Submitted by चिन्नु on 8 March, 2020 - 09:56
स्त्री जन्मा-
अंगावर फुलतात तिच्या
घामाचीच फुले
व्यथा जरी गं पोटात,
ओठी वात्सल्यच उले
पडझड तन मनी,
वाट जाहली दुर्गम,
रक्ताळले कण कण- ती चालतीबोलती जखम!
प्रेम-माया अगणित-असंख्य उधळूनही ती धनी!
जोडे करी कातड्याचे, तरी जग तिचेच ऋणी ...
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
