निसर्गाच्या गप्पा (भाग -२४)

सायली, शमी आपल्याकडे बर्‍यापैकी दुर्मिळ आहे. नर्सरीत त्याची रोपं मिळताहेत हाच खूप सुखद आश्चर्याचा धक्का आहे.
मानुषी, फोटो मस्त आलाय.तुळस किती रससशीत आहे! किती छान सजवलंय ना मंदीर! देवाचा गाभारा आणि सभागृह वेगवेगळे आहेत का? सलग नाहीये का? पताकांची रंगसंगती फार देखणी आहे.

शांकली मी गाभार्‍याच्या पायरीवरून घेतलाय हा फोटो....देवाच्या मूर्तीकडे पाठ करून. सभागृह गाभार्‍यातून ७/८ पायर्‍या खाली आहे.
दर वर्षी उत्सवाच्या आधी गावातलीच मुलं रोज रात्री देवळात जमून या पताका कापून लावायचं काम करतात.
आणि तुळस असलेलं ते आर्यादुर्गेचं मंदिर आहे. अशी बरीच छोटी छोटी देवळं मुख्य कनकादित्याच्या मंदिरा भोवती आहेत.

शान्कली कधी पुण्याला आले तर तुमच्या कrtaa एक रोप न्क्की आणेल..

मnushi ताई व्वा...़काय सुरेख प्र.ची आहेत.. तुळ्स कसली ब ह र ली आहे... गच्च पताकानी भ र ले ल मन्दिर व्वा...

जिप्सी चे व र्ण न प्र.चि अप्र्तिम....

कधी पुण्याला आले तर तुमच्या कrtaa एक रोप न्क्की आणेल..>>>>>> तु मा ख मै!! पण एक गोष्ट सांगते; शमीचा खूप मोठा वृक्ष होतो. त्यामुळे हे कुंडीतलं रोप जमिनीत लावावं लागेल अजून काही वर्षांनी.
मानुषी, ओह! आलं आलं लक्षात आलं!
आणि जिप्सी, तुझी लिंक बघितल्यावर आठवलं ते मंदिर!....

भारतीय प्रजासत्ताक दिनाच्या सर्वांना शुभेच्छा.

सुन्दर फोटो मानुषी .

सुदुपार.......

शान्कली आ भा र...

यावेळेस काही फार थंडी नाही जाणवली भारतात.. का मीच निबर कातडीचा झालोय ?

दिनेशदा, उलट ह्यावेळेस थंडी आहे, आम्ही चक्क एक महिना पंखे बंद ठेवलेत. हे असं कधीच होत नव्हतं.

डोंबिवलीत तरी आहे.

दिनेश, या वेळेस खरेच खुप थंडी आहे पण गंमत अशी आहे की ती थंडी एक दिवस असते तर दुसरे दिवस नसते. तुम्ही नेमके थंडी नसलेल्या दिवशी इथे असाल तर मग इथे थंडीच नाही असे तुम्हाला वाटेल. आणि जी थंडी आहे ती मुंबईच्या मानाने खुप आहे. माझ्या घरी सध्या पंखे उतरवुन ठेवलेत. पण तरीही गोधड्या घेऊन झोप लागत होती दोन आठवड्यांपुर्वी. म्हणजे बघा किती थंडी होती ती. या आठवड्यात संध्याकाळी थंड आहे पण रात्री साधारण हवा आहे.

कनकादित्य मंदिर कशेळी.>>> ते पताकांचे काम स्पेशल आहे कशेळीचे.
लगेच ओळखता येते ते मंदिर त्यामुळे.
मस्त फोटो मानुषी.

आमच्या नगरात चक्क ५ होते तापमान. सध्या दिवसा स्वेटर लागत नाही इतपत कमी झालीये.
धन्स ई पूर्वाई आणि मोनाली........तू गेलीयेस का इथे?

शमीचा खूप मोठा वृक्ष होतो.>> तोही काटेरी. ह्या काट्यातुनही लहानपणी गणपतीसाठी शमी गोळा केलीये.
शांकली हा दुर्मीळ वृक्ष आहे होय. हे तर माहितीच नव्हते.

पावसाळ्यात फुलणारा सोनटकका माझ्या कडे आता कळ्यांवर आलाय्..़आय आनंद झालाय्...अहाहा..फुल आली की फोटो टाकते..असच कुणाकडुनतरी रोप आणाल आणि जपल...

त्याचे कंद कधी कधी उंदिर खातोय्..कुणाला उपाय माहित आहे क?

तू गेलीयेस का इथे?>> हो
एकदा कोकण दौर्‍यात हे पण केले होते. येथेच बाजुला ते विहिरीतुन पाणी काढायला वेगळाच रहाट आहे. इंग्रजी एल शेप मधे दोन बांबु बांधुन केलेय ते. नाव विसरली मी त्याचे.

हं...मलाही नाव नाही लक्षात पण आता पाय धुण्याची ती व्यवस्था बंद केलीये. आता रीतसर नळच आहे तिथे.

मला थंडी चुकलीच म्हणायची !

मी देवरुखला पायरहाटही बघितला आहे. दगडाची खुर्ची असे आणि त्यात बसून पायाने सायकलप्रमाणे मडक्यांचा रहाट चालवायचा.

थंडी आणि शेकोटी.. अशी संगती डोक्यात आहे माझ्या.

सहज मनात विचार आला, अंगीरस ऋषींनी जर अग्निचा संरक्षणासाठी वापर करण्याचा शोध लावला नसता तर ! आजही बहुतेक प्राणी आगीला भितात पण त्यापैकी एकानेही हे तंत्र शिकून घेतले तर ! कल्पना करा भटकी कुत्री तोंडांत जळते लाकूड घेऊन अंगावर आली तर ! किंवा हत्तीने वणव्यातील एखादे जळते लाकूड सोंडेने भिरकावले तर !

चितमपल्लींनी लिहून ठेवले आहे कि माकडे अध्यात्मिक शेकोटी करतात. लाकडे रचून त्याभोवती बसून शेक घेतात ( अर्थात त्यात आग नसते ) पण जर अशी लाकडे नंतर पेटवायचा प्रयत्न केला तर ती पेटत नाहीत, जणू माकडांनी त्यातले अग्नितत्व काढून घेतलेले असते.. ( त्यांचेच शब्द )

पण जर अशी लाकडे नंतर पेटवायचा प्रयत्न केला तर ती पेटत नाहीत,>>> ऐ ते न.
मला आता अशी लाकडे शोधुन हे करुन पहायला आवडेल.

मोनाली, होय दिनेशदा म्हणतात त्याप्रमाणे माकडं शेकोटी करतात असं चितमपल्लींच्या पुस्तकात लिहिलंय. झाडांच्या वाळलेल्या काटक्या एकत्र करून माकडं भोवती बसतात; नंतर त्या काटक्यांवर रॉकेल ओतलं तरी वरवरचं रॉकेल जळून जातं पण काटक्या तशाच न जळता रहातात असा त्यांनी उल्लेख केलाय. तसंच गुंजांचं पण! माकडं लाकडातलं किंवा गुंजांमधलं अग्नितत्व शोषून घेतात असं त्यांना वाटतं. पण वन्य प्राणी ह्या गोष्टी जिथं करत असतील ती ठिकाणं शोधून काढणं खूप अवघड गोष्ट आहे. क्वचित कुणाला हे दिसतं; आणि इतरांना हे गूढ किंवा अनाकलनीय वाटू शकतं.
माकडं एकप्रकारचे लाडू करतात असाही उल्लेख त्यांनी केलाय. त्यात मध आणि काही विशिष्ट प्रकारची पानं फळं वापरून माकडं त्यांचा गोळा करतात आणि माकडिणीला तिला पिल्लू झालं की देतात. तसंच अस्वल अनेक प्रकारच्या औषधी वनस्पती आणि मध खातं आणि नंतर ते एका खडकावर ओकतं. ते वाळलं की त्याची भाकरीसारखी गोल चकती बनते. अनेक आदिवासी लोक ह्या भाकरी मिळवून खातात.

माकडं चारोळीचा लाडू करतात. आपल्याला चारोळी खाण्यासाठी बिया फोडाव्या लागतात, त्यांना तशी गरज नसते.

दुर्गा भागवतांचे पण "अस्वल" नावाचे पुस्तक आहे. मी वाचले नाही.

हे माझ्या घरामागचं आंब्याचं झाड. भरपूर मोहर आला आहे. पण आंबे खूपच कमी येतात.

मोहोर गळून / जळून जात असेल तर औषध फवारावे लागेल.

एवढ्या उंचावर कोण फवारणार? आणि ते झाड धड कुणाच्याच मालकीचं नाहिये बहुतेक. ना आमच्या सोसायटीचं ना शेजारच्या सोसायटीच. कंपाउंड वॉलला लागून आहे.

नमस्कार
हा घरचा गुलाब, या झाडाला फारशी फुले येत नाहीत पण जेव्हा येते तेव्हा ते असे देखणॅ.

लवली गुलाब.

डबल पोस्ट.