विट

Posted
8 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
8 वर्ष ago
5

जेंव्हा,

तू शिकवत होतास
तुझ्या हाती येणार्‍या विटांना
घर न बनवता.. घाव घालायला

तेंव्हा,
तुला थांबवत मी म्हंटले होते
नको उभारु शांतिच्या महासागरावर
प्रतिहिंसेचे बंदर
कारण,
तेंव्हाच खचून... ढासळून पडतात
विश्वासाचे उभे हिमालय
आणि
आशाआकांक्षांचे तळपते द्वीप
होऊन जातात शुष्क बंजर!!!

- हर्ट

विषय: 
काव्यलेखन
प्रकार: 
कविता
शेअर करा