याआधी...
१. पहिला भाग https://www.maayboli.com/node/84439
२. दुसरा भाग https://www.maayboli.com/node/84446
३. तिसरा भाग https://www.maayboli.com/node/84453
मिली चित्रपट आठवतोय का?
मिलीच्या वाढदिवसाला लोकं येताच राहतात, अन्न कमी पडते. मग जी काय गंमत होते...
असच काहीसं कधी कधी आपल्या घरी पण होत..
***
माझी बहिण आणि मी एकदम विरुद्ध स्वभावाच्या. माझ्या मोजक्याच मैत्रिणी तर तिचा कायमच मोठा जनसंपर्क.
लहानपणची ही एक गंमत..
प्रवासाच्या दिवशी पुणे स्टेशनला निघण्यापूर्वी वंदे भारतची पुण्यात येण्याची स्थिती पाहिली होती, तेव्हा गाडी 15 मिनिटं लेट असल्याचं दाखवलं जात होतं. आमचा प्लॅन होता वंदे भारतनं मुंबईत पोहचल्यावर थोडं इकडं-तिकडं फिरून दुपारी 3-4 पर्यंत परतीची बस पकडायची. पण नंतर वंदे भारतनं तसं करणं अशक्य बनवलं होतं. साडेनऊ होऊन गेले तरी ‘वंदे’ काही आली नव्हती. त्यातच display board वर वंदे भारतप्रमाणे बऱ्याच गाड्यांचे फलाटही दर्शवले जात नव्हते. थोड्याथोड्या वेळानं या वेळा सतत बदलत जाऊन शेवटी दाखवलं गेलं की ‘हैदराबाद’ 3 नंबरवर आणि ती गेल्यानंतर वंदे भारत तिथं येईल.
"झाला साला मा*** लाल...!!!"
प्रत्येक स्पीड ब्रेकरला 'भ'कारी, आणि लाल झालेल्या ट्रॅफिक सिग्नलला 'म'कारी, शिवी पण ठरलेली आणि पुढचं स्पष्टीकरणसुद्धा...
"अरे हे साले भो** स्पीडब्रेकर रे, एवढे मोठे यांच्या बापाने बांधलेले, गाडीचा पाटा घासून निघतो सगळा!" किंवा लाल सिग्नल असेल तर "हे मा** सिग्नल ना, आयुष्यातल्या साडेसात घोड्यासारखे असतात, एक लागला कि एकामागोमाग एक लागत जातात..." आता हे घोडे साडेसात कसे असं त्याला आजपर्यंत कोणी विचारलं नाही, आणि त्याने स्वतःहून सांगायचा तर सवालच येत नाही.
वेळ सकाळची. गाडीला नेहमीप्रमाणे ऑफीसला जाणाऱ्याची गर्दी. वान्द्रे स्थानकात मी गाडीची वाट पाहत उभे होते. चर्चगेटच्या दिशेने जाणाऱ्या गाडीत मी चढले. गर्दी जास्त असल्यामुळे दाराजवळ उभी होते. दादर स्टेशन आलं. लोकांचे लोंढे उतरले. तशी उभं राहायला थेाडी मोकळी जागा झाली. एक वयस्कर स्त्री गाडीत चढली. पेहराव निटनेटका, हाती बॅग बहुतेक ऑफीसला जात असावी. चढल्या चढल्याच ती छान गाणं म्हणायला लागली. वयस्कर असल्यामुळे मी तिला आत येण्यासाठी जागा करुन दिली. तर ती दाराजवळच उभी राहिली.
ए डिसेन्ट प्लेस...
चित्रकला - एक छंद - एक व्यक्त व्हायचे माध्यम
नुकतेच मायबोलीवर "कलर बाय नंबर" बद्दल समजले. अ‍ॅप डाऊनलोड करून चेक केले तर त्यात एका चित्राचे त्याच्या रंगसंगतीनुसार अगणित तुकडे केले होते. त्या तुकड्यांना नंबर दिले होते. प्रत्येक नंबरसोबत एक रंग होता. बोटाने प्रत्येक तुकड्याला टिकटिक करताच आपोआप ते रंग भरले जात होते. जसे ते क्रमाने नंबर ठिपके जोडून चित्र तयार करायचे असते, तसेच यात एक चित्र डोळ्यासमोर रंगताना बघून आनंद घ्यायचा असतो. विरंगुळा म्हणून नक्कीच छान आहे. पण चित्रकला म्हटले की माझ्या डोक्यात काहीतरी वेगळेच येते..
दोन दिवसांपूर्वीच मिळालेलं हे एक नवीन विरंगुळ्याचे साधन.
डोकं शांत करायला, अतिशय कंटाळा आला असेल आणि दुसरं काही च करायला नसेल, किंवा कुठेतरी अडकला असाल ( प्रवासात, waiting room मध्ये etc. ) तर एक चांगला पर्याय वाटला. माझं मन तरी रमलं. म्हणून धाड धाड चित्र करत गेले.
बरीच फ्री ॲप्स आहेत . मी vita color वापरलं.
--
नव्या शतकात बदलत असलेल्या भू-राजकीय परिस्थितीत भारतीय नौदलाला आपल्या ताफ्यात बॅलिस्टिक क्षेपणास्त्रवाहक अणुपाणबुड्यांबरोबरच (SSBN) हल्लेखोर अणुपाणबुड्यांचीही नितांत गरज भासत होती. त्या पार्श्वभूमीवर भारतीय नौदलासाठी नेर्पा ही अकुला-2 वर्गातील हल्लेखोर अणुपाणबुडी भारतानं भाड्यानं घेतलेली होती. भारतीय नौदलाची शक्ती वाढवण्याच्या दृष्टीनं ते एक महत्वाचं पाऊल होतं. वाजपेयी सरकारच्या काळात 2004 मध्ये भारत आणि रशियामध्ये या पाणबुडीसंबंधीचा करार झाला होता. त्यानुसार आधी रशियाकडून अकुला-2 वर्गातील दोन अणुपाणबुड्या 10 वर्षांसाठी भाड्यानं घेण्याचा निर्णय झाला होता.
मायबोलीचे मोबाईल अ‍ॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
