अहोऽऽ मुंबईत रिक्षा चालत नाहीत

आजोबांच्या पोस्टाचे वर्णन आवडले. आम्ही सुद्धा पोस्टात मोठे झालो त्यामुळे त्याबद्दल अजून जिव्हाळा आहे.

मुंबई मध्ये दीड वर्षे काम केल्याने टॅक्सी आणि रिक्षा यांतला फरक नक्कीच कळला होता. त्यावेळेस पवईहून बसने कांजूर मग ट्रेनने भायखळा आणि मग दुसऱ्या बसने वरळी असा प्रवास केल्याने भरपूर अनुभव गाठीला आहे असे म्हणता येईल. मग वरळीत कुठे इतर ठिकाणी जायचे असेल आणि बससाठी थांबायचे नसेल की हमखास टॅक्सी केली जायची. त्यावेळेस प्रीमियर पद्मिनी बऱ्याच होत्या. मग संत्रो वगैरे आल्या. मात्र पवई मध्ये किंवा मुलुंड ठाणे इकडे रिक्षा वापरली जायची. अगदी अंधेरी मध्ये पण रिक्षा चालायची त्यामुळे दादरच्या पुढे काही तरी वेगळीच दुनिया आहे असे वाटायचे.

खरी मुंबई म्हणजे पहिल्या सात बेटांमधे असलेले कुलाबा नि माझगाव मधले बेट. नंतर सात जोडून माहिमपर्यंत आले. मग उपनगरापर्यंत . त्याच्या रिक्षा शी संबंध नाही. रिक्शा न चालू देण्याचे कारण टँक्सी युनियन. पण गमतीचा भाग हा कि मूळ ऑटो पंडीत नेहरूंना घेऊन राज्यपाल सदनाजवळ चालवण्यात आलेली होती. काही वर्षांपूर्वी गणेशोत्सवामधे ह्यावर एक प्रश्नमंजुषा घेतली होती.

शीव आणि माहिमच्या पुढे ओटोरिक्षांना फिरता येते. चेंबूर घाटकोपरच्या रुग्णांना मात्र सायन हॉस्पिटलमध्ये (लोकमान्य टिळक ) ओटोमध्ये आणता येते.
खरा मुंबईकर 'बेस्ट' बसने जातो, जात असे. बाकीचे अंतर पायीच. पण '८० पर्यंत बेस्ट बसेस अतिशय स्वच्छ असायच्या.

मुंबईत आणि उपनगरात जेव्हा फिरलो, तो काळ खिशात फार पैसे नसण्याचा आणि पायी चालणे आणि लोकल ट्रेन्सच्या गर्दीत घुसणे ह्या दोन्हीचा कंटाळा नसण्याचा होता. माझ्या आवडत्या महानगरांपैकी एक महानगर!

मस्त लिहिलय.

खर आहे, प्रोपर मुंबई म्हणजे तिथे रिक्षा नाहीत, बेस्ट चे मोठे जाळे.
माटुंगा सेंट्रल की sion ? आणि माहिम की बांद्रा ? च्या पुढे रिक्षा चालू होतात.

वर्णन आवडले.

छान.
मुंबई शहरात रिक्षा जात नाही उपनगरांत जाते. यात न पटण्यासारखं काय होतं?

मस्त लिहिलं आहे!
पुणेकरांनो सॉरी, पण इथे ऋन्मेषने जे लिहिलं आहे की मुंबई म्हणजे काही तरी ग्रेट आणि उपनगरे म्हणजे काही तरी कमी असा अ‍ॅटीट्यूड नसायचा, ते पुण्यात खूप वेळा दिसतं. म्हणजे तो अ‍ॅटीट्यूड दिसतो. सगळेच दाखवतात असं म्हणायचं नाहीये आणि मुंबईतही सगळेच दाखवत नसतील असंही नाही. पण मला हा अ‍ॅटीट्यूड आवडत नाही. आपण पेठेत/डेक्कनला राहतो म्हणजे आपलं लोकेशन भारी आणि एखादा कात्रज किंवा वाकडला राहतो म्हणजे काही तरी कमी.

माझ्या मुलाला मणिपालच्या मुंबई ग्रुप मधे घेतले नाही कारण आम्ही ठाण्यात रहातो आम्ही जवळपास १६ वर्षे NCR (Gurgaon) मधे होतो. तर त्याला दिल्लीच्या ग्रुप मधे लगेच घेतले. मुंबई/पुण्यात पण काही लोकांना भयंकर Superiority Complex आहे. मी ह्या लोकांकडे दुर्लक्ष करतो. मला दोन्ही शहर आवडतात.

मुंबई मध्ये सगळं भेद लोकल केंद्रित आहे.

सेंट्रल - वेस्टर्न
मुख्य स्टेशन स अडळी मशाली स्टेशन्स..
ईस्ट West
पार्ले ईस्ट आणि पार्ले वेस्ट जमीन अस्मानाचा फरक ..

रोज रोज Attitude देतीलच असे नाही.. पण महत्त्वाचे निर्णय घेताना ( जसे लग्न, जागा घेणे) स्थानाचा खूप विचार होतो/व्हायचा.

आपण पेठेत/डेक्कनला राहतो म्हणजे आपलं लोकेशन भारी आणि एखादा कात्रज किंवा वाकडला राहतो म्हणजे काही तरी कमी. >> म्हंजे अजून तुम्हाला नदीपलीकडचे आणि अलिकडचे हा मूलभूत भेद कळलेला दिसत नाही! खऱ्या पुण्याला चतुःसीमाही नाहीत. शनिवारवाडा, लकडीपूल, आणि स्वारगेट ही तीनच टोके आहेत.
इतक्या वर्षांत माबो वर या बाबतीत चर्चा झाली नाही?! हे कसं शक्य आहे?
ते बरोबरच आहे म्हणा! यात वादाचा आणि चर्चेचा प्रश्न येतो कुठे?

नदीअलीकडचे अनेक लोक/त्यांच्या पुढच्या पिढ्या आता पलीकडे राहतात.

तसेही नदी अलीकडचे लोक परदेशी मुलांकडे असतील.जे इथे आहेत ते आता बाणेर किंवा कोथरूड मध्ये असतील राहिले दुकानदार आणि त्यांचे नातेवाईक. त्यांना धंदा चांगला चालल्याशी मतलब.बाकी कमी बिमी लेखायला वेळ नसेल.

बाकी कमी बिमी लेखायला वेळ नसेल. >> निखालस सत्य आहे. त्या जुन्या पुण्याची शेखी मिरवणारी, रस्त्यावर टांगे आणि मम. द. वा. पोतदार चालत जाताना पहाणारी आमची कदाचित शेवटचीच पिढी. कालाय तस्मै नमः|
(टांगे आणि महामहोपाध्याय एका वाक्यात जोडीनं शेजारी! ही किमया घडवणारं पुणं होते ते. असो, धागा पळवत नाही.)

जे अजून तुम्हाला नदीपलीकडचे आणि अलिकडचे हा मूलभूत भेद कळलेला दिसत नाही! खऱ्या पुण्याला चतुःसीमाही नाहीत. शनिवारवाडा, लकडीपूल, आणि स्वारगेट ही तीनच टोके आहेत. Biggrin
इतक्या वर्षांत माबो वर या बाबतीत चर्चा झाली नाही?! हे कसं शक्य आहे? Lol
ते बरोबरच आहे म्हणा! यात वादाचा आणि चर्चेचा प्रश्न येतो कुठे? >> बघ ना. डे. जिमखाना टोटली रॉक्स. वाकड कोथरूड भुगाव ही काही दूरची खेडी आहेत. उगीच पुणे म्हणवतात. पुणे ४ व पुणे ३० हेच सत्य.

छान लिहिलंय.

.

कुलाब्या पासून सायन/शीव पर्यंतच मुंबई शहर वसलेले होते आणि इथेच मुंबईची शीव ( पक्षी वेस ) होती तिथून पुढे उपनगरे वसण्यास आणि बकाल होण्यास सुरुवात झाली.

१००% मुंबईकरांचा ह्यावर विश्वास आहे
#propermumbai

बून्द से गई वो हौद से नही आती |

खरंय ऋ , जिथे टॅक्सी असतात ती मुंबई आणि रिक्षा जिथे ते उपनगर अशी ढोबळ व्याख्या आहे. मुंबई मे ये सब jaante है! फॅक्ट आहे
त्यात ही टाऊन वेगळे, ती एक वेगळीच मुंबई आहे.

उपनगरात स्टेशन पासुन घर किती लांब हे फार महत्वाचे असते. मुंबई मध्ये जे नातेवाईक आहेत (टाऊन नाही) म्हणजे गिरगावात तिथे चर्नी रोड ला उतरून चालत जातात. त्या वाड्या स्टेशन ला लागूनच आहेत. प्रॉपर टाऊन ला राहणार्‍या लोकांना स्टेशन किती लांब याचा फारसा फरक पडत नसावा. त्यांचा लोकलशी संबंध येतच नसेल.

पूर्वीचं पुणं राहिलं नाही

पुणे ४ व पुणे ३० हेच सत्य.
नवीन Submitted by अश्विनीमामी on 14 February, 2024 - 11:06 हेच तर म्हटलंय मीपण वर.

अहो पुणेकर लोक्स... धागा कुठे हायजॅक करताय.. >>>

हो ना!
धागा हायजॅक हा माझा जन्मसिद्ध अधिकार आहे आणि तो इतर कोणी हिरावून घेतला तर खपवून घेतले जाणार नाही.
असे लिहायला हवे होते तू

अरेच्चा पण ही तर पुणेरी पाटी झाली

असो
मूळ विषयावर येऊ

मुंबई मॅरॅथॉन वरळी सी लिंक संपला की लीलावती पासून परत माहीम कडे वळवतात

मन्नत कुठे आहे?
वांद्र्याला आहे ना ! मुंबईच्या शीवे च्या आत येते की बाहेर

मन्नत कुठे आहे?
वांद्र्याला आहे ना ! मुंबईच्या शीवे च्या आत येते की बाहेर>> आत्ता गं बया. रिक्षा घ्यावी लागेल न्हवं.

कुलाबा ते शिव - सायन ही मुंबई आणि बाकी उपनगरे हे सर्व जुन्या / जन्मापासून मुंबईकरांना माहित असते. अगदी बांद्रा-खार-जुहू जरी असले तरी ते उपनगरच, इट्स अ फॅक्ट.

बाकी (उपनगरांसकट) मुंबई इज लव्ह.

जुन्या / जन्मापासून मुंबईकरांना माहित असते## मुंबईत बाहेरून आलेल्या साठी कुलाबा ते भाईंदर आणि मुलुंड पर्यंत मुंबईच आहे. ह्याचे कारण पुन्हा पोस्ट ऑफिसच आहे, पिन कोड 400 0xx असल्याने सगळी आहे ती मुंबईच

छान लेख आणि आठवणी..!

तुमचा लेख वाचून मुंबईच्या माझ्या काही आठवणी लिहिते. माझे आजोबा ( आईचे वडील) रेल्वे मध्ये ( माटुंगा रेल्वे वर्कशॉप) कामाला होते आणि चुलत आजोबा मिल कामगार होते. दोन्ही भाऊ राहायचे हि माटुंग्यालाच..! आमचे बरेच नातेवाईक आणि ज्ञाती बांधव प्रभादेवी, दादर, माहिम - माटुंगा परिसरात फार वर्षांपासून स्थायिक आहेत. पूर्वी त्यांच्या वाड्या असायच्या. चुलत आजी म्हणायची की, तिच्या वडिलांची दादर परीसरात शेती होती. आजोबा राहायचे ती चाळ टाइप बिल्डींग होती ( सिरीयल मध्ये दाखवतात अगदी तशीच.) .. अजून आहे पण आता जुनी झालीयं .. चाळीत आमचे बरेचसे नातेवाईक राहायचे आणि बाकीचे मालवणातले शेजारी होते.. मला आठवतेय जोपर्यंत मी जायचे तिथे, तोपर्यंत एकही परप्रांतिय चाळीत राहायला नव्हता. मराठी वस्ती जास्त होती. आईच्या एका आठवणीनुसार जेव्हा शिवसेनेची स्थापना झाली होती आणि शिवसैनिकांनी एकदा मुंबई बंद ठेवली होती.. तत्कालीन तरुणवर्ग मराठी लोकांवर होणाऱ्या अन्यायाच्या विरोधात होणाऱ्या आंदोलनात सहभागी झाला होता.. मुंबईत तोडफोड झाली होती.. परप्रांतियांची दुकानं फोडली होती ... आंदोलनात सहभागी असलेल्या परिसरात राहणाऱ्या शिवसैनिकांची पोलिसांनी धरपकड केली होती.. त्यांना पकडण्यासाठी सगळ्यांच्या घराची झडती पोलिसांनी घेतली होती.. आजोबांच्या घराची सुद्धा झडती घेतली होती.

लहानपणी मुंबानगरीच खूप आकर्षण वाटायचं.. मुंबईतल्या आमच्या बऱ्याच नातेवाईकांची लग्न , सामाजिक कार्यक्रम, बक्षिस समारंभ मुंबईत आयोजित केलेले असायचे.. तेव्हा नेहमीच मुंबईला जाणं व्हायचं.. ( ऋन्मेष, तुम्ही किर्ती कॉलेजला होतात ना, कॉलेजच्या अगदी बाजूच्या आमच्या समाज बांधवांचा हॉल आहे.. तिथे मी लग्नाला, कार्यक्रमाला यायचे.. तो हॉल तुम्हांला कदाचित माहित असेल.)

आठवीत होते तेव्हा एकदा मुंबईला लग्नाला गेले असताना दादर परिसरात मध्यवर्ती भागात राहणाऱ्या वडीलांच्या आत्येभावाकडे गेले होते.. त्यांचं घरं अगदी गावच्या घरासारखं होतं.. कौलारू , पडवीवर पत्रे असलेले.. पुढे मागे अंगण.. आंबा , टगर, केळी अशी झाडे असलेलं..मला खूप नवल वाटलं.. मुंबईत सुद्धा असं गावासारंख त्यांचं घर..?? आता ते घर जाऊन तिथे बिल्डींग झाली.. त्यांना वाटलं नसेल तेवढं वाईट मला वाटलं.. मुंबईत पूर्वीपासून स्थायिक असलेले आमचे बरेच नातेवाईक आता कुटूंब विस्तारल्याने तसेच जागेचे भाव गगनाला भिडल्याने मूळ मुंबईतून बोरीवली, दहिसर ते पार वसई - विरार पर्यंत फेकले गेलेत.

अजून एक आठवण .. . चौथीत होते तेव्हा मामेभावच्या लग्नाला गेले होते.. मामा सांताक्रूझला राहायचा.. त्याच्या गॅलरीतून विमानतळ दिसायचं.. विमानांचं त्यावेळी भारी आकर्षण.. वेळ होता तर वडिलांच्या मागे लागून विमानतळाच्या आजूबाजूचा परिसर पाहायला आम्ही गेलो.. विमानांच्या आकर्षणाने वेड्यासारखे चालत निघालो.. रस्त्याने चालताना विमानतळाच्या बाजूने झोपडपट्टी आम्हांला लागली... तिथून एक नाला होता.. मला वाटते कदाचित ती मिठी नदी असावी.. त्या पाण्यात कुणी आंघोळ करत होतं, कुणी कपडे धुतं होतं तर कुणी दात घासत होतं तर कुणी बाजूला प्रातं:विधी उरकायला बसलेलं.. आजूबाजूला भयंकर बकालपणा होता.. मला त्या वातावरणात गुदमरून गेल्यासारंख झालं.. मी रडायला लागले.. मला नाही पाहायची विमानं.. चला इथून .. मी बाबांना म्हणाले. शेवटी बाबांनी टॅक्सी केली आणि परत मामाकडे आलो.. बिल्डींगच्या गच्चीवर नळ होता.. तिथे कित्ती तरी वेळा हातपाय खसखसून धुतले आणि बऱ्याचदा चूळ भरल्या.. पण ते पाहिलेले दृश्य आजपर्यंत मनातून नाहीसं झालं नाही. लहानपणी पाहिलेलं मुंबईचं एक वास्तववादी चित्र.. लक्षात राहिलेली मुंबईची दुसरी काळी बाजू.. !

असो, नाण्याला दोन बाजू असतातच..!

दक्षिण मुंबईत फिरताना खरंच खूप छान वाटते. तीन वर्ष चर्नी रोडला ऑफीस होतं माझं. लॉकडाऊन नंतर आता राहते त्या परीसरात शिफ्ट केलं..

ब्रिटीशांनी खूप विचारपूर्वक मुंबई शहर वसवलंय असं जाणवते.. मुंबईला स्वप्ननगरी उगाच म्हणत नाहीत.

कथा- कादंबऱ्या, चित्रपट, पुस्तकांतून भेटलेल्या
पुण्याबद्दल सुद्धा मला सुप्त आकर्षण वाटते .. उभ्या आयुष्यात फक्त एकदाच पुण्यात उभ्या - उभ्या आलो होतो.. मला एकदा पुणे फिरायचं आहे पण कधी जमेल काय माहित..? जवळचे कुणी नातेवाईक पुण्यात नाहीत.. नवऱ्याचे ठाण्या- मुंबईचा बराचसा मित्र - परिवार नोकरी निमित्ताने पुण्यात स्थिरावलायं.

प्रतिसाद थोडा अवांतर झालायं पण लिहिल्या शिवाय करमेना म्हणून खरडालायं..!