूर्य केंव्हा ?...
हाही छान!

खोपे, लपाछपी अन गोड शिवारी मेवा !.
>> इथे वृत्त गडबडतंय...

एक शंका,

मतल्यात 'व्हा' असे शेवटचे अक्षर स्पष्ट झाले असल्याने नंतरच्या शेरांत 'वा' घेणे कितपत योग्य आहे?

गजल गैरमुर्रदफ्फ असल्यासारखी आहे परंतु गैर मुर्रदफ्फ गझलेत स्वर काफिया नसावा असेही म्हणतात!!

चु. भू. द्या घ्या

मतला,शेर्,द्विपदि,व्रुत्त यातलं काहीहि मला माहीत नाही.पण वरची गझल्/कविता फार आवडली.खास आहे.

निव्वळ अप्रतिम रचना!!!

व्याकरणविषयक शंकाचा विचार करालच.

ही कोणत्या मनाची स्वप्नील आस आहे ?
अंधार पेरिताही उगवेल सूर्य केंव्हा >>> छान!

माझ्यातल्या तुलाही येईल पूर तेंव्हा !...>>> व्व्वा!

१,४,५ खास.

ओसाड वाळवंटी हिरवी फुटेल जेंव्हा
माझ्यातल्या तुलाही येईल पूर तेंव्हा !...१

हा शेर जरा बरा जमला आहे.

संतापल्या उन्हाला वाटे विषाद, हेवा
अमुच्यात दंग आम्ही छाया असे नसे वा !...२

शेवटचं वा हे अक्षर उगाच आहे. तसच शेरात दम नाही.

गर्दीत भोगियांच्या नादावला कुबेर
त्याला पुरे न अवघा नगरीमधील ठेवा !...४

वा !! हा शेर आवडला.. आशयघन आहे.

दिधलीस तूच तृष्णा, सलही उरात देवा
का फक्त अंकुशांनी केली तुझीच सेवा ?...६

अर्थबोध होत नाही.