Submitted by पराग र. लोणकर on 20 May, 2020 - 06:57
लपून रहात नाही...
आनंदाचा बुरखा
पांघरुनही माझ्या
चेहऱ्यावरचे दु:ख
लपून रहात नाही...
मित्र-सख्यांच्या सहवासात
हास्यविनोदाच्या कल्लोळात
काळवंडलेला माझा चेहरा
लपून रहात नाही...
कामाच्या धबडग्यात
स्पर्धेच्या या जगात
माझी निरिच्छता
लपून रहात नाही...
नातेवाईकांच्या घोळक्यात
त्यांनी दिलेल्या आधारात
माझे अनाथपण
लपून रहात नाही...
जगायला तर हवेच
हसायला तर हवेच
त्या हसण्यातले माझे अश्रू
लपून रहात नाहीत...
*
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
