निसर्गाच्या गप्पा-१

कोवळ्या पिंपळपानाचा फोटो सहीच!
<<पिंपळपानावर बाळकृष्ण असतो ! (मग मूंजा कुठून असेल ?)>> पॉईंट नोटेड ! आता पुढच्यावेळी ते मुंजाचं लक्षात आलं की हटकून बाळकृष्णाचं आठवेल.
पण,
वटस्य पत्रस्य पुटे शयानं, बालंमुकुंदं मनसा स्मरामि । .....वट म्हणजे वड नाही का ?
( पिंपळपानावर तोंडात पायाचा अंगठा धरणार्‍या कृष्णाला ' चिन्मय ' म्हणतात ना ? )
आईग्ग, किती त्या शंका !
हे प्रश्न बाफच्या विषयाला सोडून आहेत, त्यामुळे उत्तरं दिली नाही तरी चालतील हं.

या झाडांशी आपल्या देवदेवता निगडीत आहेत ते किती छान.
वड आणि पिंपळ. या दोन्हीवर अनेक पक्षी आणि प्राणी राहतात. निशाचरांपैकी घुबड आणि वटवाघळे असू शकतात. त्यांचा आवाज, या झाडांचा आकार आणि पानांची सळसळ (वडाच्या पारंब्यादेखील ) यांनी काही प्रमाणात भितीदायक वातावरणनिर्मिती होते खरी. पण त्यावेळी त्या झाडाखाली असलेली घुमटी, मारुतीराया अभय देतो, हेही खरे.

बाकी प्रश्नांसाठी, ओव्हर टू चिनूक्स !

दिनेशदा, साधना, जागू, तुम्हाला कोपरापासून नमस्कार !!! प्रत्येक झाडाची, पक्षांची,खरतर प्रत्येक विषयाची किती माहिती आहे तुम्हाला? शतश: धन्यवाद. तुमच्यामुळे आमची बुद्धी विकसित होत आहे. तुम्हाला गुरु दक्षिणा द्याविच लागणार.

किति वेगवेगळ्या विषयावर छान माहिती मिळतेय. पिंपळाच्या झाडाचा विस्तार केवढा आहे?
रच्याकने, दिनेशदा मायबोलीवर १०० महिन्यांपेक्षा जास्त कालावधी पूर्ण केल्याबद्द्ल मनापासून अभिनंदन!!!

खरेच की... दिनेशनी सेंचुरी मारलीय... अभिनंदन दिनेशदा.....

अभिनंदन दिनेशदा

जागू,मेल चेक करा

दिनेशदा, अभिनंदन. केक पायजेल !

वा दिनेशदा, शंभरी गाठलीत! हार्दिक अभिनंदन!!!

केक मागणार्‍यांनो, आधी दिनेशदा, सगळ्यांची चाचणी परीक्षा घेणारेत. झाडा-फुलांचे फोटो ओळखा ... त्यात जे जे पास होतील त्यांनाच केक. मी माझा माझा केक विकत घेऊन खाल्ला पण.

मामी

दिनेशदा,
धन्स ! कावळा आणि कोकीळ यांच्या अंड्याबद्दलची माहिती अगदी खास वाटली ....
माबोवरच्या पीचवर केलेल्या सेंचुरीबद्दल अभिनंदन !

डॉक,
कांडिळीचे फोटो आवडले ...

आपल्याला बघताना वाईट वाटते, पण त्या पक्ष्यांसाठी ते नॉर्मल असते. सर्वात बलवान पिल्लूच जगते.
पक्ष्यांबद्दल हे वाचुन वाईट वाटलं, थोडक्यात जो बलवान असेल त्यालाच फक्त जगण्याचा अधिकार आहे ?

कदाचित हा गुण पक्ष्यांनी (अलिकडच्या) माणसांकडुन घेतला असेल, जो आपल्या रोजच्या जीवनात असे अनेक देशद्रोह, अन्याय, भ्रष्टाचाराचे प्रकार फक्त पाहत,कधी पचवत "जगण्याची ताकत" ठेवतो.

अनिल, निसर्ग या बाबतीत अगदी कठोर असतो. जगण्यास लायक आणि बलवान प्रजाच तो टिकू देतो.

मी जे कांडोळीचे फूल म्हणत होतो ते हे. याचा वेल असतो. फूलाची उंची ८ सेमी आणि व्यास ६ सेमी असतो. (रानपडवळाच्या फूलाला पण अशीच लेस असते, पण ते फूल खुप छोटे असते )

मामी, ऑकलंडच्या फूलांनी माझा माज (मला काहितरी कळते हा ) उतरवून टाकला. आता टाकतोच हे फोटो, इथे.

इथे फूलांचे प्रदर्शन भरवलेय, अवश्य भेट द्या.
(आपल्या माणसांत फिरवली, तर त्याला रिक्षा म्हणू नये.)

http://www.maayboli.com/node/23039
http://www.maayboli.com/node/23131
http://www.maayboli.com/node/23133

जागु तुझा मिरी चा वेल आणला आहे. मिरीच्या झाडाचे दोन प्रकार असतात. मिरी वेल आणि मिरी बुश.
मिरी वेल नारळाच्या झाडावर चढवतात. माझ्या शेतात अध्याप मिरी वेलाला खान्द्यावर घेण्यासारखे नारळाचे झाड नाही त्या मुळे मी मिरी बुश लावला आहे.
२६ तारखेला शेतावर जाताना वाटेत देव कान्चनाचे झाड दिसले. ( कान्चन फुलु लागला आहे).झाड मस्त फुलले होते म्हणुन जवळ जावून बाल बच्चे दिसतात का म्हणून पाहीले.खुप बच्चे मन्डळी होती. आज जाताना कूदळ घेऊन गेलो आणि चार बाळाना शेतावर घेऊन गेलो.
सोबत जागुचे मिरी वेलाचे आणि कमन्डलु च्या झाडाचे फोटो जोडत आहे.

विजय, कमंडलू म्हणजे कलाबाश तर नव्हे, असेच असते ते.
तूम्ही आणि जागू, पिंपळी का लावत नाही, मिरीला चांगला आणि औषधी पर्याय आहे तो. शिवाय त्याचे झाडच असते.

हो ते कलाबाश च. मराठी पर्याय.

साधने, मला पायज्येत फॅशन फ्रूट चे वेल.

सगळ्यानाच... काय काय झाडं झुडपं आहेत ती द्या पाहू.

दिनेशदा, अब्बीनंदन.

बाकी निसर्गाचे नियम कोणीच टाळू शकत नाही. उत्तमोत्तम प्रजा उपजावी म्हणूनच निसर्ग कमजोराचा नाश करत असतो. हा ही उत्क्रांतीचा भागच.

तू आधी जाऊन कलींगडाच्या बीया पेर. आता लावल्यास तरच मिळतील कलिंगडे सिजनमध्ये.

मला कलिंगड नकोयत साधनाज्जी झाडं आणि वेली हव्यात. त्याचाच जोगवा मागत फिरतोय

स्वगत : वयोमानानुसार आज्जींना कमी ऐकू येउ लागलं कॉय ?

जागू,
कमंडलू म्हणजे कलाबाश असेल तर त्याचा काहिच उपयोग नसतो. प्राणी पण त्या फळाचा गर खात नाहित. इथे आफ्रिकेत ते फळ सूकवून त्याचा पाणी भरण्यासाठी उपयोग करतात.
पिंपळीची चव मिरिसारखीच असते. अनेक औषधात ती वापरतात. पोर्तूगीजांनी आपल्याकडे मिरची आणण्यापूर्वी, तिखटपणासाठी आपल्याकडे जेवणात मिरी, पिंपळी, लसूण व आले एवढेच पदार्थ वापरत असत.

वा.. हा बाफ खूपच बहरला. सगळी करामत साधना, दिनेश सारख्या निसर्गप्रेमींची आहे. नवीन माहिती मिळाली. किती पाहू नि किती वाचू असे होऊन गेले. माझ्याकडे पण नवीन फोटो आहेत. वेळ मिळाला की इथे डकवेन.

बी,आपल्याशी सहमत...

साधना,जागू,दिनेशदा यांना या धाग्याबद्दल अन माहीती बद्दल प्रचंड धन्यवाद.

स्वगत : वयोमानानुसार आज्जींना कमी ऐकू येउ लागलं कॉय ?
वयोमानानुसार ब-याच गोष्टींचा -हास होऊ लागतो. जसे वयोमानामुळे काँप्युटरवरचे वाचन कानांनी होत नसुन डोळ्यांनी होते हे माणूस विसरतो... मेंदूचा -हास दुसरे काय??

अरे झाडे तर लावच पण तिन महिन्यानंतर एखादे फळ पाहिजे तर आज लागवड करणे आवश्यक आहे.
मला पिटुनियाची रंगीबेरंगी फुले खुप आवडतात. कुंडीत किंवा टांगत्या कुंडीत खुप छान दिसतात. त्यांच्या बिया खसखशीपेक्षाही बारीक असतात. ह्या बिया सप्टेंबरात पेरणे आवश्यक आहे, तर कुठे डिसेंबरापासुन फुले फुलायला लागतात. मला नेहमी फुले दिसली की आठवते, बी पेरायला पाहिजे होते म्हणुन... गेले तीन वर्ष मी प्लॅनींग करतेय ही फुले घरी लावायचे आणि दरवेळी विसरते. अर्थात विकतचे रोप आणता येते पण मला बीया पेरुन रोपे आलेली पाहायला जास्त आवडते. या सप्टँबरात मात्र नक्कीच लावणार.

म्हणुन तुला मुद्दाम आठवण केली की मे महिन्यात कलिङ्गडे पाहिजे असतील तर आताच पेर्ते व्हा.

डॉ. तुमची मेल वाचली. सध्या तरी आलबेल आहे.

बी, सिंगापूरला यायचे आहे आता एकदा निवांत. बरेच बदललेय. आणि हो तिथेही छान जपलाय निसर्ग.

असूदे, कलिंगडाच्या काहि नवीन जाती (भारतातच) बघितल्या. वरून पिवळी साल आणि गरही पिवळाच. साल हिरवी गर पिवळा.
आपल्याकडे अजून बिनबियांची दिसली नाहीत. पण या सगळ्यांना भरपूर पाणी लागते.

साधना, या बियांची निसर्गात किती काळजी घेतली जाते ना ? तूमच्या भागात श्रावणात भरपूर तेरडा उगवतो, त्याच्या बिया तिथेच पडलेल्या असतात वर्षभर. आणि पावसाची चाहूल लागली कि बरोबर रुजतात. त्यांचे वेळापत्रक ठरलेले असते. कास सारख्या ठिकाणी, एकाच जागी वेगवेगळ्या काळात वेगवेगळी फूले दिसतात. त्या सर्व बिया एकत्रच असतात, पण कुणी कधी उगवायचे, ते ठरलेले असते.

हो.. कुणी कधी उगवायचे आणि फळे द्यायची ते ठरलेले आहे.

माझे मिरचीचे रोपटे बिचारे फुलुन जातेय पण फळ धरत नाही. आता काढुन टाकावे लागणार.

मी हाती लागेल ते कुंडीत पेरते. मोसम असेल तर फळ मिळते, नसेल तर रोप वाढते पण पुढे काहीही होत नाही. मग वाटते, बिनमोसमी भाज्या पिकवण्यासाठी शेतकरी जमिनीवर आणि पिकावर किती अत्याचार करत असेल. जबरदस्तीने खताचा डोस द्यायचा, पिकांवर लवकर लागवडीसाठी औषधे फवारायची. मुकी बिचारी जमीन आणि पिके निमुटपणे अत्याचार सहन करतात आणि वर फळेही देतात. माणसाची हाव काही कमी होत नाही.

गेल्या आठवड्यात वाशीबाजारात आंब्याचे आगमन झाल्याची बातमी वाचली. इतक्या लवकर आंबा येणे आवश्यक आहेच का? आयुर्वेदात कोणत्या मोसमात काय खावे म्हणजे आरोग्यास लाभ होतो हे लिहिलेय. अशी बिनमोसमी फळे खाऊन आपण फक्त जीभेचेच चोचले पुरवतोय. एकदा अन्ननलिकेतुन ते फळ खाली उतरले की त्याचे पुढे काय होते त्याच्याकडे सोयीस्कर डोळेझाक (नरेंद्र गोळ्यांचा 'आहारातुन रोग हरा' लेख आठवला.)