http://globalmarathi.com/Music.aspx?SearchText=Mayevina%20Bal%20Kshanbha...
मायेविन बाळ, क्षणभरी न राहे
न देखता होय, कासावीस ॥
आणिक उदंड, बुझाविती तरी
छंद त्या अंतरी, माऊलीचा ॥
नावडती तया, बोल आणिकांचे
देखोनिया नाचे, मायदृष्टी ॥
तुका म्हणे माझी विठ्ठल माऊली
आणिकांचे बोली चाड नाही ॥
दिवसभर तापानं फणफणलीये पोर. दोन क्षणही खाली ठेवता आलं नाही. कसं करणार घरचं सगळं? गाई-गुजी, झाड-लोट, स्वयंपाकपाणी...
गाण्यांचं कसं... ती भेटतात... कधी हलकीच, कधी कडकडून...
हे गाणं फार पूर्वी भेटल्याचं आठवतय मला... म्हणजे उराउरी नाही. आपण रस्त्याच्या ह्या बाजूला आणि ते गाणं त्या बाजूला असं... नुसतीच नजरभेटीने घेतलेली दखल, तर कधी हात हलवून दाखवलेलं अगत्यं... पण इतकच हं. पण त्यानंतर हरवलं ते हरवलच.
तो काळ माझ्या शाळेतला, म्हणजे खूप जुना. शाळेत जायची, दुपारची वेळ झालीये....
दप्तर भरण्याची घाई. जो काय चाललाय तो धंदा कितीही मस्तं असला तरी, बंद करून आधी दप्तर भरायला हवं. दप्तर भरेपर्यंत, कूकर उघडून वरणाचा दरवळ, आणि आईची हाक एकदमच येतात. अन त्यापाठोपाठ येतो अकराच्या गाण्यांचा ’कामगार सभेचा’ गाव.....
http://globalmarathi.com/PlayMusic.aspx?SearchText=kanada%20vo&tids=5102...
सकाळचे... सहा वगैरे वाजले असावेत. स्वयंपाकघरातून सकाळची गडबड ऐकू येतेय. आईने बहुतेक पहिली हाक मारलीये, मी झोपेतच ’पाचच मिंण्टं नाsss अजून’... म्हणून कूस बदललीये आणि परत डोळे मिटू मिटू जाताना...
कानावर पडते... तार शहनाईची ओळखीची धून..... दोनदा.
त्यामागे लहरत येतो आशाताईंचा उंच पट्टीतला, किनरा तरी स्वच्छ आवाज...
पांडुरंग कांती दिव्य तेज झळकती
रत्नकीळ फाकती प्रभा
अगणित लावण्य-तेज पुंजाळले
नवर्णवे तेथिची शोभा...
कानडा वो विठ्ठलू करनाटकू
येणे मज लावियेला वेधू.....
मोगरा फुलला मोगला फुलला
फुले वेचिता बहरू कळियांसी आला
http://www.youtube.com/watch?v=kGyvZ1R8kec
सिद्धबेटी ह्या लेकरांना, आई-वडिलांविना रहाण्याची आता सवय झाली आहे. गहिनीनाथांची गुरु-कृपा लाभलेल्या निवृत्ती दादाने आपल्या अनुजाला, ज्ञानदेवाला शिष्य म्हणून स्वीकारलं आहे. ज्ञानदेवाची त्या पथावर झपाट्याने वाटचाल चालू आहे.
