Submitted by एकतारा on 8 March, 2025 - 09:08
"
वेचले क्षण सारे ,
श्वेत कृष्ण धाग्याने ;
आठवणी मी गुंफल्या
मातीतून आल्या तरी ,
ओंजळीत क्षणभर जरी;
पुन्हा मातीतच निवल्या
उमलते, बहरते, निजते ,
प्राक्तनाचे प्रत्येक पान ;
जशी प्राजक्ताची फुले |
"
~ प्राजक्ता शिरुडे.
(१ जानेवारी २०२२)
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
