माझ्या देवापाशी मज
राहू देईना भानामती
काम, क्रोध, लोभ, मद
मोह, मत्सराची साडेसाती
मज पाहून एकला
असे असे छळताती
श्वासा भारता विठ्ठल
दूर देशी पळताती
विठू हसत हसत
माझी मजाच पाहतो
देवा कशापाई असा
खेळ मायेचा खेळतो
वह्या तुक्याच्या डोहात
तूच की रे बुडविल्या
तुक्या ढळेना म्हणूनी
तूच की रे तारिल्या
माझी पाहतो परीक्षा
पास मीही होईल
तुझ्या नावाचाच गंडा
जन्मोजन्मी बांधीन
जन्मोजन्मी बांधीन
© दत्तात्रय साळुंके
१४-०१-२०२३
विज्ञान आणि अंधश्रद्धा निर्मूलन हा ग्रंथ का लिहिला आहे?
मित्र हो,
आपण कडेगावच्या भानामतीची केस - प्रकरण 1 मधे वाचलीत. ती वाचून प्राचार्य अद्वयानंद गळतगे कोण? हे लिखाण का करत आहेत? असा प्रश्न साहजिक निर्माण होतो. त्यासाठी आपण विज्ञान आणि अंधश्रद्धा निर्मूलन हा ग्रंथ का लिहिला आहे? याची भूमिका काय? ते वाचावे म्हणजे आपल्याला काही गोष्टींचा उलगडा व्हायला मदत होईल.
भूमिका
मोरा-अंगी असोसे। पिसे असती डोळसे।।
मित्र हो,
अनेकदा लोक करणी / भानामतीवरील त्यांना आलेला विलक्षण अनुभव मानो याना मानो अश्या तऱ्हेने सादर करतात.त्यानंतर अनेकांना आपापल्या अनुभवांची त्यात भर घालायला सुरसुरी येते. त्यावर नेहमीप्रमाणे उलटसुलट प्रतिक्रिया येतात.काही त्यांना सुचवतात, “आपण करणी वा भानामती खरी असते असे न बिचकता खणखणीतपणे म्हणा व त्यावर चर्चा करायला टाका”. काही म्हणतात, “भानामती /करणीचा तर स्वतःला अनुभव नाही पण लोकांचे किस्से जबरदस्त बुचकळ्यात पाडतात”.
लोक आपले अनुभव सांगायला का बिचकतात यावर ज्ञान तपस्वी प्राचार्य अद्वयानंद गळतगे एके ठिकाणी म्हणतात –