मभागौदि २०२५, निसर्गायन - शशांक पुरंदरे

निळे जांभळे

निळे जांभळे रेखिलेसे रुजामे
फुलांनी किती भव्य पायातळी
झर्‍यातून काही खळाळे खुळावे
कसे बिंबते दर्पणाचे मनी

फुले साजिरी सोनकीही भरारे
लकाके तरी कंच पाचूवरी
कुठे शीळ वृक्षावरी ही सुखावे
मना घेउनी जातसे अंबरी

निळे मोकळे थेट आभाळ जागे
जरा मेघ कोठे खुळावे वरी
कडा डोंगराच्या खूणावून जाती
दरी काजळीची विसावे उरी

कुठे दर्पणी बिंब झाके रवीचे
तडागे नुरोनी अती देखणी
कशीदा कुणी काढिला नक्षीवाणी
कसे रान डोले वरी मन्मनी
--------------------------------------------------------------
रुजामे....गालिचे
सोनकी...श्रावण, भाद्रपदात माळरानावर फुलणारी पिवळी गवतफुले
पाचू....हिरव्या रंगाचे रत्न
अंबर....आकाश
झाकणे....डोकावून पहाणे
तडाग...तळे, जलाशय
नुरोनी...न उरोनी