जखमांनां

जखमांनां त्या जिव्हा असत्या
वेदना त्यांनी बोलल्या असत्या
घबरुन बसतो मणुस जसा
तश्या गप्प त्या रहील्या नसत्या.

जखमांनां त्या जिव्हा नहीत
आहेत ते फक्त अश्रु
क्रोधाला घाबरट मणसाच्या
कोणीही शकते सहज आवरु.

इतरांनी करायचे अत्याचार
आपण का रहायचे फक्त लाचार
सोडा सहन करने आता
ह्रदयात घेऊनी नवे अंगार.

मांडले थोरांनी विचार
नका बनू तुम्ही लाचार
प्रश्न येईल जेव्हा अस्तित्चाचा
ऊचला गड्यांहो तुम्हीही हत्यार.

लढत लढत मरणं
़कधीही आहे खुप सोप्प
सोडा षंढ बनने आता
मनातील सोडुन सगळी खंत.

भावनानां जर ह्रदय असतं
वाईट त्यानां वाटलं असतं
भीत भीत जगण्यापरीस