"कवितेचं पान" या मधुराणीताईने चालवलेल्या नितांत सुंदर चॅनेलवर एक आशयघन कविता ऐकायला मिळाली. रश्मी मर्डी या कवयित्रीने सुरेख लिहिलीये, आणि गायलीयेही फार अप्रतिम. नक्की ऐका -
"तुला भावणारी" - रश्मी मर्डी (https://youtu.be/DVe2EKZS1nA?t=94)
तुला भावणारी अशी रोज नवखी कशी होत गेले मला ना कळे
किती यत्न केले तुला जिंकण्याचे तरी ना कसे रे तुला आकळे
तुझ्या जाणिवांना जपावे किती सांग मी रोज आतून कोमेजते
आता शांत मी ही हळू होत आहे जशी ज्योत हळुवार मंदावते
शिरस्त्याप्रमाणे जरी रोज येतो नि जातो तुझ्या आठवांचा थवा
अश्या कोवळ्या जीर्ण पाशात आता नको वाटते गुंतवावे जिवा
नव्याने सुखाचे जुने भास होता पुन्हा पापणी रोज पाणावते
आता शांत मी ही हळू होत आहे जशी ज्योत हळुवार मंदावते
खुज्या भाग्यरेषा अश्या आपुल्या रे कि स्वप्नातही सोबतीला न तू
शिशीराप्रमाणे बहरलो असे का हरवले कुठे वेगळाले ऋतू
असे काय घडले कुठे शोध घेऊ मनाला नवे रोज समजावते
आता शांत मी ही हळू होत आहे जशी ज्योत हळुवार मंदावते
ही आज अनंत वेळा ऐकली! आणि ऐकताना वाटलं की ’त्या’ची ही एक बाजू असेल ती लिहावी. त्यातून जे आलं ते ---
तुला भावणारा जरी आज आहे तुला शोभणारा न अद्याप मी
तुला हिरकणीला नसे कोंदणासारखा शिंपला मोतियाचा न मी
नव्याने स्वत:ला जगी घडवतो मी तुझ्या आठवांना उरी वाहतो
जरी शांत राहे तुझी आस आहे तुझे स्वप्न घेऊन मी चालतो
खळाळे तुझे शुभ्र माधुर्य सरिते सखा सागरासारखा नाही मी
तुझ्या चांदण्याला न शरदास मेघांविना साजरे शांत आकाश मी
तुझ्या मोकळया वारूला वेगवारा मनासारखा सोबती वाहतो
जरी शांत राहे तुझी आस आहे तुझे स्वप्न घेऊन मी चालतो
बटांच्या न पक्ष्यांस आधार आता जुन्या ओळखीचा नसे वृक्ष मी
तुला शांतवाया मला साधणारा नसे राउळी धीर गंधार मी
तुझे मूक अश्रू पहाटे दंवासारखे मी मुक्याने इथे झेलतो
जरी शांत राहे तुझी आस आहे तुझे स्वप्न घेऊन मी चालतो
- मंदार.
मूळ कविता आणि प्रतिसाद कविता
मूळ कविता आणि प्रतिसाद कविता दोन्ही आवडल्या!
मूळ कविता आणि प्रतिसाद कविता
मूळ कविता आणि प्रतिसाद कविता दोन्ही आवडल्या >> +१
मूळ कविता आणि प्रतिसाद कविता
मूळ कविता आणि प्रतिसाद कविता दोन्ही आवडल्या. प्रतिसाद जास्त आवडला.
छान.
छान.
धन्यवाद -- जिज्ञासा, हरचंद
धन्यवाद -- जिज्ञासा, हरचंद पालव, सामो, आणि नि.३ !
सुंदर लिहीली आहे कविता.
सुंदर लिहीली आहे कविता. खालील ओळी फार भावल्या -
खळाळे तुझे शुभ्र माधुर्य सरिते सखा सागरासारखा नाही मी
तुझ्या चांदण्याला न शरदास मेघांविना साजरे शांत आकाश मी