कडाह प्रशाद

म्म्मम!!!!!!!!! यम्मी.......... लहानपण , सरदार,पंजाबी मैत्रीणींमधेच गेल्याने कडा प्रशाद म्हंजे जीव कि प्राण होता ( तेंव्हा)त्यावेळी डायेट फियेट भान्गड नव्हती ना..
ते सात्विकते बद्दल म्हटलंस ना ते एकदम खरंय.. गुरुद्वार्‍या च्या परशादा ची चव घरी येत नाही..

कडा प्रसाद कधी खाल्ला नाही पण शिर्‍याच्या कुळातले सर्व पदार्थ आवडतात तेव्हा करून बघेन नक्कीच.

आभार.
खरंच.. अप्रतिम चव लागते या प्रसादाला. खुप मन लावून बनवतात तो. मी अनेक देशात खाल्ला आहे, सगळीकडे तीच चव असते.

छान! मी ह्याच साठी लंगरला जाते कडा आणि जलेबी असते म्हणून.

आमच्या गावी आमचा मित्र आहे सतवीर सिंह ओबेरॉय त्याची म्हातारी आजी लैच जब्राट बनवत असे कडा प्रसाद गुरुपुरव किंवा गुरुनानक जयंतीला आम्ही पोरे जात असू गुरुद्वार्यात कार्यकर्ते म्हणून तुम्ही म्हणता तसेच असते कडा प्रसाद करायची पद्धत मन्त्र म्हणून मग सुरुवात करतात ! सतव्याची आजी जेव्हा हातात कडा प्रसाद देई तेव्हा पार ढोपरा पर्यंत तूप ओघळल्याच्या आठवणी आहेत आमच्या

तूफ़ान लोकं, तुफान धर्म, तुफान प्रेम, तुफान मैत्री अश्या आठवणी आहेत सरदार बांधवांच्या आमच्या मनात

मस्तय. फोटोपण टाका.

एका पसरट परातीत, तूप टाकून वितळले की कणीक घाला. एकदम मध्यम आचेवर ती सतत परतत रहावी. >> हे कळलं नाही. परात डायरेक्ट गॅसवर ठेवली नाहीये कधी. का खोलगट तवा घ्यायचा?

करावासा वाटतोय. पाव पाव किलोचा किती रेग्युलर साइझच्या वाट्या कडा प्रसाद होतो?

कधी खाल्ला नाही हा प्रसाद. आता मात्र तळमळ होतेय.

पाककृती मस्त. फोटो असता तर चांगल वाटलं असत. खुप खटाटोपीची असल्यामुळे करता येणार नाही. पण एखादा गुरूद्वार्‍यात जाणे झाल्यास प्रसादाचा लाभ घेता येईल.

कधी खाल्ला नाही हा प्रसाद. आता मात्र तळमळ होतेय. +११११११११११

काय हे, थोडा धीर धरुन एक फोटो तरी काढायचा.

रवाळ कणिक कुठे मिळेल?

एका पसरट परातीत, तूप टाकून वितळले की कणीक घाला. एकदम मध्यम आचेवर ती सतत परतत रहावी. >> हे कळलं नाही. परात डायरेक्ट गॅसवर ठेवली नाहीये कधी. का खोलगट तवा घ्यायचा? >>> याचंही उत्तर द्या.

ऑफिसच्या मागे एक गुरुद्वार आहे पाच मिनिटांवर पण कधी गेली नाही तिथे. बहुतेक वेळा तिथे लंगर असतो पण सगळे पंजाबीच दिसतात तिथे त्यामुळे आत जायला भिती वाटते, हाकललं वैगरे तर कारण मी तिथे काही खास दर्शनासाठी जाणार नाही तिथला प्रसाद खाण्यासाठीच जाईल

लंगर मधून स्टिव्ह जॉब्स ला कधी हाकललं नाही, आपल्यासारख्या निरुपद्रवी पामरांना नक्कीच येऊ देतील
मूळ प्रसाद कधी खाल्ला नाही, हा करुन पहायला पाहिजे. सोपा वाटतोय करायला.

अहाहा! मस्त!
मी भारतात कधीही गुरुद्वाराला गेले नव्हते .. युएसला गेल्यावर पहिल्यांदा टीममेट बरोबर गेले नि लंगरमधे प्रसादही घेतला .. नंतर नियमीत गेलोच! तीच चव आली आता जिभेवर

मागे उत्तर भारतात असताना आमच्या एक कलिग ने आणलेला सुवर्ण मंदिरातील हा प्रसाद! केवळ अप्रतिम!

हा प्रसाद अजून तरी खाल्ला नाहिये

सोन्याबापू, +१, सरदार बांधवांबद्द्ल खूप आदर आहे, सर्व अनुभव ही तसेच आहेत

निल्सन,
गुरुद्वारांमधून कधीही कोणीही कोणाला हाकलत नाही. उत्तरेत ट्रेकिंगसाठी गेल्यावर आम्ही बरेचदा गुरुद्वारांमध्येच राहतो. इतकी सुरक्षित आणि अगत्यशील जागा दुसरी नाही. तुम्ही नि:संकोच त्या गुरुद्वारेत जा.

पाककृतीसाठी आभार. अतिशय आवडता पदार्थ / प्रसाद आहे हा.

@निल्सन साहेब

बिनधास्त जा हो गुरुद्वारा मधे कोणी नावही विचारत नाही तिथे जात धर्म आस्तिक नास्तिक दुरच!. फ़क्त शिख बांधवांच्या भावनांचा आदर राखत डोके झाकून जाल इतकी विनंती. नास्तिक असाल तर प्रसादासाठी थैंक्स म्हणून डोके टेका. तसेही गुरुग्रंथसाहेब हे एक पुस्तक आहे अन ज्ञानासमोर डोके टेकायला आस्तिक वा नास्तिक कोणालाच हरकत नसावी असे वाटते. मी जातो जेव्हा जेव्हा चांस मिळेल तसा गुरुद्वारा मधे

फक्त जैन मंदिरात हाकलतात. मी अकोल्याच्या जैन मंदिरात मंदिर बघायला गेलो होतो तर त्यांना मला फाटकावर असतानाच बाहेर घालवल. येऊ सुद्धा दिल नाही आत. खूप अपमानजनक वागतात जैन लोक त्यांच्या मंदिरात आपण गेलो तर.

शीख बंधूंचे गुरुद्वारा तर कधीही उघडेच असते. इथे तर ज्यांना रात्री झोपायला जागा नसते ती लोक सरळ गुरुद्वारामधे जाऊन झोपतात. तिथेच त्यांचे घर असते एक.

त्यांच्या शीर्‍याचा प्रसाद अतिशय मस्त असतो आणि वर दिनेश म्हणालेत तसे कुठेही जा चव तिच असते. किती छान निरिक्षण दिनेशदा तुमचे. हेट्स ऑफ!!!

आज मी इथल्या गुरुद्वाराला फोन केला आणि विचारले आज लंगर आहे का तर ते म्हणालेत जो ४ पासून आहे सुरु झाले आहे. हा धागा वाचून लंगर मधे जावेसे वाटते आहे.

मी अनु, देवीका, चिनुक्स, सोन्याबापु तुम्हा सगळ्यांना धन्यवाद, मनातील शंका दुर केल्याबद्दल
आता जाईन केव्हातरी पण तिकडे कडा प्रसाद केव्हाही मिळतो की खास वार वैगरे असतो.

सोन्याबापु, साहेब नाही हो मी सायबिण आहे पण या विशेषणांची गरज नाही इथे मी फक्त माबोकरीण आहे आणि तुमच्याकडुन तर अजिबात नाही कारण माझ्या देशासाठी लढणारे माझ्यासाठी नेहमीच आदरस्थानी आहेत.

बी, हो जैन मंदिरातुन हाकलतात हे माहित होते म्हणुनच मन शाशंक होते. मागे राज जैन यांच्या लेखात वाचलेले की ते खरच जैन आहेत का याची पडताळणी करण्यासाठी त्यांना मंदिराबाहेर नमोकार व त्यांचे स्तोत्र म्हणायला सांगितले होते.

सह्ही लागतो हा प्रसाद. आमच्या जवळच्या गुरुद्वारातच खाल्लाय. धन्यवाद देविका!

शीख बन्धु खरेच मोठ्या मनाचे असतात. हा प्रसाद वाटताना कधीच हातचे राखत नाहीत, भरभरुन देतात. आणी हो गुरुद्वारात सारे समानच. कोणी मोठा नाही, कोणी छोटा नाही. ज्यानी खाल्ला नाही त्यानी जरुर आस्वाद घ्यावा.:स्मित:

गुरुद्वार्‍यात हा प्रसाद, माखी दाल ( लंगरवाली दाल ), रोटी हे कायम तयार असतात. कुठल्याही वेळी जा, ते तूम्हाला खायचा आग्रह करतातच. त्यांच्या ग्रंथसाहिबांसमोर नतमस्तक होताना, प्रसाद घेताना डोक्यावर रुमाल बांधा ( तोही तिथेच मिळतो ) एवढीच अट. प्रसाद घेतानाही दोन हाताची ओंजळ करून, गुरुसाहेबांचे स्मरण करत घ्यायचा असतो. तोही पोटभर मिळतो, हवा तर बांधूनही देतात.

त्या समाजात यासाठी दान देणारे उदंड असतात, इतर कुणी पैसे द्यावेत अशी अजिबात अपेक्षा नसते.
मी आजवर भारत, अमिरात, ओमान, केनया, अंगोला या देशात या प्रसादाचा लाभ घेतला आहे. हा प्रसाद रांधायलाही त्यांच्याच समाजातून श्रमदान केले जाते.

अरे वा छान. देविका जमल्यास फोटोही टाक.

ते जरा कडाह प्रशाद असं करता का ? तो कडा प्रशाद नसतो. असो.

चांदनी चौकात खरेदीसाठी जाताना आधी भेट शीशगंजला देवुन तिथे माथा टेकवुन मनोभावे १५/२० मि. घालवुन मग दोन्ही हातात तुपाने थबथबलेला कडाह प्रसाद्/प्रशाद खायला जी काही मजा यायची ती अवर्णनीयच.
दर्शनाआधी तुम्ही काउंटर्वरुन रु.१० भरुन मंदिरात अर्पण करायला प्रसाद खरेदी करु शकता, मधे गेल्यावर एक सेवेकरी त्यातला अर्धा तिथे असलेल्या पातेल्यात काढुन अर्धा प्रसाद द्रोणासहित परत करतो, वर बाहेर पडताना दरवाज्यात अजुन मिळतो तो वेगळाच. यम्मी !!!! मगच पाय पुढे निघतो.

बी +१

जैनं हाकालतात बाबौ! आपल्याकडले जैन मंदिर पण हाकलते मला पण अनुभव आलाय! स्ट्रिक्टली जैन धर्मियांना प्रवेश दिला जातो!

@निल्सन सो सॉरी मॅम! मी तुम्हाला बुआ समजलो खरा! आता लक्षात ठेवेन

@सगळे,

मला शिख लोकांचा मानी स्वभाव प्रचंड आवडतो , आमच्या वडिलांचे एक मित्र आहेत प्रीतम सिंह म्हणून (नाव मुद्दाम बदलतो आहे) त्यांचा एकेकाळी म्हणजे नेट किंवा मोबाइल प्रचलित नसताना एसटीडी आएएसडी अन फॅक्स चा धंदा होता प्रचंड बरकत होती, दोन मुलींची लग्ने केली त्याच जोरावर, नंतर उतरती कळा लागली इतकी की घरात दाणा येईना अजिबात मुली अन जावई बोलवु लागले जवळ सगळ्यांना तरी गेले नाहीत (गुरुकृपेने जावई सत्शील अन उत्तम मिळाले आहेत) , मुलाच्या शिक्षणाची अबाळ होऊ लागली , एकदा बाबा भेटायला गेले तर घरी चारपाई वर पडलेले होते बाबांनी विचारले काय झाले ? तर म्हणाले "यार २ दिन से अनाज खत्म हो गया था तो रोटीही नहीं खाई" आमच्या वडिलांचे हे परममित्र बाबांनाच रडायला यायला लागले त्यांनी घरी येऊन आई ला सांगितले तर आई ने भाकरी करून घेतल्या !, त्यांच्याकडे गेलो मी आई बाबा तर त्यांच्या आई ला म्हणाले ते काका "देखो बेबेजी गुरु रोटी दा इंतजाम जरूर करदा है!" पहिले मला भाकरी खायला लावली मग ते सगळे जेवले नंतर नंतर त्यांचा मुलगा माझ्याच सोबत शाळेत येऊ लागला (त्यासाठी बाबांनी मदत केली का नाही माहीती नाही कधी बोलले नाहीत) बारावी नंतर पोराने सोने केले बापाच्या भुकेल्या देहाचे ! पोराने एनडीए क्लियर केली गड़ी आज इंडियन आर्मी मधे मेजर आहे ! सिनेमावत स्टोरी आहे राव काय ती अभंग वृत्ती! कधीही हार मानायची नाही हे मला शिकवणारे गुरु म्हणजे आमचे प्रीतम अंकल! आज मुला सुनेसोबत असतात कैंटोनमेंट मधे! मागच्या सुटी मधे भेट झाली कारण ते गावात आले होते, सहज विषय निघाला तर मी विचारले

"काका घरी इतके दैन्य होते मला आठवते तर तुम्ही गुरुद्वारा मधे का नाही जेवलात?"

तर म्हणाले

"बेटे गुरु का आदेश होता है यतिमो को खिलाओ गरीबो को खिलाओ उनकी दुआ लो, न की गुरु के दरबार में खुद ही खाओ , और वैसे भी गुरु ने तेरे को और तेरे बाप को भेजा ही था ना?"!!

_____/\_____

सोन्याबापू, खरंच या मानी स्वभावाला _____/\_____

खरेतर ८ वर्ष सरदार नगर जवळ राहत होतो. पण कधी गुरूद्वारात गेलो नाही याची आज खरंच खंत वाटतेय. सरदारजींवर होणार्‍या जोक्सवरून एक फॉरवर्ड आठवलं.

दिल्लीत काही युवक फिरायला येतात. टॅक्सीमध्ये बसतात आणि पाहतात तर एक वयस्कर सरदारजी ड्रायव्हर असतो. त्याला डिवचण्यासाठी ती मुले एकमेकांना सरदारजीचे जोक सांगतात आणि मुद्दाम हसत असतात. त्यांचे उतरण्याचे ठिकाण येते झालेले पैसे चुकवून ते जात असतात. तर तो वयस्कर सरदारजी त्यांना जवळ बोलावतो आणि त्यांना एक रूपया देतो आणि बोलतो "बच्चो आप दिल्ली घुमने आए हो, अगर कोई सरदार भिख मांगते दिखे तो उसे दे देना|"

करून खावासा वाटू लागला आहे प्रसाद. पाकृबद्दल धन्यवाद.

सोन्याबापू , खुपच छान किस्सा हा!!

खरे सरदार खुपच स्वाभिमानी!

सोन्याबापू,