जिमिन

सतराव्या वर्षी लग्न ठरलं आणि अठराव्या वर्षी झालं सुद्धा. मग अनेक परीक्षा, कर्तव्ये , अडथळे-शर्यत पार करताकरता साठी आली सुद्धा. पण थोडे जगायचे, अनुभवायचे राहुनच गेले. नवतारुण्याचे ते फुलपाखरी दिवस, छोटे छोटे आनंद ... कधी जिमखाना ग्राउंड वर बेदी ( स्पिन बोलर) आला आहे तर त्याला बघायला धाव घेणे, हाँगकाँग लेन मधून एखादेच नेलपॉलिश आणणे. ते निगुतीने लावणे, ऑक्सिडाइज्ड सिल्व्हरची ज्वेलरी तेव्हा नव्यानेच आली होती, एखादे कानतले घेणे व दिवस दिवस ते किती गोड आहे म्हणून घालून मिरवणे..... एखादी सुरेख पर्स दुकानातच बघून नोकरी लागली की नक्की घेउ म्हणून स्वतःला प्रॉमिस करणे,