सखा

छान आहे
कै च्या कै मध्ये का टाकली

गिरिश दादा,
ही कविता स्त्री च्या भुमिकेतून लिहिण्याचे कारण काय आसावे? सखा म्हण्जे कोण, मीत्र की प्रीयकर? बाकी कविता छान आहे, तुमचे निसःर्गा वर फार प्रेम दिसते !

सुरेखच, आवडली

रच्याकने गा-हाणे हा शब्द गार्‍हाणे (gaaRhaaNe) असा लिहता येइल.

अर्थ समजविल्या ने अजूनच सोपी वाटली अणि छानही :). खूपच छान लिहिले आहे.

शेवाळल्या क्षीण प्रवाहाने
चाहुल माझी लागता मग
थबकून मजकडे पहावे
वरुन पान एक टपकता
चटकन पुढे निघुन जावे...

हे खूपच आवड्ले.

नजरेच्या गारुडात त्याच्या
देहभान मी विसरुन जावे
अस्तित्व माझे संपून जावे
तरीही भोवतीचे हे सारे
जीवन पुढे निघून जावे...

हे कडवे छान आहे!

मृत्यू हा कुणाला एवढा का प्रीय असावा, की त्याला सखा म्हणावे आणि कविता रचावी? " सुंदर मृत्यू" असतो का?

क्या बात है!! गिरीशजी कविता खुपच सुंदर!

सुरेख!

गिरिश, तुमचा stand कळला ! वर वर अगदी सोपी, साधी, सरळ, बाळबोध वाटणारी ही कविता प्रत्यक्षात किती खोल, अर्थपूर्ण आहे ! सुरुवातिला वाचली तेव्हा आवदली होतिच, पण गर्भित अर्थ कळल्यावर जास्ति आवडली, मनात खोल शिरून बसली. कवितेकडं बघायची एक नवी दृष्टी मिळाली. आता, प्रत्येक कविता वाचली किइ त्यात अजुन काहि अर्थ आहे का हे बघित जाइन. आभ्हार !

मरणात खरोखर जग जगते! सुंदर कविता!

गिरीशदा, खूप छान कविता
सहज सोपी. पण मृत्यूच्या कल्पनेची पुसटही कल्पना आली नाही. त्यामुळे आणखीनच आवडली
खूप अर्थपूर्ण जीवन जगल्यानंतर नक्कीच असं मरायला आवडेल.

सुरेख कविता.

छानच..