विट

हर्ट

Posted

8 वर्ष ago

शेवटचा प्रतिसाद

8 वर्ष ago

जेंव्हा,

तू शिकवत होतास
तुझ्या हाती येणार्‍या विटांना
घर न बनवता.. घाव घालायला

तेंव्हा,
तुला थांबवत मी म्हंटले होते
नको उभारु शांतिच्या महासागरावर
प्रतिहिंसेचे बंदर
कारण,
तेंव्हाच खचून... ढासळून पडतात
विश्वासाचे उभे हिमालय
आणि
आशाआकांक्षांचे तळपते द्वीप
होऊन जातात शुष्क बंजर!!!

- हर्ट

विषय:

काव्यलेखन

प्रकार:

कविता

शेअर करा