लोकलट्रेन प्रवाशाच्या रोजनिशीतील एक पान.

छान वर्णन !
चला! थोड्यावेळाने माझे उतरायचे स्टेशन येईल. उतरायच्या तयारीत रहायला पाहिजे. नाहीतर लिहिताना मी एवढा गुंग होऊन जातो, की बऱ्याच वेळा दोन तीन स्टेशन पुढे जाऊन पोहोचतो. अहो, एकदा तर अशावेळी रिटर्न येताना पुन्हा दोन स्टेशन पुढे (की मागे?) गेलो होतो. हा! हा! हा! बाय! उद्या भेटा! नवीन वाचायला! >>>> भारी लिहिलयं

"गाडीने नुकतेच कल्याण सोडलेय. लोकलमधली अनाउन्सर बाई जीव खाऊन कोकलतेय. "पुढील स्टेशन ठाकुर्ली, अगला स्टेशन ठाकुर्ली, नेक्स्ट स्टेशन ठाकुर्ली". "आमची डोंबिवली गायब? कल्याणवरुन लोकल थेट ठाकुर्ली ला पोचली.
बाकी वर्णन छान.

"गाडीने नुकतेच कल्याण सोडलेय. लोकलमधली अनाउन्सर बाई जीव खाऊन कोकलतेय. "पुढील स्टेशन ठाकुर्ली, अगला स्टेशन ठाकुर्ली, नेक्स्ट स्टेशन ठाकुर्ली". "आमची डोंबिवली गायब? कल्याणवरुन लोकल थेट ठाकुर्ली ला पोचली. >>> बरोबर आहे की त्यांचे, कल्याणनंतर आधी ठाकुर्ली येते मग डोंबिवलीना... त्यांनी कल्याण ते CST असाच प्रवास लिहालाय तो पण स्लो ट्रेनचा असे निदान मला वाटले.

बाकी ईतक्या रिकाम्या गाड्या कशा मिळतात हो तुम्हाला, नाहीतर ईथे थोडीशी चालु ट्रेन पकडावी लागते तर कुठे जागा मिळते

छान. ट्रेनचा प्रवास सुटल्याला १२ वर्षे झाली पण तरीही हाच रूट असल्याने अगदी काल प्रवास केल्यासारखे वाटले.

मस्त लिहीलय . रोजच्या ट्रेन प्रवासावर रोज एक कथा होईल इतकं वैविध्य असतं रोज .

रोजच्या ट्रेन प्रवासावर रोज एक कथा होईल इतकं वैविध्य असतं रोज ... .+786 .. आणि ते ट्रेनने प्रवास करणारया कोणीही वाचले तरी रिलेट होतेच होते !

आता पुढच्या महिन्यात पावसाळा सुरू झाला की "आज तुनची ट्रेन किती रखडली?" नावाचा एक रोजच्या रोज अपडेटचा धागा काढायचा विचार करतोय

मुंबईत लोकल अजूनही रखडतात? मुंबई सोडून आता 4 वर्ष झाली. लोकल प्रवास मजबूरी आहे.

भारतात राहणे हीच एक मजबूरी आहे तिथे लोकलप्रवासाचे काय घेऊन बसलात. आहोत तिथे मजेत राहायचे.

मजेत राहता येईल तिथे राहावे... कसं?

नशीब ती नाही फेकल्या गेली.

>> सॉरी. हे खुप अवांतर आहे. पण हल्ली हे असे (फेकल्या गेली, आवडल्या गेले आहे इ.) व्याकरण सर्रास वाचायला मिळते.
हे असं कुठल्या प्रांतात बोलतात?

नानाकळा, मजा कुठे राहता यापेक्षा कोणाबरोबर राहता यावर अवलंबून असते

माफी मागायची गरज नाही.

हे सगळे झोप कमी झाल्याचे लक्षण आहे.
रोजचे आवाज नकोसे होणे वगैरे...

लिखाणाचा छान प्रयत्न थोडे परिच्छेद सोडले असते तर अन, काहीतरी "ठाशिव कथामूल्य" असते तर बरे झाले असते

>>>> बाजूच्या ट्रॅकवरून जाणाऱ्या एक्सप्रेसचा खडखडाट घुमतोय. नीट निरखून पाहिले असता डब्याचे एक चाक जरा जास्तच खड्खड् करतेय <<<<<
डब्यातुन नीट निरखुन कसे बघता येईल? त्या ऐवजी, " नीट लक्ष देऊन ऐकले असता डब्याचे एक चाक जरा जास्तच खडखड करतेय हे ऐकायला येत होते/समजत होते... ". असे केले तर?

सचिनजी, सविस्तर प्रतिक्रियेबद्दल धन्यवाद.
मी आपले सहज सुचले ते मांडले, त्यातिल योग्य ते आपण गंभिरपणे स्विकारालच....
अर्थात आधी काही एक रचना, कच्चा आराखडा केल्याशिवाय का दिसणार आहे? अन तो तसा केला की त्यात सुधारणेला वाव असतोच, कधी अत्याधिक गरजेचा, तर कधी केले पाहिजेच असे नसते.
अहो, मी माझ्या नुसत्या साध्या पोस्टी देखिल तिनतिनदा एडीट करतो... करावी लागते हा माझा दोष, पण चार पाच वाक्यांच्या पोस्टी मध्येही मी परिपूर्णता (माझे समाधान होईस्तोवर) येईस्तोवर जसे सुचेल तशा दुरुस्त्या करीत रहातो.
तेव्हा कृपयाच, माझ्या सांगण्याचा राग न मानता, त्यातिल सुचनांचा तुमच्या मते जरुर असेल, तर तितकाच उपयोग करुन घ्या.
तुमच्या पुढील लेखनास शुभेच्छा.....

वरील कथेला कथामूल्य नाहीच्चे असे म्हणता येत नाही, फक्त ते ठाशिव पणे सामोरे आले नाहीय....
कथा नायक लोकलमधुन प्रवास करताना आजुबाजुचे निरीक्षण नोंदवतोय..... एका अर्थी त्याची ती सजगता, प्रवासात ट्रेनमधिल त्याचे अस्तित्व, आजुबाजुच्या घटना/प्रसंग समजुन घेण्याची उत्सुकता , हीच मुळात एक "कथामूल्य आहे".
परंतु संपुर्ण कथेमध्ये, कथानायक आजुबाजुचे वर्णन करताना, जर "त्याच्या स्वतःच्या व्यक्तिमत्वाची ओळख" अगदी एखाद दोन वाक्यातुन पेरली गेली असती तर कथेमध्ये "प्रवास करणारा कथा नायकाचे अनुभव" ... .नायक व सभोवताल अशा पदरा पदराने कथामुल्य उलगडत गेले असते.... असे मला वाटते. दुसर्‍या शब्दात म्हणजे, आजुबाजुच्या वर्णन केलेल्या घटनाप्रसंगांशी वाचक तादात्म्य पावतो, पण सांगणार्‍याशी पावत नाही, कारण त्याची ओळखच करुन दिलेली नाहीये....

(वरील पोस्ट तुम्हाला कळली, तर प्लिज तसे जरुर सांगा....... कायेना, माझ्या पोस्टी कळत नाहीत असे सांगणारेच बरेच भेटलेत आजवर... कित्येकदा मलाही दोनदोनचा वाचायला लागतात माझ्याच पोस्टी.... )

मस्त लिहीलय .