लव्ह प्रॉ हा शब्द तुम्हाला माहित आहे का? ज्योतिष विषयक छोट्या जाहिरातीत असतो. काही ज्योतिषी या लव्हप्रॉचे स्पेशालिस्ट असतात. थोडक्यात प्रेमप्रकरणाच्या समस्या दूर करणारे ज्योतिषी. या लव्हप्रॉ म्हटलं की मला आठवण येते ती जुन्या पिढीचे सिनेनट व ज्योतिषी श्री शाहू मोडक यांची. त्यांच्या कडे जेव्हा मुंबईत मी ज्योतिषाच्या सर्व्हेनिमित्त भेटायला गेलो होतो तेव्हा त्यांनी मला हा प्रश्न विचारला होता.
तुमचे काही प्रेमप्रकरण वगैरे?
मी छे छे अस लाजून म्हटले होते.
त्यादिवशी शाळेला कसलीतरी सुट्टी होती. त्यामुळे सोनल निवांत उठली. सकाळचे सात वाजून गेले होते. अजयला सकाळी सहा वाजताच टॉयलेटला जायचं असायचं. तेव्हा तो सोनलला हाक द्यायचा. पण आज त्याच्या खोलीतून कसलाच आवाज येत नव्हता. स्वतःचं आवरुन ती त्याच्यापाशी आली. तो शांत झोपलेला पाहून तिला आश्चर्य वाटलं. तिने त्याला हलवून जागं करण्याचा प्रयत्न केला. बेडच्या कडेला असलेला त्याचा हात खाली लोंबकळला. त्याचं शरीर थंड पडलं होत.
"अजय...ऊठ अजय... "
सोनल ओरडली. पण तो केव्हाच हे जग सोडून निघून गेला होता.
**********
ती अशी विचार करत बसलेली असतानाच फोन वाजला. अपरिचित नंबर दिसत होता. आधी तिने दुर्लक्ष केलं. पण नंतर कॉल घेतला.
"हॅलो... हो... मीच सोनल देशमुख... बोला."
फोन वरच्या व्यक्तीचं बोलणं ऐकून सोनलच्या चेहऱ्यावरचे भाव झरझर बदलत गेले. कधी भीती तर कधी चिंता तिच्या चेहऱ्यावर झळकत होती.
*****
तिच्याशी बोलताना त्याचे डोळे भरून आले. त्याच्या डोळ्यांत फक्त तिच्याबद्दलचं प्रेम काठोकाठ भरलेलं दिसत होतं. त्याच्या मनातलं आज ओठांवर आलं होतं. त्याच्या भावना जाणून सोनलचं मन सुद्धा त्याच्या बद्दलच्या प्रेमाने आणि आदराने भरून आलं.
भावनावेगाने त्याने तिचे दोन्ही हात हातांत घेतले आणि तिच्या नजरेत नजर मिसळून तिला जवळ ओढले. त्याच्या स्पर्शाने संमोहित झाल्यासारखी ती त्याच्याकडे खेचली गेली. नकळत त्याचे दोन्ही हात तिच्याभोवती वेढले गेले आणि ती त्याच्या मिठीत सामावली.
अजयच्या येण्याने दाटून आलेलं मळभ, अर्जुनच्या येण्याने लख्ख धुतलं गेलं होतं. दुसऱ्या दिवशी सोनल आणि मुलांना डिनरला बाहेर न्यायचं अर्जुन ने ठरवलं. ती आनंदाने तयार झाली. मुंबईत आल्यापासून मुलांना घेऊन शाळे व्यतिरिक्त ती कुठेही बाहेर पडली नव्हती.
*****
तन्वी आणि नील ला सोबत घेऊन सोनल टॅक्सीने अर्जुनने ठरवलेल्या गार्डन रेस्टॉरंट ला येऊन पोहोचली. रात्रीचा झगमगाट, तिथं वाजत असलेलं कर्णमधुर संगीत, सुरेख आकारात कापलेल्या झाडांवर केलेली लाइटिंग, गार्डनच्या हिरवळीवर आकर्षक पद्धतीने मांडलेली टेबल्स त्यामधून वेटरस् ची चाललेली लगबग यामुळे तेथील वातावरण उल्हसित भासत होतं.
त्यांचा निघण्याचा दिवस उजाडला. अजय ड्युटीवर गेला असताना सोनलने भराभर बॅग्स भरल्या. अजय साठी पत्र लिहून त्याला दिसेल अशा ठिकाणी ठेवले. मोबाईल वर टॅक्सी बुक केली. त्या घराला एकवार शेवटचं पाहून, डोळ्यातलं पाणी आवरत दार बंद करून ती खाली उतरली.
*****
दोन शाळांमधून तिला अपेक्षित प्रतिसाद आला. इंटरव्यू साठी तिला मुंबईला जावं लागणार होतं. अजयला काही समजू न देता, कसलाही सुगावा न लागू देता, मुंबईला कसं जावं ? हा तिच्या समोरचा मोठा प्रश्न होता. त्याला जराही संशय आला, तर सगळंच अवघड होऊन बसणार होतं. यावरही तिने तोडगा शोधून काढला.
