समर्पण
Submitted by संतोष वाटपाडे on 10 May, 2014 - 21:53
*समर्पण-२*
वखवखलेली रात्र संपली कि,
पाठीला पाठ लागते तूझी....
दिवसभर साठवलेले माझ्यासाठीचे,
प्रेम संपते का रे तिथे !!
किती अनोळखी असतोस तू,
किती परक्यासारखा असतोस....
असंख्य इंगळ्या मनाला डसत असताना,
किती शांत निवांत असतोस तू....
सर्वसंमतीने मिळालेल्या गूलामांना,
दोन वेळचे जेवण अन निवारा मिळतो,
अशातलं काही होऊन गेलंय माझ्या बाबतीत...
असं तूला नाही का वाटतं....??
जेव्हा जेव्हा आपण घरात सोबत असतो,
एक अक्षरानेही न बोलणारा तू,
प्रेमाची कबूली फ़क्त अंधारात देणारा तू.....
असे कसे म्हणू शकतो कि प्रेम आहे......!!!!
संसाराचा गाडा एकटीच मी ओढते,
विषय: